Twentevisie Jaargang 15, 2003

Commentaar: GTST

Echt goed management is onbetaalbaar. Omdat het schaars is. De meeste directeuren vinden van zichzelf dat ze erg goed zijn en dat fouten vooral en uitsluitend door anderen gemaakt worden. De cijfers leren anders en op informele momenten hoor je van headhunters, commissarissen en zelfs PNO-mensen ook de echte verhalen over de kwaliteit en de missers. En anders moet je even een uurtje koffiedrinken met topcuratoren (Wilderink, Hijmans) die soms hun ogen niet geloven bij de ellende en onkunde die ze aantreffen. Ondernemers vinden dat de pers veel te veel aandacht schenkt aan hun honoraria. Ondernemers zouden juist kwaad moeten zijn op de zakkenvullers onder hun collega’s. Van der Most legt zijn werknemers steeds opnieuw uit dat hij al zijn geld in de zaak houdt en dat het de oppassers zijn (zoals hij benoemde managers betitelt) die onbetrouwbaar zijn. Het is niet alleen bij de ING waar tot ieders stomme verbazing onder toezicht van Wim Kok en Johan Stekelenburg de Raad van Bestuur zich doodleuk tijdens de recessie verder verrijkt. Kok was onlangs bij Sallcon (sociale werkvoorziening in Deventer) op bezoek. Directeur Bugter (oud-wethouder, ook PvdA) nodigde de pers enthousiast uit. De avond ervoor werd iedereen afgebeld: Kok zou niet komen als er journalisten waren… Het wereldje dekt elkaar keurig af. Zo hebben Koninklijke Ten Cate, Stork, Plegt Vos in de afgelopen jaren toch een fiks aantal falende managers op straat geflikkerd. Een enkeling vocht dat uit via de rechter, anderen deden het via de koninklijke weg en kregen tonnen mee. Maar altijd stond het contract dat beide partijen hun mond zouden houden. De heren in kwestie melden zich keurig bij een headhuntersbureau, geven aan dat het ontslag te wijten is aan verschil van inzicht over het te voeren beleid. Nou zijn headhunters over het algemeen zelfingenomen kwasten. De meeste baantjesregelaars voor het hogere personeel zijn ordinaire bemiddelaars die nauwelijks geïnteresseerd zijn in het curriculum vitae van hun klanten, maar gewoon willen scoren. En aftikken. En dus zie ik tot mijn stomme verbazing dezelfde klungels overal weer opduiken. Verschil van inzicht over het te voeren beleid. Synoniem voor: ik kan er geen reet van. Waarom wordt bij het invullen van dergelijke belangrijke posities niet beter het arbeidsverleden van de sollicitanten uitgeplozen? Niet alleen afgaan op de naam of wat die headhunter zegt. Het scheelt veel geld. In omzet, personeelsbeleid en afkoopsommen.

Vorige bijdrage

Nummer 37

Volgende bijdrage

Geert Steinmeijer verliest vier miljoen euro aan Van Heek Tweka

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *