Textielgroep Twenthe schrapt artikel 403 en laat dochters vallen

Laatste stuiptrekkingen roemrucht bedrijf

Texoprint is een jaar geleden met geld toe door Gamma aan Active BV overgedaan.

De ouderwetse textielbaronnen stonden in de jaren zestig met hun onkunde en vriendjespolitiek aan de basis van de neergang van de sector in Twente. Nu, aan het begin van de 21ste eeuw gunt de nieuwe lichting elkaar het licht in de ogen niet en naaien ze elkaar waar mogelijk een oor aan. De Textielgroep Twenthe, beursgenoteerd, is er nog veel slechter aan toe dan beweerd wordt. Het bedrijf heeft artikel 403 geschrapt en daarmee wordt de verantwoordelijkheid van de moeder voor de dochters verbroken. Waarmee de financiering (banken zullen dit niet leuk vinden) bemoeilijkt wordt. Een analyse van de soap.

Er ligt nog ergens in een verdwaalde la van Loek de Vries van Ten Cate een oud plan om alle textieldrukkers samen te voegen. De vakbonden zouden nog steeds graag zien dat dat plan uitgevoerd wordt. Weliswaar komen er dan veel werknemers op straat te staan, maar er blijft er een mooi, gezond bedrijf over. Maar de kans op uitvoering is nagenoeg nihil. Ten Cate heeft er geen belang meer bij, dat concern is tegenwoordig vooral bezig met technische textiel en besteedt drukwerk uit. Texoprint is een jaar geleden met geld toe door Gamma aan Active BV overgedaan. Eén van de eigenaren van Active is Jan de Wilde. Nadat de werkgarantie van een jaar (dat eiste Gamma om claims te voorkomen) was verlopen, saneert De Wilde direct: 55 man eruit. En daar zal het niet bij blijven, want Texoprint staat op omvallen. In officiële papieren schuift Jan de Wilde, via Active BV eigenaar van Texoprint, de schuld in de schoenen van Koninklijke Ten Cate. Letterlijk schrijft hij dat ‘een deel van de problemen te wijten is aan Ten Cate’ dat bij kredietverzekeraar NCM heeft aangekaart dat Texoprint een onbetrouwbare betaler is. Woordvoerder Frank Spaan van Ten Cate laat weten: “Onze creditmanager heeft volgens gangbare procedures gehandeld, zoals elke andere onderneming die een kredietverzekering heeft afgesloten. Wij zijn verplicht bepaalde standaard formulieren aan de verzekeraar op te sturen bij een bepaalde betalingsachterstand van debiteuren. De creditmanager handelt hier zelfstandig. Inmiddels heeft op operationeel niveau een gesprek plaatsgevonden. Mogelijk hebben ook andere bedrijven dit richting hun verzekeraar gedaan, waardoor Texoprint in liquiditeitsproblemen is gekomen, maar dat staat los van onze vordering.”

Vorderingen

De sector hangt van vorderingen aan elkaar vast als een kluwen uitgeputte boksers die overeind proberen te blijven. Ten Cate heeft vorderingen op Texoprint en omgekeerd. Spaan: “De betrokken bedrijven hebben inmiddels met elkaar gesproken. Wij denken dat we nog ongeveer € 5.250 tegoed hebben. Wij willen de relatie normaliseren en hebben aangeboden de vorderingen wederzijds op nul te zetten. Hierop heeft Texoprint op dit moment nog niet gereageerd.” Mooie woorden van Spaan, maar de betrekkingen zijn behoorlijk verkild. “Ik spreek liever van een deuk in de relatie tussen Ten Cate Protect en Ten Cate Technical Fabrics enerzijds en Texoprint anderzijds.” De kille relatie dateert overigens al van een paar jaar geleden toen Ten Cate het bedrukken van parasollen bestemd voor de Griekse markt uitbesteedde aan Texoprint dat de hele klus liever zelf wilde en achter de rug van Ten Cate om de Griekse opdrachtgevers benaderde. Texoprint maakte overigens geen schijn van kans, want Ten Cate-parasollen (zo weet iedere toerist) staan op elk terras.

TTV Wierden heeft beslag laten leggen op Watermolen

Ter Steege

Er is een tweede incident van recente datum. EHCO KLM en Ten Cate hebben een speciale outfit voor verplegend personeel ontworpen (niet langer doorzichtig), mensen van Ten Cate leerden hun collega’s bij Texoprint hoe de stof gecoat moest worden. Ook in dit geval wilde De Wilde meer zijn dan alleen toeleverancier en zocht hij contact met de opdrachtgevers. Dit werk is bij Texoprint (niet verwonderlijk) weggehaald. Wisselink Textiles in Aalten (dochter van Textielgroep Twenthe), zelf nu zo goed als failliet, was één van de bedrijven (naast Twente Select en TGI) die bij de rechtbank het faillissement van Texoprint had aangevraagd. De hamvraag is nu: wat doet de toekomstige curator van Wisselink met de vordering op Texoprint? Het huurcontract op de grond en gebouwen (in handen van bouwer Ter Steege) beslaat een periode van zeven jaar. Het is nauwelijks de vraag of dit contract zal worden uitgediend. De vraag is alleen waar Ter Steege eerder kan bouwen: in Boekelo of in Eibergen (het terrein aldaar van de Koninklijke Textiel Veredeling is ook van hem). Boekelo Decor heeft onlangs een grote order binnengehaald en de hoop van vakbonden is dat een deel van het Texoprint- personeel kan overstappen.

Beslag op Watermolen

De overige textielveredelaars (bedrukkers): Lakatex in Goor (85 werknemers, dochter van Blydenstein Willink, beursgenoteerd) staat al een tijdje in de etalage. Is misschien wel de beste van deze sector; de opbrengst van Lakatex zal worden gebruik om de andere dochter Verosol (raambekleding) verder te versterken. Bij Hatefa in Haaksbergen wordt de kaasschaaf gehanteerd, 17 van de 80 mensen eruit, bij Bettina in Goor (waar eerder al een klucht met Texdeco plaatshad) werken nog slechts 20 mensen. Swinkels (van de Textielgroep Twenthe) draait volgens de kenners niet heel goed, volgens het concern zelf ’tot tevredenheid’. Saillant detail: Swinkels heeft tegenwoordig het werk van Ten Cate dat eerder bij Texoprint gemaakt is, weggehaald.

En dan TTV, Twentsche Textiel Veredeling in Wierden. Het bedrijf bestaat eigenlijk niet meer, het is verkocht aan de Watermolen (dochter van Textielgroep Twenthe), maar die betaalt de overeengekomen prijs niet. De klanten en machines zijn al overgebracht naar Helmond, maar directeur Nijmeijer heeft nog geen cent gezien. De salarissen van de mensen in januari konden pas laat worden betaald, het is onduidelijk of zij hun resterende salarissen nog wel krijgen. Nijmeijer heeft beslag laten leggen bij de Watermolen en onderhandelt met de Textielgroep. Hij dreigt met een kort geding. Eelkman Roorda (commissaris van de Textielgroep namens United Fabrics) laat weten dat bij de overdracht niet geleverd is wat is afgesproken.
‘Schreve houdt verkoop Summerset aan Van Heek tegen’

Claim

Het water staat de Textielgroep Twenthe inmiddels tot aan de lippen. Dochter Summerset in Weerselo stond in de belangstelling van Geert Steinmeijer van Van Heek Tweka: “Ik wilde het inderdaad graag hebben, maar mijn Raad van Commissarissen raadde aankoop af.” En wie zit er onder anderen in die Raad? Inderdaad, Frank Schreve, de vroegere topman van Ten Cate, het bedrijf waarop de Textielgroep Twenthe een claim heeft van 70 miljoen gulden omdat er in het verleden een overeenkomst tussen beide bedrijven niet zou zijn nageleefd. Daarop teert grootaandeelhouder United Fabrics (mijnheer Smeets) volledig, want zijn aandelen (meer dan 80% van het bedrijf) staan al maanden op ongeveer 80 euro. De claim drukt overigens de koers van Ten Cate waardoor het bedrijf niet snel genoeg kan groeien (in de technische textiel: kunstgras en beschermende kleding).

Nog een saillant detail: bestuursvoorzitter Van Weel van de Textielgroep Twenthe hield de wanhopige ondernemingsraad van Wisselink voor dat hij in vergevorderde onderhandeling was met Ten Cate over een totale overname. Spaan: “Dat hebben wij ook vernomen. Wij voelden ons niet geroepen hierop te reageren.” De vakbonden wilden natuurlijk wel weten wat er nu precies speelde en hoorden dat er absoluut niets van waar is. Ten Cate wil officieel niets meer zeggen over de claim van ruim 30 miljoen euro. Er is overigens ook geen voorziening voor getroffen, want het bedrijf denkt heel sterk te staan. Alle bemiddelingsgesprekken van derden en de Textielgroep zelf heeft Ten Cate namelijk resoluut afgewezen. Op niveau van werkmaatschappijen (zoals met Swinkels) wordt nog wel lustig samengewerkt.

In dit verhaal wordt een aantal verbanden gelegd. Bijna niemand wil officieel zijn verhaal vertellen. We hebben zoveel mogelijk feiten gecheckt en navraag gedaan. Nog één punt over de ondergang van Textielgroep Twenthe. Het bedrijf heeft per 1 januari van dit jaar het artikel 403 geschrapt wat de aansprakelijkheid van de moeder voor de dochters regelt. De vraag (inderdaad) is of dat rechtsgeldig is? Je mag vermoeden dat zoiets niet door de beugel kan, maar in dat geval kan het wellicht voorkomen dat alle dochterbedrijven (zoals in dit verhaal besproken) als dominosteentjes omvallen.