Ger Visser van Eurocommerce heeft niets tegen CV’s

De ‘Tien-keer-de-winst-verdubbelaar’ of hoe al die mooie producten van banken/verzekeraars ook mochten heten in de tijd dat de beurs ogenschijnlijk geen bovengrens had, is vervangen door een nieuw product: de Commanditaire Vennootschap in Vastgoed. Een paar kantoren, winkelpanden, huizen of andere gebouwen worden in een CV geplaatst, er worden vermogende particulieren bijgezocht (vaak via een bank) die ‘mogen’ meedoen en dan maar wachten tot je rijker wordt. Zoals bij Aegon en bij al
die andere instanties die fantasievolle beursbeleggingconstructies bedachten. zijn het vooral de bedenkers die er beter van worden.

Bij veel vastgoed-CV’s worden de aangekochte panden direct doorverkocht aan een aan de CV-bouwers gelieerde vennootschap voordat tot definitieve plaatsing wordt overgegaan. Dat is de eerste winst, vervolgens gaat er direct een lading commissies en fees overheen. En de participant moet maar wachten of hij de beloofde bonus uiteindelijk krijgt, maar ook of hij zijn inleg helemaal terugziet. Ook daar zien mensen brood in, want als de panden niet verkocht worden (en dat gebeurt nog al eens) dan zijn er weer mensen die jouw inleg wel willen overnemen. Uiteraard tegen een lager bedrag.

Ger Visser van Eurocommerce (die in deze uitgave aan het woord komt) heeft niets tegen CV’s. Nee, dat is logisch, ze nemen de plaats in van de institutionele beleggers die Nederland de rug toekeren. En hij (Visser) verkoopt tegen goede prijzen aan de CV’s.

Het allerergste is dat zelfs banken nauwelijks verstand van zaken hebben, en bij hun vermogende klanten slechte CV’s aanprijzen ‘omdat de rente zo laag staat’. Gelukkig durft Tjeerd van der Veen in deze uitgave daar wat van te zeggen, maar die heeft vroeger van dichtbij gezien welke mensen er vooral beter van allerlei ingewikkelde constructies worden.