Column: Aandacht

Ik geloof niet dat ik representatief ben voor de gemiddelde ondernemer. Ja, ik heb een BV en nee, ik heb geen groot bedrijf op een bedrijvenpark met veel personeel. Ik heb een aantal ‘vaste’ opdrachtgevers die overigens in het afgelopen jaar bijna allemaal lieten weten dat het minder wordt. Ik maak me daar zorgen over, want mijn dochters wonen allebei op kamers en studeren hard (hoop ik). Voor hen, mijn huur, auto en telefoon en de door mij (freelance) ingehuurde ondersteuning heb ik geen wereldschokkende omzet nodig, maar toch…

Ik merkte dat ik dezelfde fout maakte als bedrijven en ondernemers met wie ik veel te maken heb of die ik voor radio, televisie of Twentevisie portretteer: te veel aandacht aan nieuwe opdrachtgevers en aan opdrachtgevers die slecht of niet betalen. Dat gaat ten koste van bedrijven die altijd te vertrouwen zijn. En eigenlijk is dat hartstikke dom. Twentevisie heeft een goede naam opgebouwd als het gaat om betalen: met redacteuren, fotografen, bladmanager en anderen is een heel fatsoenlijk honorarium afgesproken en elke week worden alle binnenkomende facturen (waarop niets aan te merken is…) direct betaald: de stand op de bankrekening is eerlijk, het levert een schoon bureau op en nauwelijks zeiktelefoontjes, integendeel zelfs. Maar ik merk ook dat een paar van onze relaties voor mijn gevoel te weinig aandacht hebben voor ons. Ach Twentevisie, daar hoef je niet achteraan…Een paar jaar geleden ben ik gescheiden. We hebben toen alle abonnementen en lidmaatschappen (belachelijk veel, zag ik toen pas…) tegen het licht gehouden. Het gros heb ik bedankt via een keurige brief. Ineens kwam er invasie van telefoontjes, mailtjes en brieven met de meest waanzinnige cadeautjes om toch vooral niet op te zeggen. Het maakte me eigenlijk kwaad: al die jaren betaalde ik keurig voor de dienst, het blad, de krant of de gymvereniging. Verder hoorde ik nooit wat. En nu ineens….Ik maak als ondernemer dezelfde fout, en ik ben niet de enige merk ik…