Louis Deterink komt de troep opruimen

Hardleerse ondernemers

’s Lands bekendste curator Louis Deterink in Enschede.
Als de plannen doorgaan en de rechtbank Almelo krijgt als specialisatie ‘faillissementsfraude’, dan zal de misschien wel bekendste Nederlandse curator Louis Deterink uit Eindhoven vaker op zijn geboortegrond (Reutum – of all places) terugkeren. Deterink geeft af en toe lezingen onder de noemer ‘ondernemen in zwaar weer’. “Ruim 60% van de faillissementen is te wijten aan mismanagement.” En surseance van betaling vindt hij in feite een wangedrocht: “Dat zie ik als herschikken van de stoelen op het dek van de Titanic.” Deterink vertelt humoristisch over de opzienbarende klussen uit het verleden. Het is ook een overwinning op zichzelf, want als kind was Lowietje (ma had een kruidenierswinkeltje, dus je moest ook aardig zijn tegen nare mensen en dat is niet altijd gemakkelijk) een onderdeurtje. En nu hangt iedereen aan

De voorstelling mondt snel uit in een egoshow als Deterink vertelt over zijn hoogtepunten, van Hofnar Sigarenfabrieken (1991), DAF-trucks en Vie d’Or, Fokker, Verolme, Versatel, UPC naar zijn huidige klus SP Aerospace (waar hij een onderzoek doet naar de handelswijze van onder anderen Joep van den Nieuwenhuijzen). Bijna schichtig kijkt hij om zich heen al we hem na afloop van de lezing willen spreken. Ook over SP Aerospace. “Ik moet goed uitkijken wat ik zeg, want alles wat ik zeg, kan tegen mij worden gebruikt.” Van den Nieuwenhuijzen speelt (speelde?) ‘balletje, balletje’ met zijn bedrijven en vooral met de gelden die links en rechts binnenkwamen. Deterink moet het gegoochel met cijfers in kaart brengen. Hier in de regio kan de vroegere Holec-directeur Peter Denis daar ook mooie voorbeelden van geven. Geld dat ’s ochtends binnenkwam bij het bedrijf, stond ’s middags al op de rekening van moederbedrijf Begemann om de nacht daarna de wereld over te gaan. Overigens zijn Van den Nieuwenhuijzen en Deterink (via faillissementen van Fokker, Tulip en Verolme) geen onbekenden van elkaar.

Geen leergeld

Mismanagement is de hoofdoorzaak van de faillissementen, constateert Deterink. Maar het gaat opvallend vaak fout na overnames en fusies, is ook Deterink opgevallen. “Er wordt stelselmatig te veel betaald en met vreemd geld. Na de overname blijken er bijvoorbeeld toch nog lijken in de kast te liggen. “En het valt me op dat vaak geen adequate controlesystemen aanwezig zijn of managementinformatie- systemen. Onbegrijpelijk.” Het is geen leergeld, vindt Deterink. “Als er straks weer een overnamegolf komt, gaan ze weer wedijveren wie de grootste heeft.” Surseance van betaling in geval van nood ziet Deterink niet als mogelijke reddingsboei van een bedrijf. “Circa 98% gaat alsnog failliet.” Een zinkend schip is niet te redden, wel in de fase er vlak voor. “Dan zijn er mogelijkheden om de balans te saneren via bijvoorbeeld herkapitalisatie waarbij leningen omgezet worden in aandelen. Verkoop van onroerend goed met een hoge overwaarde.” Of via de bekende constructie van ‘sale – lease back’ van activa.

Fraude

Het graaien van managers en ondernemers is Deterink een doorn in het oog. Hij ziet de gevolgen bij de gewone man in de fabriek; in de afgelopen jaren heeft hij snel opgeteld bijna 30.000 mensen ontslag moeten aanzeggen. Tegen de Twentsche Courant Tubantia zei hij een paar jaar geleden ‘jammer dat ondernemen geen ethisch reveil kent’ en ‘weg met het oldboys-network’. De wetgeving in Nederland noodt uit tot frauderen, vindt hij. Weliswaar vindt hij de nieuwe boekhoudregels die moeten leiden uniformiteit een goede zaak. “Maar het wettelijk ongestraft betalen van grote negatieve eigen vermogens blijf ik een raar fenomeen vinden.” Bij het bedrijf Bons & Evers (Borne) heeft hij een commissariaat om contact te houden met het bedrijfsleven dat wel van goede wil is. Want in zijn vak word je snel cynisch en is het vertrouwen in ondernemers en managers al weggeëbd.