Freek van Beusekom is nieuwe directeur FC Twente

‘Leren omgaan met emotie’

Freek van Beusekom, de nieuwe directeur van FC Twente, wil ook aanschuiven bij het technisch overleg.

Als we na een kleine twee uur opstappen, kijken we elkaar vertwijfeld aan. Is hij een glibber, een egotripper? Is hij het zoveelste vriendje van voorzitter Wessels? Is Freek van Beusekom de man op wie FC Twente zit te wachten? Op zijn bureau ligt een map krantenartikelen met het etiket ‘gratis adviezen’. De fotograaf mag geen foto nemen van hem met een bal met handtekeningen die op zijn bureau staat: “Verkeerde balsponsor.” Zijn overstap van de veilige financiële wereld naar de wereld die door emoties geleid wordt, is ook geen vlucht; Van Beusekom heeft geen brief ontvangen ‘misbaar’ te zijn. Integendeel. Utrechtse Frekie had nog een schitterende loopbaan voor zich, hij zat in een geselecteerde groep die werd klaargestoomd voor misschien wel het aller-, allerhoogste bij de ING. Hij koos voor de lijken in de kast van FC Twente en zijn nevenfunctie bij de Twentse crematoria.

Hij zat in de jaren tachtig op de afdeling bijzondere kredieten. De afdeling met de jongens die de moeilijke beslissingen moesten nemen in de economische zware tijd. In de voorspoedige jaren zeventig was met kredieten gezwaaid alsof het zuurtjes waren. “De banken hebben inschattingsfouten gemaakt. Als een bedrijf failliet ging, was het tenminste even rustig. Ogenschijnlijk dan. Curatoren nemen dan het werk over, crediteuren bellen niet meer.” Van Beusekom zat bij de huilende ondernemers aan tafel. “Een rot gevoel, maar iemand moet de job doen.” Hij was tot 1 februari van dit jaar ING-directeur van het district dat zich uitstrekt van Winterswijk tot Hardenberg. Hiervoor was hij tweede man in Eindhoven. Ook zijn nevenfuncties zijn even opvallend als afwijkend. Zo zat hij in de Raad van Toezicht van het Twents Psychiatrisch Ziekenhuis en is hij commissaris van de Twentse Crematoria. “Als ik het niet naar mijn zin heb, dan ben ik altijd heel snel verdwenen.” Vertelt tussen neus en lippen door dat hij onlangs weer het speelgoedautootje vond dat hij kreeg van een man voor wie hij (samen met de Lions) een vrachtwagen regelde om ingezamelde spullen naar Roemenië te brengen.

Als ik het niet naar mijn zin heb, dan ben ik altijd heel snel verdwenen

Bagger staan

FC Twente bankierde bij zijn kantoor, al decennia. “Zo kwam ik automatisch met mannen als Anker, Van den Berg, Fransen aan tafel.” Tot de SNS-bank kwam. Zijn bank bleef wel sponsor, hij werd twee jaar geleden gevraagd voor de Raad van Commissarissen. En toen werd hij gevraagd om algemeen directeur te worden. “Ik ben er trots op dat ze me dit werk toevertrouwen. Dat merk ik ook aan de reacties. Als ik naar DSM of Unilever was gegaan, dan was het leuk voor mij geweest. Nu stap ik over naar iets dat van iedereen is.” Hij is dus niet meer verbaasd dat een heel beperkte rechterverdediger twee ministerssalarissen opstrijkt, dat een Marokkaanse verdediger bijna niet speelt, maar wel acht ton verdient, terwijl je toch echt een heel verantwoordelijke baan hebt bij de ING als je anderhalve ton verdient. “Dat klopt. Ik weet inmiddels veel van de club, maar een insider word je pas op het moment dat je daar in de bagger staat en die kasten open doet.” Met al die lijken bedoelt u? “Misschien liggen er ook mooie dingen in.”

Matrix

“Het mooie van een voetbalclub vind ik het publiek. Alles komt samen in het stadion, die meneer die is ontslagen bij Texoprint en die miljonair. Waarom komen ze op hetzelfde moment naar die plaats? Daar moet je als bedrijf dan op anticiperen.” En dat vindt Van Beusekom vele malen leuker dan directeur zijn van een middelgrote bank met een riant inkomen, maar die wel het gevoel heeft alles ministens één keer gedaan te hebben. En terug naar een topfunctie in Amsterdam, nee, daarvoor is hij te veel aan Twente gehecht geraakt. “Je moet je voorstellen bij zo’n ABN-AMRO, Rabo of een paar van die andere tenten. Dat zijn grote matrixorganisaties waar 100.000 man of meer werken.” Dat wil hij niet meer. Hij verruilt daarom de wereld van de ratio voor de wereld van de emotie. Ik wil het bedrijfsdeel van Twente zodanig professionaliseren dat het in staat is om te gaan met die emotie. Waarom bralt de man in de businessclub, of waarom reageert Vak P zo? Emotie wordt vaak met emotie bestreden en dat leidt tot chaos. Dat wil ik aanpakken.”

Vacature RvC

Van ’t Schip is een ‘rookie’ in het trainersvak, Uijlenberg was de beste scheidsrechter van Nederland, maar heeft zich (nog) niet op dezelfde wijze onderscheiden als technisch directeur, de voorzitter werd benoemd tegen wil en dank, de Raad van Commissarissen wordt niet bevolkt door voetbal-knowhow. “In de organisatie zitten wel veel mensen die veel van het spelletje afweten zoals Kick van der Vall en Arend van der Wel. Nee, die zitten niet in het management. Het is aan mij om die kennis af te tappen. In de Raad van Commissarissen hebben we nu een vacature, daar zou iemand benoemd moeten worden met een gedegen voetbalkennis, iemand die zelf op het hoogste niveau gespeeld heeft en zich daarnaast ook op een maatschappelijke manier heeft ontwikkeld.” Van Beusekom zit ook met voetbaltechnische vragen. “Hoe komt het nou dat als Ellery op rechts de diepte in sprint en die bal wordt steeds maar achter hem geplaatst? Ik zal ook aanschuiven bij het technisch overleg.” Kritiek Van Beusekom wilde af van zijn saaie matrixbaantje. FC Twente zal zijn kwaliteiten tot in zijn teennagels aanspreken; sportief is het al jaren een drama: slechts één hoogtepunt (de beker), de salarissen zijn verhoudingsgewijs hoog in vergelijking met andere potentiële subtoppers, de selectie is vergrijsd, de fiscus wil een paar miljoen, de begroting zit aan het plafond en ‘last but not least’ stapt de hoofdsponsor op aan het einde van het seizoen. Om te beginnen moest Twente op de dag van zijn aantreden een sluitende begroting bij de KNVB ingediend hebben om volgend seizoen weer te mogen aantreden. “Dat is gelukt.” Op de uitbreiding van het stadion heeft hij kritiek: “Je kan wel plannen maken, maar eerst moet je huiswerk in orde zijn. Dat is niet goed gebeurd. Daar gaan we mee aan de slag. Heel veel mensen roepen altijd hoe het moet en lopen weer weg. Ze hebben mij gevraagd om het aan te pakken. En dat is precies wat ik van plan ben.” Tot slot, mijnheer Van Beusekom, bent u wellicht jaloers op uw dochter? “Nee, het zit niet in die hoek, pappie heeft nooit het voetbal gehaald.” Hij heeft er desalniettemin veel voor over, want Van Beusekom is niet financieel onafhankelijk en levert voor zijn droombaan zelfs salaris in.

Affiniteit met de edele voetbalsport heeft Frederik Hendrik van Beusekom, van 28 mei 1952, altijd wel gehad. Hij speelde in de selectie van de B-tjes bij DOS. Door Henk Vonk (oud-trainer van FC Utrecht) werd hij meegenomen naar de amateurs van Utrecht. Hij speelde rechtsbuiten, maar kwam tekort. Vooral fysiek. Dat bleek toen het gezin als gevolg van de teloorgang van Werkspoor verhuisde naar Benschop. Daar ging Freek ook voetballen en “de oorlogspartijen tegen Lopik en Schoonhoven” staan in zijn geheugen gegrift. Na de HBS-A en HEAO-CE te hebben doorlopen, was Van Beusekom twintig jaar eerder bij CIMK in Amsterdam het bankwezen binnengerold. In Eindhoven laaide de liefde voor het voetbal weer op; als sponsor kwam hij in eerste instantie achter de bekende glasplaat te zitten bij PSV. “Ik zie ons nog zitten, alsof het geluid kapot was, je zag de scheidsrechter fluiten, maar je hoorde het niet.” In Enschede werd hij bankier van FC Twente tot de SNS-bank shirtsponsor werd. Een anticlimax beleefde hij tijdens en na de door FC Twente verloren bekerwedstrijd tegen Ajax 2. “Toen we terugreden zat ik voor het eerst stuk, had ik echt een leeg gevoel. Toen besefte ik ook welk een impact een nederlaag op me kan hebben.” Het kon hem echter niet van zijn à propos brengen: na afloop van de (gewonnen) wedstrijd tegen Feyenoord meldde Twente een opvolger voor Van Dommelen te hebben. Van Beusekom is getrouwd en heeft een dochter van vijftien (Suzanne) die als zeer getalenteerde ballerina geschoold wordt.