Drieletterwoord

Een uitroep van boosheid, aldus Van Dale, als bijvoeglijk naamwoord in de zin van slecht, waardeloos en het is Bargoens voor vagina. Terwijl er met het geslachtsdeel van vrouwen helemaal niets mis is, heeft ‘kut’ juist een negatieve klank – iets is niet goed.

In dat kader vond ik (het jaar is bijna voorbij…) 2017 een rotjaar. Mijn gezondheid liet te wensen over, mijn vader werd ernstig ziek, en een paar mensen ‘uit mijn omgeving’ overleden dit jaar en ook het werk verliep niet zoals in betere jaren. En dat terwijl ‘vrind Rutte’ aan het begin van het jaar nog enthousiast uitriep dat ‘we’ uit de crisis zijn; hij misschien, maar hij interpreteert wel vaker cijfers en feiten. Recentelijk nog dat Nederland na Spanje het economisch best presterende land is van Europa. ‘Als je je niets verbeeldt, ben je niets ook’, reageerde mijn moeder vroeger op mensen die ietwat overdrijven. Ik ben inmiddels zo oud dat ik de overlijdensadvertenties in de krant niet meer oversla, mijn ogen flitsen over de pagina of ik nog een bekende zie, en ik lees vooral de geboortedata: 1962 (mijn geboortejaar) of later staat er tegenwoordig heel regelmatig tussen. Wat nou dat mensen die nu geboren worden, waarschijnlijk honderd jaar zullen worden….

Ik zat in de kerk bij de afscheidsdienst voor Dik Wessels. Honderden mensen, duizenden als je speciale condoleancebijeenkomst de dag er voor meetelt), op de begrafenis van mijn oma waren er zeven. Maar zij was 93 jaar, Dik 71. Zij had AOW, hij vier miljard. Ik keek de kerk rond, hoeveel van deze ‘pakken’ zijn er nog over vijf jaar, vroeg ik me af, hoeveel over tien jaar? Kerstavond ga ik traditioneel naar de dienst in mijn dorp. Ik weet niet eens van welk geloof ‘onze’ kerk is. De dominee geeft iedereen bij het verlaten van de kerk een hand en wenst een gezegend Kerstfeest, aan mij vroeg hij het eerste jaar of ik vaker wilde komen. Hoezo, heb ik zoveel goed te maken of weet jij meer dan ik? Een flauw grapje (in gedachten gemaakt). Ik ben bijna 56 jaar, Dik was 71, de laatste jaren waren niet zijn beste. Mijn vader is bijna 81 jaar, ook hij kwakkelt al zo’n tien jaar en ziet de dokter vaker dan zijn buren. Dik had nauwelijks vrienden, de wekelijkse maaltijdbezorger en zijn huishoudelijke hulp zijn de relaties van mijn vader met de echte wereld.

Ik ben van de week in mijn auto gestapt en naar een vroegere vriend gereden om te horen hoe het met hem gaat. Ik heb de foto die mijn vriendin maakte van Dik onder een paraplu bij een barbecue bij mij in de tuin, nog maar eens bekeken. En ik ga met mijn vader bij mijn zus eten Eerste Kerstdag. Dat 2018 niet nog zo’n rotjaar wordt als 2017….