Respect

Ik heb respect voor mensen als Paul Wolters, Edwin Mulder en Sven Brookhuis. Niet voor niets had ik de heren uitgenodigd voor het radiocafé Memphis dat we in december in het Heracles-stadion in Almelo organiseerden. Zij zien kans om in de huidige moeilijke wereld van het vastgoed toch een goede boterham te verdienen als zelfstandig ondernemer. Hoewel, dat moet Wolters nog maar bewijzen – hij slaat zijn vleugels uit vanaf 1 januari aanstaande, maar diep respect dat hij stap naar zelfstandig ondernemer durft te maken, juist in deze tijd. Juist in deze tijd…. Lees zijn gedurfde verhaal in deze uitgave van Twentevisie. Hij was de kroonprins van DZT Zadelhoff, maar voelde zich bekneld en stapte nota bene midden in de crisis op om zich als zzp’er te vestigen. Edwin Mulder pakt alles op wat hij op zijn weg tegenkomt. Dat is veel in het vastgoed, maar ook in de voetballerij, in de automotiv of ergens in China. En dat is natuurlijk ook de goede attitude. Hij heeft net als Brookhuis en Wolters een hoge gunfactor. Het zijn gasten met wie je gezellig de kroeg in gaat of naar het voetbal. En het zijn geen proleten. Die zijn juist in de afgelopen jaren van het toneel verdwenen, hoewel ik zeker drie keer met de telefoon in mijn hand heb gestaan om Robin de Groot te bellen. Of een sms te sturen. We hadden ooit net geen slaande ruzie, het is bijgelegd maar niet met de intentie samen op vakantie te gaan. Maar toch…. De glamour-makelaar heeft het (met enige gevoel voor understatement) ‘heel moeilijk’, zijn vrienden hebben onderdak voor hem geregeld, maar ik ben bang dat hij mijn verbale ondersteuning niet zal waarderen. Dat ik leedvermaak zou hebben… Geen misverstand, ik heb respect voor iedereen die ’s ochtends zijn bed uitkomt en probeert een boterham te verdienen. Maar in de jaren voor de crisis ging het volgens mij alleen nog maar over de mooiste Range Rover, de nieuwe tieten en het tweede huis in Frankrijk. Een ezel in ’t gemeen…. Maar als de economie blijft aantrekken….