Met dank aan commissarissen Georg Reudink en Loek de Vries

Welna weggesleept voor de poorten van de hel

Ik word goed betaald voor mijn klus, maar ik heb niet als doel zo snel mogelijk rijk te worden.

Welna is verkocht aan de participatiemaatschappij van ABN Amro. Maar vraag niet hoe. Het 0ldenzaalse bedrijf is weggesleept voor de poorten van de hel. De aandelen zijn overgenomen van het Amerikaanse concern Denali (circa twee maal zo groot als Welna) dat in 1999 ‘small cap’ Welna van de Nederlandse beurs afhaalde en het inlijfde. Op de Amerikaanse manier: snel, zakelijk, voor betrekkelijk veel geld om de mondiale marktleider te worden op de glasvezelversterkte kunststofmarkt. Het management koos voor de constructie van een volledig separate entiteit. Denali heeft in al die jaren geen gulden aan Welna verdiend; er is geen gulden dividend naar de Verenigde Staten gestuurd, want er waren conservatieve ratio’s voor dividend opgesteld. Geen centje pijn, totdat Denali in zwaar weer geraakte. Welna dat na de overname per 1 april 2002 als Plasticon door het leven gaat is behouden voor Twente.

Hans Siers (50) beleefde vorig jaar de slechtste kerstdagen van zijn leven, hij dreigde geschorst te worden. De Amerikanen voelden zich genomen en waren behoorlijk boos. “Ik heb inderdaad een moeilijke tijd gehad, maar ik niet alleen, ook de mensen om me heen in het bedrijf en privé. De onzekerheid eromheen waarbij de Amerikanen slechts één belang hadden en wel de hoogst mogelijke prijs bedingen, dat is geen sinecure. En wat dacht je van die Amerikanen zelf. Die jongens zitten met geld, veel geld in hun bedrijf en zien dat op de klippen lopen. Ik ga binnenkort naar Amerika om met die jongens te praten, om ze uit te leggen wat er precies allemaal is gebeurd. En bovendien kom ik ze waarschijnlijk weer tegen in onze business en dan is het goed als de verhoudingen weer genormaliseerd zijn.”

We hebben geleerd veel scherper aan te sturen

Scherper aansturen

Denali kocht per 1 juli 1999 de aandelen van Welna voor 37 euro. Dat is omgerekend circa 38 miljoen euro (een kleine 85 miljoen guldens). Dat was (zeker achteraf gezien) veel geld, misschien wel te veel, want Welna draaide toen niet goed. Niet alleen Welna, ook Denali zelf kwam in zwaar weer. In het begin leek dat niet erg, want de Amerikanen waren erg druk met hun eigen winkel, waardoor Siers (toen nog samen met Henk Kroes) het businessplan rustig kon doorvoeren zonder dat de Amerikanen steeds over zijn schouders zaten mee te kijken. “De naam Welna was onbekend, slechts weinigen kenden Welna, wel Plasticon en Hanwel. Na de overname zal ons bedrijf Plasticon Holding heten (met twaalf werkmaatschappijen en meer dan 600 werknemers) met twee divisies Plasticon Europe en Hanwel Europe. Met Plasticon Europe zijn we bezig de commercie en productie te integreren. Dus aan de ene kant coördinatie van de marketing en verkoop in Europa. En aan de andere kant veel meer coördinatie ten aanzien van de verschillende producties die we in een aantal landen hebben. En daar liggen voor ons heel veel mogelijkheden.” In het boekjaar dat loopt van 1 juli 2000 tot 30 juni 2001 had het bedrijf een omzet van 73 miljoen euro met een bedrijfsresultaat van ruim 4 miljoen euro. “Voor dit boekjaar dat we bijna afsluiten, stijgen de cijfers naar verwachting met meer dan 10%.” Saillant genoeg is dat ook deels aan de Amerikanen te danken. “We hebben geleerd veel scherper aan te sturen. Hun management informatiesystemen kwamen ons goed van pas.”

Nyloplast

Begin 2001 eisten de financiers van Denali dat er orde op zaken zou worden gesteld. De Amerikanen gingen op zoek naar een koper voor Welna. “En dan moet je uitermate voorzichtig zijn als te verkopen partij, dat het niet in de hele wereld gaat rondzingen. Dat heeft negatieve commerciële consequenties. We hebben het goed onder de pet kunnen houden, het leidde ook niet tot onrust bij het personeel.” In totaal zijn zeven kopers langs geweest onder wie Egbert ten Cate van Nyloplast. “Dat klopt. Onze voorkeur ging uit naar een financiële partner.” Is er dan synergie te behalen tussen Nyloplast en Welna? “Volgens mij niet.” Volgens het geruchtencircuit wilde Ten Cate Welna naar het midden van het land verplaatsen. “Daar kan geen sprake van zijn. De werknemers hebben het bedrijf gemaakt tot wat het nu is en dan ga ik het niet verplaatsen.” Waarom wilde u zo graag een financiële partner? Die snelle jongens hopen hun investering weer binnen een paar jaar door te verkopen. “We zitten met Plasticon in een ’turn around’-situatie. De handelsorganisatie genereert cash. Een strategische partner pakt de krenten eruit en gooit de rest weg.” Siers heeft in overleg met de ABN Amro een zogenaamde commerciële due diligence laten uitvoeren. “Plasticon Europe draait weer winstgevend, we zijn ons ervan bewust dat sommige zaken verbetering behoeven. Daarom is er veel geld nodig om te investeren in systemen en opleiding van de mensen. En we leven en werken samen in de regio; die handelsbedrijven en kunststofbedrijven horen vanuit de historie bij elkaar. Vooralsnog willen wij daar geen scheiding in aanbrengen. Ik wil geen raider die Welna even komt strippen.”

Wij wilden absoluut geen management buy-out

Loek de Vries

De Amerikanen hebben weinig plezier gehad van hun aankoop. Bovendien hebben ze er minder voor terug gekregen dan ze er voor betaald hebben. De Amerikanen wilden natuurlijk een zo hoog mogelijke opbrengst, ABN Amro-Participaties wilde een normale prijs betalen en natuurlijk (dat is usance bij participaties) moet het management meedoen. “Wij wilden absoluut geen management buy-out. Ik heb ervoor gepleit dat het aandeel dat het management zou moeten nemen, zo klein mogelijk is. Ik wilde dus ook niets van doen hebben met allerlei investeringsclubs.” Het is allemaal gelopen zoals het gelopen is, ook dankzij de wisseling van de wacht in de Raad van Commissarissen. Per 1 juli 1999 werd de raad gevormd door (voorzitter) Georg Reudink en de Amerikanen Bennet en Andrews, managers van het moederbedrijf. Kevin Andrews (CFO) kreeg een baan in de financiële wereld aangeboden en Siers vroeg langs zijn neus weg of hij een Nederlander mocht benoemen om de communicatie met de directie van Welna te optimaliseren. Want de raad was tenslotte toch bedoeld om de belangen Welna te behartigen…

Belazerd

De Amerikanen, druk met hun eigen financiers, gingen akkoord. In samenspraak met Georg Reudink werd Loek de Vries erbij gehaald. Daarmee was de meerderheid binnen de Raad van Commissarissen Nederlands. Tijdens het verkoopproces liepen de belangen niet meer parallel, ook al omdat Welna een structuurvennootschap is. “In die fase hebben wij veel steun gehad van onze bankiers en onze commissarissen. Deze mensen stonden pal achter Welna.” Hoe je het ook wendt of keert, Siers heeft de Amerikanen op het verkeerde been gezet. “Voor Welna was het goed, ik heb het gedaan in het belang van het bedrijf en de werknemers.”