Vos Groep wil in utiliteits- en woningbouw met zo’n 250 miljoen een toonaangevende rol spelen

Allegaartje bestaat niet meer

Paul Vos, directeur en aandeelhouder van de Vos Groep die zich volledig gaat richten op de bouw. De rest staat in de etalage of is verkocht. Zoals de accommodatie-eilanden voor boorplatforms.

Vos Groep uit Oldenzaal weet na ruim 100 jaar wat ze wil: een echt bouwbedrijf met tentakels in heel Nederland. Tot voor kort genoot Vos Groep bekendheid dankzij de accommodatieplatforms. Maar die zijn verkocht aan de Rotterdamse havenbaron Willem Cordia die ‘wat’ zocht voor zijn zoon. Auto Vos (een andere opvallende poot) is tegenwoordig van Pon, de kraanbedrijven zijn in één moeite doorverkocht omdat het rendement toch wel tegenviel en het geïnvesteerd vermogen te hoog was. En directeur Paul Vos (57) heeft de commissarissen laten weten nog minstens tien jaar aan te blijven en heeft zijn management opgedragen om van Plegt-Vos Bouwgroep een landelijk bedrijf te maken.

Het laatste interview met Paul Vos was een beetje pijnlijk, omdat we toen stelden dat Vos Groep in Oldenzaal een zooitje bijeen geraapte bedrijven was. “Je had wel gelijk, ook KPMG heeft dat in andere bewoordingen al eens geconcludeerd.” Nu ligt de focus op uitsluitend de bouw, waardeoordelen laten we nu wel achterwege. Het allegaartje aan bedrijven zat toch logischer aan elkaar dan op het eerste gezicht leek. “Mijn vader was begonnen als aannemer. Na de oorlog ging hij ook werken voor de NAM, de Nederlandse Aardolie Maatschappij. Als kleine ondernemer probeer je je zo dienstverlenend mogelijk op te stellen. Als aan je gevraagd wordt of je dit of dat ook wilt doen, is er bijna altijd ‘ja’ gezegd. Voor ons was de klant leidend.”

Auto’s en olie

Vos werd door omstandigheden dealer van Audi en Volkswagen. “Het bedrijf, waar we al jarenlang zaken mee deden, kwam naar ons toe, het liep slecht, wij hebben het overgenomen en er toch een zeer winstgevend bedrijf van kunnen maken.” Hoewel het geen kernactiviteit was, keek Vos hoe hij Auto Vos (Oldenzaal) kon laten groeien in het grote regionale geweld van Pon en Huiskes-Kokkeler. “Ik heb geen benzine in mijn bloed en toen een mogelijk fusie niet doorging, heeft Vos Pon gebeld en gevraagd het bedrijf over te nemen. “Hij wou het graag hebben en het paste in hun strategie.”

Bijzettafels

Broer Hennie (inmiddels overleden) had de pest aan de bouw, hij zat in de offshore die in de jaren zeventig sterk in opkomst was. Oliebedrijven investeerden heel veel in het zoeken (ook op zee) naar olie. “Met betrekkelijk kleine productie-eilanden waar de mensen niet op konden slapen of verblijven. Wij kregen toen de vraag of wij iets konden organiseren. We hebben toen een zogeheten accommodatieplatform laten ontwikkelen.” De eerste ging in 1979 te water, uiteindelijk had Vos er samen met Willem Cordia vier. In de goede tijd was er geld genoeg, maar de macht bij de grote oliemaatschappijen is de laatste jaren in handen van ‘boekhouders’ die vooral oog hebben voor kostenbesparing.
Dus de eilanden lagen bij lage olieprijzen vaker werkloos aan wal. Cordia wilde de ‘bijzettafels’ van de olieplatforms wel overnemen voor zijn zoon.

Vos Mechanical Contracting

Bedrijven als Shell willen alleen nog zaken doen met heel grote kapitaalkrachtige bedrijven. Bovendien veranderde het aanbesteden in die sector, vertelt Vos: “In het verleden waren wij ‘leading’ en kregen wij het contract, nu gaat het contract vaak naar de installateur.” En dan een kijkje in de wereld van de ondernemer: “We hebben in het verleden serieus nagedacht over het overnemen van een ingenieursbureau. Achteraf gezien hadden we een installatiebedrijf moeten kopen. Maar inmiddels stellen oliemaatschappijen zulke hogen eisen aan die installatiebedrijven dat er maar een paar zijn die daar aan kunnen voldoen. Dat geld hebben wij als familie niet.”.

Van Wezel

Ook de kraandivisie is weg. Vos had al Klomp Kraanverhuur en dacht met Van Wezel een leuke slag te slaan. Na twee jaar werd de hele divisie aan de Wagenborg doorverkocht. “Ik heb me vergist in mijn collega-bouwbedrijven. Ik had echt gedacht dat we veel montagewerk konden doen. Maar het blijkt in de praktijk dat bouwbedrijven elkaar het verlies niet gunnen en dus huurden bouwbedrijven minder snel een kraan bij ons.”
Eerder dit jaar werd ook al Genius Vos in IJmuiden van de hand gedaan. Nu staan nog vier bedrijven van de divisie Vos Mechanical Contracting (zoals lasbedrijf Zappey) en de milieupoot Geofox-Lexmond in de etalage. “Dat gaan we rustig in de komende drie jaar verkopen, misschien via een management buy-out.”
Met de opbrengst moeten de bouwactiviteiten uitgebreid worden. Plegt-Vos Bouwgroep zoals het bedrijf na de fusie in 1991 met Plegt in Langeveen heet, is inmiddels volledig in handen van Vos Groep, maar de naam Plegt blijft gehandhaafd. De opbrengst van de verkoop van de andere bedrijven wordt gebruikt voor de aankoop van bouwbedrijven. “Het stamkapitaal blijft in de zaak, de overwinst van verkoop gaat naar de aandeelhouders.”
De vestiging in Assen is door Vos zelf opgezet, in Bemmel (Stoffels) en Lelystad (Joustra) werden bestaande bedrijven ingelijfd. “Binnen drie jaar willen we groeien naar een landelijk bouwbedrijf met een kwart miljard omzet. De groei is ook nodig om een beter rendement te realiseren.”

Servet

De strategie is dus bepaald. “Ik wil graag in Nederland op mijn gebied de utiliteitsbouw en woningbouw met zo’n 250 miljoen een toonaangevende rol spelen.” Te groot voor servet, te klein voort tafellaken. “Dat heeft u mij eerder verweten, ik voel me goed bij het servet.” Ook Vos moest (net als Unica-baas Van Vliet, zie pagina 8, 9 en 11 van deze uitgave) de bouwfraude verwerken. Weliswaar was hij minder prominent in het nieuws, maar toch. “Je gaat je toch eens achter je oren krabben: welke mensen zijn daar bij betrokken geweest en is het handig om diezelfde mensen naar diezelfde klanten te sturen.” De vraag stellen is hem beantwoorden, ook bij Vos ging een aantal heren (wel of niet vervroegd) met pensioen. Wie wel bleef was Vos, hij werd door de commissarissen gedwongen na te denken over die vraag. Het antwoord was dat hij nog wel een jaar of tien wil blijven. “Golfen doe ik op zaterdag, maar om dat de hele week te doen, lijkt me niets.”
De uitvoering van de strategie is binnen paar jaar rond. De aandelen van Vos Groep zijn nu keurig verdeeld over Paul (37,5%), neef Gerard (ook 37,5%) en schoonzus (25%). Een nieuwe Vos staat niet klaar. Verkoop? Nee, ik krijg weinig aanbiedingen “We zijn het bedrijf aan het prepareren voor de toekomst, daar hoort ook de opvolging bij. En opvolging kan van alle kanten, van het huidige management tot een verkoop aan toe.” Maar Vos heeft gemerkt dat hij als directeur niet onmisbaar is. “Ik zal nooit de nacht vergeten dat mijn broer een ongeluk kreeg. Twee dagen daarvoor had hij de contracten voor de Seafox met de NAM getekend. Alle plannen zijn gewoon doorgegaan. Er zit heel veel kracht en kennis in dit bedrijf. Vos Groep is niet afhankelijk van alleen mijn persoontje.”