LetsLunch: Lunchen moet je toch

Drie van de bestuursleden van LetsLunch: Norbert Lienesch, Annette Brugman en Elles Kamp.

De netwerkdichtheid van Twente is wellicht de grootste van heel Nederland. Vrijwel alle ondernemers zijn minimaal lid van één van de tientallen, zo niet honderden businessclubs in Twente. De vraag is wat het oplevert, want al die bijeenkomsten aflopen het kost veel tijd en energie. De man die het netwerken zowat heeft uitgevonden, Cor van Zadelhoff, hield zijn mensen altijd voor minstens één serieuze ontmoeting aan een bezoek over te houden, anders was het kostbare verloren tijd geweest: “Kijk vooraf op de bezoekerslijst.”

Het contact is persoonlijk en intensief en er ontstaan vaak de mooiste gesprekken

Al die netwerkbijeenkomsten, soms gekoppeld aan een bedrijfsbezoek of een spreker, waar het gros van de (meestal) mannen met een glas in de hand tegen elkaar staat aan te zeuren over FC Twente, de nieuwe auto of het slechte economische beleid van de overheid kennen we nu wel. ‘Dat kan origineler en beter’, vonden vijf zakenvrouwen, onder wie Annette Brugman. De dames ontwikkelden een even eenvoudig als briljant plan: LetsLunch. “Lunchen doet tenslotte bijna iedereen.” Aanvankelijk was LetsLunch alleen voor vrouwelijke ondernemers bedoeld, maar tegenwoordig mogen ook heren komen. Ze zitten niet te wachten op ‘snelle’ accountmanagers, daarom kunnen alleen “beslissingsbevoegde” mensen komen. “Er is geen verplicht lidmaatschap en je kunt maandelijks aanschuiven als het jou uitkomt, de lunch kost 49,50 euro. Er zijn geen sprekers en je zit aan tafel met mensen die je meestal niet kent en je stelt jezelf kort voor. Het contact is persoonlijk en intensief en er ontstaan vaak de mooiste gesprekken.”

De Haer.

Ik weet niet of ik helemaal in de doelgroep pas. Ik ben directeur van mijn eigen BV met verder geen werknemers en bij dit blad heb ik te maken met een grootaandeelhouder. Edoch ik heb me na de enthousiaste verhalen van Brugman ingeschreven bij een lunch bij Hoeve De Haer in Ambt Delden. “We werken met een paar vaste restaurants.” Er waren circa vijfenzeventig mensen. Er was geen tafelschikking, daarom gingen mensen die elkaar al kennen (logisch) toch bij elkaar zitten. Ik was wat later en kwam aan een tafel terecht met onder anderen Miriam Jurg van Twenteballooning, Renate Kroeze van Robers Advocaten en Ingrid van Thiel van Mice Support. Dat was niet heel vervelend, integendeel. Ik kende de dames niet. Wellicht had ik geluk, ik heb een hekel aan gelul en gewauwel, maar de dames hadden leuke verhalen waar ik wellicht binnenkort wat meer mee ga doen. Voor mij was het dus interessant… Na het voorgerecht heb ik even rondgewandeld, maar toen bij het hoofdgerecht mijn plekkie nog vrij was ben ik snel weer aangeschoven. “Het aantal ondernemers dat af en toe aanschuift wordt steeds groter. Het gaat bij ons niet om het verkooppraatje, maar om het delen van ervaringen,” aldus Brugman.