Financieel directeur Karl van der Wel reageert op zijn ontslag op staande voet bij Van der Noordt

‘ Ik wil alsnog decharge van beleid, ik ben geen fraudeur’

Karl van der Wel wil vrijgepleit worden. Een verklaring van de accountant, van Asito, waarin hem alsnog decharge van beleid wordt verleend in de periode tot zijn ontslag op staande voet. En waarin openlijk wordt gezegd dat de Ferrari een beloning was van Van der Noordt.

Het waren ooit vrienden voor het leven: Wim van der Noordt en Karl van der Wel. De creatieve ondernemer en de zakelijke boekhouder bij Van der Noordt Payrolling. Maar de creatieve ondernemer deed erg gekke dingen en de zakelijke boekhouder wilde het bedrijf overnemen. Dat strandde. En Van der Wel was direct van de één op de andere dag exit. Wim van der Noordt heeft zijn verhaal al eerder gedaan, onder meer in het programma Ochtendhumeur van Radio Oost (elke zaterdagochtend tussen 9 en 10 uur). Rond Karl van der Wel bleef het stil. Hij is beschadigd, zijn integriteit is aangetast. En hij is bezig met een nieuw bedrijf.

Het interview begint met de flauwe vraag met welke auto hij is gekomen. Want in de afgelopen maanden werd de Ferrari van Van der Wel regelmatig gebruikt als voorbeeld van de geldsmijterij van Van der Wel. “Deze auto schijnt iedereen nogal te intigreren wat mij weer mateloos irriteert. Voor mij is het vanaf mijn 14e jaar een droom geweest, die ik heb kunnen vervullen. De auto is van mijzelf.” Van uzelf? We hebben toch echt van Van der Noordt begrepen dat u een leaseregeling had afgesloten op kosten van het bedrijf. “Ik ben degene die u precies kan vertellen hoe het in elkaar zit: de Ferrari is van mijzelf, meer wil ik er niet over zeggen.”

Reggeborgh

Van der Wel en Van der Noordt kennen elkaar langer. Van der Noordt had al in 1981 uitzendbedrijf VDN opgezet, dat later overgenomen werd door investeringsmaatschappij Reggeborgh (van de familie Wessels). Van der Noordt werd daar met hommeles in 1998 uitgekocht. Op dat moment was Karl van der Wel werkzaam bij Reggeborgh. “Reggeborgh en Van der Noordt zijn wegens verschil van inzicht op een keurige manier uit elkaar gegaan. Ik ben natuurlijk toen wel betrokken geweest bij feitelijkheden, maar ik was niet betrokken bij de exit-regeling van Van der Noordt.”
In 2003 stapt Van der Wel over (als algemeen directeur) naar het nieuwe bedrijf van Wim van der Noordt dat gespecialiseerd is in payrolling (werknemers van een bedrijf volledig overnemen en detacheren bij het oorspronkelijke bedrijf waardoor de feitelijke werkgever verschoond blijft van in die kringen zo verafschuwde zaken als ziekte en ontslag, dat komt dan te liggen bij Van der Noordt Payrolling). Toch vreemd dat Van der Wel geen enkel beletsel zag om over te stappen van Reggeborgh naar Van der Noordt. “Ik heb absoluut geen onenigheid gehad met Van der Noordt als persoon en toen wij twee jaar later in 2003 weer met elkaar in contact kwamen, heb ik een simpele afweging gemaakt over hoe het bedrijf ervoor stond en de mogelijkheden die het bedrijf bood”

‘Jullie praten maar steeds over geld. Dit gaat over integriteit, over wat je hebt gepresteerd bij een bedrijf en wat je ontnomen is’

Overnamegesprekken

In september 2004 waren Wim van der Noordt en Karl van der Wel te gast bij het economisch café Memphis dat Radio Oost tien keer per jaar organiseert. In Twentevisie van die maand is te lezen hoe de heren enthousiast zijn over elkaar met teksten als ‘wij vullen elkaar naadloos aan’. Maar ook zei Van der Wel over zijn broodheer ‘hij is een beetje gek’. Een welhaast profetische uitspraak of zat Van der Wel op dat moment al in zijn maag met de onberekenbare ondernemer die na de verkiezingen op 7 maart namens de PvdA in de Enschedese gemeenteraad zal komen. Van der Wel wil er niet veel over zeggen. “We hebben samen twee mooie jaren gehad.”
Volgens Van der Noordt wilde Van der Wel het bedrijf overnemen en dat wilde hij (Van der Noordt dus) niet. Sterker nog, Van der Noordt wilde geen directeur die aandeelhouder wil worden. Van der Wel heeft een andere versie: “Van der Noordt gaf te kennen dat hij andere activiteiten wilde ondernemen en vroeg mij of ik interesse had om het bedrijf over te nemen. Met één aandeelhouder (Robert Beunk) was ik er snel uit en met de tweede, Van der Noordt zelf, zat ik op dat moment midden in de onderhandelingen. Van meet af aan wilde Van der Noordt het bedrijf verkopen.” Toen kreeg hij te horen dat hij niet meer welkom was in het bedrijf, dat er potige mensen voor het pand stonden om hem desnoods met geweld de toegang te ontzeggen. Volgens Van der Noordt was dat nodig om dat hij bang was (zo zei hij in het radio-interview) dat er spullen (papieren) zouden verdwijnen.

Forensisch onderzoek

Van der Noordt ging tijdens dat radio-interview nog een stap verder en kondigde een forensisch onderzoek aan naar de financiële handel en wandel van de toenmalige directeur Van der Wel. “Dat heeft mij zo verschrikkelijk veel pijn gedaan.” De beschuldiging van fraude blijkt de achilleshiel te zijn van Van der Wel die tot dan korte, zakelijk, bijna formele antwoorden geeft. “Ik ben natuurlijk wel in kennis gesteld van dat onderzoek. De accountant heeft mij bericht daarover. Ik heb daar tot nu toe niets meer van vernomen, en ik zal u ook zeggen dat ik daar ook helemaal niets van verwacht. Dat is ook de reden dat ik hier (in het ondernemerscafé Memphis, JM) zit. Mijn integriteit is aangetast, maar ik heb niets te verbergen.”
Volgens (oud)werknemers van Van der Noordt was er wel degelijk ruzie. Van der Noordt had een salaris van pakweg twee ton, maar ‘leende’ van zijn eigen bedrijf voor zijn uitbundige levensstijl en voor activiteiten van zijn vrouw tonnen zo niet miljoenen. En bovendien liet Van der Noordt zijn gezicht nog maar zelden zien bij het bedrijf. Met lede ogen zag Van der Wel hoe het bedrijf naar de verdommenis ging en wilde het overnemen. Met een strak gezicht reageert Van der Wel: “Wij hadden een verschil van inzicht van hoe wij qua beloning met het bedrijf moesten omgaan, daar wil ik het bij laten.”

Asito

Van der Noordt heeft Van der Wel beschuldigd van fraude, van geen maat houden met een Ferrari als lease-auto. “Ik ga daar niets meer over zeggen, daarvoor moet je bij Wim zijn. Ik ken zijn beweegredenen niet om dat soort dingen te zeggen. Tot september zag het er naar uit dat ik er met hem zou uitkomen.” Van der Wel is er zo ziek van. “Wij waren een heel mooi bedrijf aan het opbouwen. Daar waren wij 70, 80 uur in de week mee bezig en dat is ineens weg.” Wij, zegt u? “Ik heb niet gezegd dat ‘we’ Wim van der Noordt en ik waren. Maar ik had wel een managementteam om me heen verzameld en gemotiveerd personeel.”
Een paar maanden nadat Van der Wel eruit gemikt was, werd Van der Noordt Payrolling overgenomen door Asito. Dus in plaats van met Van der Noordt (of zijn advocaat) praten over de ontslagvergoeding, moest Van der Wel nu om tafel met de overnemende partij. Hoeveel heeft hij precies tegoed? Er zou naast de ontslagvergoeding ook nog een winstbonus moeten worden betaald plus dat er wat financiële dwarsverbanden zouden zijn tussen Van der Noordt en Van der Wel. “Jullie praten maar steeds over geld.” Het gaat toch over uw genoegdoening? “Dit gaat over integriteit, over wat je hebt gepresteerd bij een bedrijf en wat je ontnomen is.” Van der Wel is wel blij dat hij nu met Asito praat. “Ja, dan wordt het allemaal wat makkelijker, een stabiele, betrouwbare partner…”

‘Met mijn nieuwe bedrijf Human XS maak ik de ondernemer wijzer’

Human XS

Van der Wel wil het allerliefste dat hij vrijgepleit wordt. Een verklaring van de accountant, van Asito, waarin hem alsnog decharge van beleid wordt verleend in de periode tot zijn ontslag op staande voet. “Ik ben geen fraudeur.” En waarin openlijk wordt gezegd dat de Ferrari een beloning was van Van der Noordt. Het allerliefste een excuus van Van der Noordt en dan kan hij door met nieuwe dingen, met zijn volgende leven. En dan ziet u af van het geld (naar schatting ruim een miljoen euro) die u tegoed heeft van het bedrijf? “Nou heb je het weer over bedragen, die zijn niet relevant.” We geloven er helemaal niets van. “Dan geloof je het niet.”
Van der Wel wil door met (eindelijk) een eigen bedrijf onder de naam Human XS. Het is opvallend genoeg geen payrolling bedrijf, hoewel hij zegt geen concurrentiebeding te hebben. Opvallend ook, want payrolling was (lezen we terug in het interview van Twentevisie in september 2004) toch zijn lust en zijn leven met ongekende toekomstmogelijkheden; hij wilde een branchevereniging oprichten en ‘vocht’ met de vakbond. “Wat ik ga doen met Human XS is administratieve dienstverlening in het kader van salarisverwerking. Financiële dienstverlening online. Wij kunnen de ondernemer wijzer maken. Vooral in het midden- en kleinbedrijf maken ze veelal pas in oktober de balans op. Wat wij gaan doen is dat je van te voren met het bedrijf gaat kijken hoe de begroting eruit ziet, hoe gaan we ondersteunen? We willen de ondernemer ondersteunen in het bedrijfsproces in het bedrijf.”