Commentaar: Twentedinners

De vroegere voorzitter van de Kamer van Koophandel Bert van Leersum heeft bij de oprichting van de Stichting Twentepromotie gezegd dat de beste promotie voor de streek zou zijn de landstitel van FC Twente. De bekerwinst toont aan dat hij gelijk heeft; in een dramatisch seizoen waarin eerder tegen degradatie werd gevochten dan werd gestreden om een plek die recht geeft op Europees voetbal is dankzij de godvergeten arrogantie van Ronald Waterreus alles vergeten en vergeven. Twentedinners leveren concreet niets op, maar op lange termijn wel, krijg ik steevast van de organisatoren te horen. Ik geloof daar niet meer in. Het is zien en gezien worden door al die opgeblazen blazers. Misschien worden wel de verkeerde mensen uitgenodigd voor het Twentedinner. Ik zie vaak uitgerangeerde politici of jongens die net niets te vertellen hebben. Al die zwammende types die lid zijn van een bestuur van een kwaliteitsclubje of die inschrijvingen in een register in de gaten houden of een lullig belangengroepje dienen. Die gasten hebben gewoon niets te melden en erger niets (meer) te beslissen. Dit is het moment om in en buiten Twente één geluid te laten horen. Een serie Twentedinners moet er toch toe kunnen leiden dat er iets concreets gedaan wordt met de supporters en sponsors van FC Twente, zodat we niet opnieuw 24 jaar op een voetbalfeestje hoeven te wachten. Dat er iets moois met de marathon en het FBK gebeurt. Dat er echte internationale topevenementen in de regio ontstaan naast die paardenshows. Twentedinner, daarbij stel ik me voor dat mensen die wat kunnen (talent en geld) bij elkaar gebracht worden in een onderhoudende omgeving. En dat ze elkaar niet net al bij de vorige receptie gezien hebben.