Arke Pollux is te groot voor servet en te klein voor tafellaken

Zonder nieuwe sponsors op sterven na dood

Bertus van Dijk van Arke Pollux met een deel van de damesselectie. Arke is bezig aan waarschijnlijk het laatste jaar als sponsor

Arke Pollux bestaat in elk geval nog een jaar; dankzij Arke, die na drie 3-jarige contracten nog één keer een jaartje hoofdsponsor zal zijn om de Stichting Top Volleybal de kans te geven een nieuwe hoofdsponsor te vinden. En dankzij het Oldenzaalse bedrijf Plasticon dat de nieuwe Amerikaanse spelverdeelster Christina Gianino grotendeels financiert. Ooit schreef de regionale krant Tubantia dat het volleybalbolwerk in Oldenzaal nooit meer kapot kan. “Het kan elk jaar afgelopen zijn,” erkent Bertus van Dijk (62), lid van het stichtingsbestuur en voorzitter van de sponsorcommissie. En dit jaar was het bijna zover.

Arke Pollux is te klein voor het tafellaken en te groot voor het servet. De maat van het tafellaken is vooralsnog onbereikbaar, want de stichting loopt tegen de grenzen aan van de groei. In het seizoen 1995- 1996 (toen volleybalprofessor Pierre Mathieu de Oldenzaalse ploeg een nest grijze muizen noemde: “hij heeft ons wakker geschud”) bracht de ambitieuze club een scheiding aan tussen amateurs en ‘profs’; de begroting steeg sindsdien van 145-duizend gulden tot 6,5 ton vorig jaar. “Maar dat bedrag hebben we niet eens gehaald. We zijn blijven steken op 5,5 ton, net als het seizoen daarvoor. En we hebben zelfs een verlies gemaakt van 25 mille als gevolg van tegenvallende inkomsten uit de Europacup. Dat geld moeten we dit jaar terugbetalen, als gevolg daarvan werken we voor dit seizoen met een begroting van ruim 200.000 euro,” vertelt Van Dijk. “We bedenken steeds nieuwe sponsorinitiatieven, zoals de bus met reclame, tribunevakken die verkocht worden, kussentjes op de tribune, maar het houdt een keer op. De Europacupwedstrijden proberen we financieel afgedekt te krijgen met projectsponsoring, maar dat is vorig jaar mislukt, dit jaar hebben we die kosten opgenomen in de begroting.”

Geen eigen vermogen

Arke Pollux heeft geen eigen vermogen. “De sponsors zouden het niet accepteren als we een deel van hun bijdrage op een spaarrekening zetten.” De begroting wordt voor 95% bijeen gebracht door sponsors. “En wat entreegelden, maar dat is niet substantieel. Verder hebben we geen inkomsten.” Van Dijk maakt zich boos op de gemeente Oldenzaal die in zijn ogen wel goede sier maakt met de club, maar structureel meer zou moeten betalen, zoals Zwolle dat wel doet aan de plaatselijke topvolleyballers. Bijna alle inkomsten worden gebruikt voor de speelstersgroep (“wij betalen alleen een onkostenvergoeding”), technische staf (“die natuurlijk wel betaald wordt”) en faciliteiten (zoals kleding, reiskosten, ballen, netten, inschrijvingskosten, zaalhuur 10.000 euro!). De sponsors krijgen natuurlijk een hapje en een drankje, maar zelfs voor die kosten heeft de stichting een sponsor weten te vinden.

Diane Rademaker

De Stichting Top Volley Arke Pollux had als doel om bij de Europese top te komen. Dat is slechts ten dele gelukt. Nationaal lukte het beter met vier landskampioenschappen in de laatste vijf jaar. Een landskampioenschap is nodig om Europees te spelen. Vorig jaar werd Arke Pollux uitgenodigd (dankzij een paar afzeggingen) mee te doen om het allerhoogste: de Supercup (zestien beste teams in Europa). “Dat konden we financieel niet rond krijgen.” Onder de Supercup zit de TTC-cup. “Daarvoor zijn we nu rechtstreeks geplaatst.” Het beleid van Arke Pollux is direct afhankelijk van het aantal en de kwaliteit van de sponsors. Dit jaar ging het al bijna fout. Arke liet zich (voor circa 50.000 euro) nog een jaartje strikken, anders was het nu al afgelopen. Spelverdeelster Diane Rademaker (zwanger) is definitief gestopt en topspeelsters als Alice Blom, Kitty Sanders en Janneke den Butter lieten weten dat er goede vervanging voor Rademaker moest komen, anders zouden zij ook vertrekken. Ze hadden geen zin om ergens in de middenmoot te eindigen. “In Nederland konden we geen goede vervanging vinden. We hebben Maaike Maas van Martinus benaderd en Susan Freriks van Weert. Die hebben beiden bedankt. Dus moesten we in het buitenland zoeken. De dames uit het Oostblok zijn te duur, net als uit Italië en Spanje. We hebben spelersmakelaar Tom Boerenbrink ingeschakeld, die kwam met Christina Gianino uit New York op de proppen. Ze is uitvoerig getest door trainer Jan Berendsen. Nee, dat klopt, Gianino speelt niet in het Amerikaanse team, dat niveau kunnen we niet betalen, Gianino komt uit het collegevolleybal.”

De burgemeester zegt dat wij Oldenzaal op de Europese kaart zetten. Maar dat moet blijkbaar voor weinig.

RTV Oost

Toch heeft Arke Pollux kwaliteit ingeleverd, nog los van de vraag of Gianino Rademaker kan doen vergeten. “We zijn in de breedte zwakker geworden door het vertrek van Anne-Brit Kneijnsberg, Susan Vrijkotte en Manon Flier. We beschouwen dit seizoen als een overgangsjaar.” Of het begin van het einde? “Als Arke aan het eind van dit seizoen inderdaad stopt, dan moeten we een nieuwe hoofdsponsor vinden die ons in staat stelt Europees volleybal te spelen. Als dat niet lukt, dan is het gewoon einde verhaal, zo reëel moet je zijn. Dan kun je de goede speelsters niet vasthouden, en dan komen we in een neerwaartse spiraal.” Voor de noodzakelijke exposure is Van Dijk over de NOS en RTV Oost niet erg te spreken. “Wij spelen al jaren topvolleybal, maar Oldenzaal ligt blijkbaar erg ver van Hilversum en ik vind ook dat we tegenwoordig te weinig in beeld komen bij het regionale televisiestation. Het nieuwe is er blijkbaar af.”

Motorkap

Arke Pollux speelt in een geprivatiseerde gemeentehal. Dat levert de club niets op, sterker nog, het kost de club bakken geld. Er wordt al een tijd gesproken om samen met de turn- en tennisvereniging van Quick en mogelijk in samenwerking met het Carmel College een topsporthal te bouwen en te exploiteren. “Er vindt een haalbaarheidsonderzoek plaats. Het probleem is dat de gemeente Oldenzaal moet bezuinigingen en die moet wel meedoen. Als die hal er al komt, is dat op zijn vroegst over drie jaar en dat is voor ons te laat. We hebben nu een nieuwe sponsor nodig.” Of heel veel nieuwe leden van de businessclub. Inmiddels zijn daar tachtig regionale bedrijven lid van (a raison van 2500 gulden). “We krijgen ongeveer driekwart van de opbrengst. De businessclub en Arke zorgen samen voor de helft van de begroting. De rest proberen we met creativiteit bijeen te krijgen. Met bordsponsoring, wedstrijdsponsoring en dergelijke. We hebben nu negen autootjes van Veltman, netjes allemaal Citroën Saxo met de vermelding van Citroën, maar ook met Arke Pollux erop. Op de motorkap kan ook weer reclame. Dat proberen we dus ook te verkopen.” Christina Gianino (24) kost de stichting ruim 30.000 euro, waarvan tweederde aan salaris en de rest is nodig voor huisvesting, verzekering, auto en noem maar op. Het Oldenzaalse bedrijf Plasticon neemt daarvan ongeveer de helft voor zijn rekening. In ruil daarvoor komt Gianino ´s ochtends werken bij Plasticon, ´s middags wordt er getraind, vijf dagen per week.

“Plasticon wil wat doen voor de Oldenzaalse gemeenschap. Ik denk niet dat we er een plastic pijpje meer door verkopen,” zegt directeur Hans Siers. Siers heeft zware tijden achter de rug, het Amerikaanse moederconcern Denali moest als gevolg van zware verliezen de Oldenzaalse dochter verkopen. In het juninummer van Twentevisie is dat uitvoerig beschreven. Inmiddels is de ABN AMRO voor meer dan 90% eigenaar van Plasticon. En Siers is nog lang niet klaar. De indirecte kosten wil hij verlagen, zonder meer werk naar Polen over te brengen, waar hij al een groot bedrijf (180 man) heeft staan. In dat land leed Plasticon als gevolg van foute inschattingen vorig jaar een flinke strop bij een warmtewisselaar. “We kijken naar efficiëntie. Daarom gaan we de productie en commercie ook scheiden waardoor we de capaciteit optimaal kunnen gaan gebruiken, wat weer minder stilstand en minder overwerk moet betekenen.” Van Dijk (van Arke Pollux) wil nog met Siers gaan praten over meer sponsoring, maar die kans is klein. “We hebben afgelopen boekjaar (van juli tot juli) betere cijfers laten zien dan het jaar daarvoor, maar we zijn er nog lang niet.”