Twentevisie Jaargang 18, 2006

Nee’ is ‘misschien’ en ‘misschien’ is ‘ja’ voor Maré Elizen, belegger in winkelpanden

‘ Zet maar boven je artikel: Elizen betaalt de hoogste prijs’

Elke ochtend vanaf zes uur brandt het licht in het pand van Elizen Vastgoed in Twello. “Voor tien uur heb ik aan al mijn medewerkers koffie geschonken.”

Maré Elizen is een van de grootste particuliere vastgoedbeleggers van Nederland. Hij werkt samen met Herman Jansen (die in de jaren negentig zijn slachterij aan Aldo van der Laan verkocht) en oud-voetballer Marc Overmars. Elizen investeert het liefst in winkelpanden. Waar sommige snelle jongens het vastgoed links en rechts een slechte naam geven, lijkt hij dat in zijn eentje te willen goedmaken: hij begint elke ochtend op zijn laatst om zes uur, blijft koffie schenken voor zijn medewerkers en gasten en, belangrijker, hij betaalt de hoogste prijs en dat maakt hij bovendien heel snel over. En hij strooit (tot irritatie van zijn vrouw) met cadeautjes; bezoekers vertrekken over het algemeen met een volle attachékoffer. Een verhaal in oneliners.

Hoeveel panden hij precies bezit, weet hij niet. “Dat maakt me ook niet uit; ik schat tussen de vijfhonderd en duizend.” Het eerste gezegde volgt: “Het bezit van een zaak is het einde van het vermaak.” Met een waarde van vele honderden miljoenen. De huurstroom en de hypotheeklasten kent hij op zijn duimpje, maar die informatie was hij niet van plan te delen, kijkt hij lachend onder zijn borstelige wenkbrauwen.

’ Materiële welstand zegt me weinig, het leven is nul-nul: je begint met niets en je eindigt met niets’

Een van de allergrootste particuliere beleggers in winkelpanden krijgt tijdens het interview in het ondernemerscafé Memphis, waar honderden vastgoedmensen aanwezig waren, snel de lachers op zijn hand. Hoewel hij tot voor kort openbare optredens schuwde, lijkt hij met zijn oneliners en clichés de regie van het gesprek in handen te hebben. Is Elizen met zijn kraaltjes, mooie praatjes en slimme marketing om Overmars bij het bedrijf te halen een sympathieke zakenman of een gladde jongen? Lees en trek zelf de conclusie.

Elysio

Feit is dat Maré Elizen (58) uit een groot gezin komt, zijn vader Martinus was volgens krantenknipsels uit die tijd een bevlogen zanger van het Martinuskoor uit Twello en had een textielwinkeltje. Maré bracht het textiel rond met de opdracht het verpakkingsmateriaal mee terug te nemen, dat was het eerste verdiend. Hij is overigens nog steeds zuinig. Hij rijdt in een zeven jaar oude Mercedes, maar dat heeft wellicht ook te maken met het feit dat hij opziet tegen het aanleren van de bediening van nieuwe knopjes. “Materiële welstand zegt me weinig, het leven is nul-nul: je begint met niets en je eindigt met niets.” Tussentijds is kapitaal natuurlijk wel prettig. “Zet maar boven je artikel: Elizen betaalt de hoogste prijs en dat kan omdat we het eenvoudigste bedrijf zijn. De sigarendoos is het meest moderne wat u bij mij op kantoor aantreft.” Bij wijze van spreken dan, want het is een keurig kantoor, daar in Twello pal naast het station.

Vastgoed

Elizen was de twintig net gepasseerd toen hij met een eigen textielwinkeltje begon, in Bathmen. Dat groeide snel uit tot een keten van vrijetijdswinkels onder de namen Elysio, Tiffany, Sally Drops, eerst in de stedendriehoek, daarna in Twente en uiteindelijk een werd het bedrijf met 75 filialen (450 medewerkers) in heel Nederland. Daar heeft Eilzen bijna zes jaar geleden afscheid van genomen. Een oudere eigenaresse van een van de winkelpanden (in Apeldoorn) wilde (dertig jaar geleden) niet meer verhuren aan Elizen, maar het pand verkopen. “Die vrouw zei tegen mij ‘ik wil met warme hand het geld aan mijn dochters geven’.” Het was de start van een imperium. Want die handel is beter dan textiel verkopen? “Je hoeft er in elk geval minder hard voor te werken,” zegt Elizen grijzend. Elizen heeft juist de reputatie bijkans dag en nacht te werken. “Mijn moeder is van boerenafkomst. En je had een bepaald aanzien in de buurt als je als boer het eerste ging melken. Ik heb dat trekje van mijn moeder overgenomen.” Elke ochtend, soms al ruim voor zes uur, brandt het licht in het pand van Elizen Vastgoed. “Ik heb weinig kapsones, maar ik permitteer me om te zeggen dat ik in elk geval voor tien uur aan al mijn medewerkers minstens 50 koppen koffie heb rond geschonken. Er hangt bij ons een groot saamhorigheidsgevoel, echte teamgeest. Iedereen is gelijk.”

Telefoonrekening

Waar het volgens Elizen verder om gaat, is om zaken anders te doen dan de concurrentie. En daarom zitten hij en zijn collega’s de hele dag achter de telefoon: ‘weet u nog een winkelpand voor ons te koop’. “Wij bellen het meeste, faxen het meeste, sturen de meeste brochures rond en noem maar op. We proberen daarmee het onmogelijke te doen.” De telefoonrekening is torenhoog. Over geld praten doet hij niet graag, omdat Elizen als geen ander weet dat grote getallen kan zorgen voor afgunst en verkopen is grotendeels ook een kwestie van gunnen. Maar er stroomt maandelijks een niet onaanzienlijk aantal huurpenningen richting Twello die weer belegd moeten worden. Gauw brengt Elizen het gesprek op de bank die hem groot gemaakt heeft. “Wij hebben een uitstekende relatie met ING Real Estate, zij hebben een geweldige vastgoedexpertise.” Er was een tijd dat de bank Elizen waarschuwde dat hij teveel betaalde voor de panden.

‘ De man die snel beslist brengt meer geld in de kist dan de perfectionist die de aansluiting mist’

“ Als ik duizend mensen bel die allemaal nee schudden, dan kan ik er beter mee ophouden. Of meer betalen. Een jaar later zei diezelfde bank dat mijn visie de juiste is.” Elizen wint omdat hij vasthoudender is dan zijn concurrent die inmiddels ook ziet dat winkels op A1-locaties een prima belegging zijn. “We gaan net zolang door tot ze ‘ja’ zeggen. ‘Nee’ is ‘misschien’ en ‘misschien’ is ‘ja’.” En daar is hij weer: ‘de man die snel beslist, brengt meer geld in de kist dan de perfectionist die de aansluiting mist’.”

Marc Overmars

Het betalen van de hoogste prijs kan hij lijden, legt Elizen uit. “We zijn dertig jaar geleden begonnen, inmiddels hebben we een geweldige overwaarde. Die overwaarde plus onze ongeneeslijke ambitie en prestatiedrang, maken het succes.” Plus het geven van cadeautjes? Van pennen tot zwaar verzilverde kurkentrekkers. “Wie niet kan delen, kan ook niet vermenigvuldigen.” Hij doet het om bekendheid te krijgen. “Bijna niemand kan de vraag beantwoorden ‘ken jij een particuliere winkelbelegger op A1-locaties’. Met attenties proberen we ons profiel te geven.” Hij geeft het voorbeeld van het beroemde stadscafé De Bobbel in Maastricht dat hij onlangs vergaarde en waar erg veel belangstelling voor was. “Nadat de deal gedaan was, vroeg ik aan die mensen waarom ze het aan mij hadden verkocht. Toen zei die mevrouw, aan zo’n kerel wil ik wel verkopen, die eet voor een tientje per dag, dat zei ze op z’n Limburgs, ik doe het maar even op z’n Twents, en dan krijg je nog een cadeautje toe ook. Dat vind ik leuk om te horen.” En daarom belde hij een paar jaar geleden ook oud-voetballer Marc Overmars op van wie bekend is dat hij zijn verdiensten in vastgoed steekt. En uit dezelfde streek komt. Hoe paradoxaal, Overmars mijdt de pers altijd zo veel mogelijk. “Waarschijnlijk had u voor onze samenwerking nog nooit van ons gehoord.”

Huurders

Panden zijn alleen maar interessant als er huurders in zitten, liefst huurders met een langjarig contract. Als het Elizen niet zint zoals bij de Oranjerie in Apeldoorn, dan grijpt hij in. “Dat winkelcentrum was te hoogwaardig in de markt gepositioneerd en ik houd niet van hoge pre?moot. Er zat daar een juwelier op de kop, Schaap Citroen, waar je moest aanbellen om je geld kwijt te raken. Dat geeft een zekere drempelvrees. We hebben toen goede winkelformules bedacht. Zara komt naar Apeldoorn, wordt binnenkort geopend, dat is echt een trekker van jewelste voor Apeldoorn, La Place is er gevestigd, Esprit, de ANWB en nog een tal van anderen, maar met traffic-genererende formules.” Dan is het handig als je zelf uit de retail komt en daar waarschijnlijk ook nog veel contacten hebt. Ik weet precies wat Kruidvat en Etos in Groningen of Maastricht willen betalen.”
Maar als hij zich dagelijks een slag in de rondte belt en daadwerkelijk de hoogste prijs betaalt, dan zullen de makelaars zich toch wel bij hem in rijen van drie melden. “Edwin Mulder van Zadelhoff, een van de partijen waar wij heel veel zaken mee doen, kan het bevestigen: we beslissen het snelst, we betalen de hoogste prijs zonder ontbindende voorwaarden. Wij lopen al 30 jaar op de muziek vooruit.” Mulder bevestigt desgevraagd later dat het “heel prettig zaken doen is met Elizen.”

Vorige bijdrage

Nummer 50

Volgende bijdrage

‘Ik ben een autistische netwerker’

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *