Edwin van Hoevelaak produceert nieuwe generatie

Muziekstudio in Holter bossen

Edwin van Hoevelaak (links) schrijft liedjes, speelt als muzikant mee en neemt de liedjes in zijn studio in Holten op. “Ik deel daardoor mee in een groter deel van de koek.”

De studio heet nog steeds Rooftop, bedacht in de tijd dat hij letterlijk tweehoog achter in Enschede op een zolderkamertje begon. Maar Edwin van Hoevelaak (37) heeft inmiddels een riante boerderij in Holten, nog geen vijf minuten van de afslag van de A1. Hij woont en werkt er pas twee jaar, maar er wordt al weer bijgebouwd. De zaken gaan erg goed ja, bevestigt hij. Van Hoevelaak heeft er hard voor gewerkt, het succes is hem niet aan komen waaien. Hij componeert, musiceert en regelt de opname in zijn studio. En hij werkt als presentator bij het muziekprogramma Regiotap van RTV Oost. Hij werkt voor Jannes, Grad Damen, Imca Marina, Dennie Christian. Tweede garnituur? Eind oktober komt het Metropole Orkest naar Holten voor een opname.
De combinatie is ideaal om je eigen artiesten letterlijk voor het voetlicht te krijgen. Het is de enige keer dat Van Hoevelaak zich ergert. “Ja, dat hoor ik vaker. Maar ik bemoei me nooit met de Sterrenparade. Willy Oosterhuis regelt helemaal zelf de productie van het programma, daar bemoei ik me niet mee.” Maar je spreekt elkaar toch een paar keer per week, de nieuwe CD van Dennie Christian ligt half oktober in de winkel, die moet toch verkocht worden? En Christian trad toch op. “Ik zal je precies vertellen hoe dat gaat. Zijn platenmaatschappij belt mij op dat ze van Dennie Christian een nieuwe CD willen uitbrengen. Ik heb een paar nummers liggen waarvan ik denk dat ze voor hem geschikt zijn. Ja, ik heb altijd zeker dertig nummers op de plank liggen. Als ik even een uurtje over heb, ga ik zitten schrijven. Dan komt Dennie langs, ik laat de demo’s horen aan hem. Hij kiest er een aantal uit, bovendien wilde hijzelf deze keer het nummer ‘20 years ago’ van Kenny Rogers opnemen plus nog een paar Duitse schlagers. Dan is het concept klaar.”

Pluggen

“Dan ga ik voor alle nummers de arrangementen schrijven, noem het de aankleding van de liedjes. Nee, daar is Dennie niet bij, dankzij onze samenwerking vertrouwt hij mij blindelings. Ik huur mijn vaste muzikanten in die alles inspelen en daarna komt Dennie hier een dag of drie om alles in te zingen.” Dat is tegenwoordig geen straf meer, want als het even niet gaat, kan de artiest om de zinnen te verzetten zo het erf aflopen, de bossen in achter Holten. En als de zon schijnt, lonkt het zwembad. “Dat gebeurt veel, de artiesten zijn hier graag.” Als alle liedjes zijn ingezongen, komt misschien wel het belangrijkste werk. Dan gaat Van Hoevelaak afmixen. “Alle instrumenten zijn op een spoor opgenomen. Dat breng ik samen op een master-CD. En die gaat naar de platenmaatschappij die er een hoes voor laat ontwerpen en de CD uitbrengt. Een plugger wordt ingeschakeld die programmamakers en DJ’s benaderd. En zo komen ze ook bij Oosterhuis. Dus ik bemoei me daar niet mee.”

‘Nee, ik ben niet op school mislukt, maar ik wist van het begin dat ik in de muziek wilde werken’

Marco Borsato

Van Hoevelaak speelt al sinds zijn 12e jaar in allerlei bandjes. Hij was pompbediende, werkte in het Avonturenpark in Hellendoorn waar hij onder anderen Eddy Zoey en Gertjan van den Berg (de zoon van de vroegere eigenaar van het park die inmiddels als Jay in de muziekwereld een plek heeft gevonden) tegen het lijf liep. “Nee, ik ben niet op school mislukt, maar ik wist van het begin dat ik in de muziek wilde werken.” Samen met Zoey won hij in 1987 Popslag (van de NCRV met Sjors Fröhlich). Zijn jeugddroom kwam uit, hij ging in de muziek werken. Met het showorkest Feeling trad hij bijkans avond aan avond op, Van Hoevelaak drumt, speelt gitaar, kan desgevraagd het keyboard bedienen en hij kan zingen. “In die band waren het vooral covers natuurlijk, maar ik kreeg er wel een enorme podiumervaring door.” Het schrijven van eigen nummers raakte in de versukkeling, ’s avonds laat naar bed en hij werkte in die tijd bij de Musicshop in Enschede. “Je kunt je voorstellen dat ik geen zin had dat tot mijn pensioen te doen. Hoewel, Arne Jansen is er met zijn meisjes met rode jaren rijk mee geworden.” Het schrijven van liedjes raakte in de versukkeling, een eigen studio moest het worden. Die kwam er achter zijn huis in de Koekoekstraat. Van de bekende studio Mühren (die de opnames doet van onder anderen Marco Borsato en Volumia) nam hij een mengtafel over. “Niet zo maar één. Eén van de beste, ik heb er zes ton in guldens voor betaald. Dat wilde ik vanaf het begin, een studio die zich kwalitatief onderscheidt.” De overname had als bijkomend voordeel dat hij direct bekend was in het muziekwereldje.

Vuurwerkramp

Eind 1999 kreeg hij de Boswachters als klant waarmee hij met het Bananenlied een dikke top tien-hit had. Per 1 januari ging hij weg bij de Musicshop en begon voor zichzelf. “Ik moest een keer de definitieve stap maken.” Het succes duurde 4,5 maand. Op 13 mei ontplofte een paar straten verderop een vuurwerkfabriek. “Ik mocht mijn huis en studio niet meer in, ik heb in die tijd bij vrienden geslapen.” Hij ging net niet failliet. “Ik ben via de Kamer van Koophandel die allerlei regelingen had goed geholpen, dat moet ik eerlijk zeggen.” Hoewel het werk aantrok, wilde Van Hoevelaak weg uit Enschede. “Ik had het hier helemaal gehad.” Hij reed op een goede dag door zijn geboortestreek en zag een boerderij vlak bij de provinciale weg N347 (van Heeten langs Holten naar de A1) te koop staan. “Dit is het helemaal: ruimte, parkeerplaatsen, gemakkelijk bereikbaar, geen geluidsoverlast. Ik heb mijn financiële man gebeld vanuit de auto met de vraag ‘kan ik dit betalen’? Het kon net.”

‘Het kan zo maar zijn dat Froger een liedje van mij hoort en dat wil hebben’

Sessiemuzikanten

De hypotheek is twee jaar na de verhuizing geen serieus probleem meer. “Ik ben geen miljonair, maar de marges zijn goed. Vergeet ook niet dat ik verdien aan het componeren van de liedjes, het inspelen als muzikant en het verhuren van de studio.” Als componist en muzikant draait het dankzij allerlei regelingen nog vele jaren door bij verkoop en als een nummer van hem op een radiostation wordt gedraaid. “De tijd dat er van een cd 100.000 exemplaren worden verkocht, is voorbij, maar ik hoef het daar dus ook niet alleen van te hebben. Van Hoevelaak heeft in de afgelopen jaren ongeveer zeventig cd’s gemaakt en geproduceerd. Het neusje van de zalm (Bløf, Borsato) heeft hem in de Sallandse bossen nog niet gevonden. “Ik maak gebruik van dezelfde sessiemuzikanten als Marco Borsato en Frans Bauer, dat zijn jongens die heel veel albums die in Nederland worden gemaakt, inspelen. Ik heb hier Tatjana gehad, hits met Grad Damen en Jannes gescoord, dat zijn toch voor mij artiesten van de nieuwe generatie. Ik sprak pas Imca Marina, die komt nu bij mij een plaat maken. Het kan zo maar zijn dat Froger een liedje van mij hoort en dat wil hebben. Zo simpel werkt het namelijk.” Het bandje dat met eigen nummers een cd wil maken, is ook welkom. Dat gebeurt ook nog heel veel, daarom laat ik nu ook de tweede studio bouwen, er is werk zat. Ik hoor qua studio bij de top 10 van Nederland. Ik kan een koor van zestig man hier herbergen, dat kan bijna nergens in Nederland.”