Koninklijke Ten Cate zoekt een partner… maar ook weer niet

CVC meest serieus

Bestuursvoorzitter (en enig bestuurder) De Vries van Koninklijke Ten Cate lijkt veranderd. Vlak voor de persconferentie in het Hilton in Amsterdam – het mag een paar centen kosten – kwam hij iedereen persoonlijk een vriendelijke handje geven en belangstellend informeren of de koffie smaakt. Hij is als overwinnaar van het bestuurlijke slagveld bij Ten Cate gestapt en hij wil dat weten ook. En hij heeft begrepen dat met honing paaien gemakkelijker lukt dan met azijn; er is in het recente verleden een aantal heel negatieve verhalen over hem verschenen. En daar wil hij een streep onder zetten. En natuurlijk kon hij met de borst vooruit de fraaie halfjaarcijfers presteren. Een winnende trainer heeft tenslotte altijd gelijk. Ten Cate zoekt een partner. Van De Vries hoeft dat eigenlijk niet meer. Hij kan het ook zelf wel: “Ik wil dit proces eerst netjes afmaken.”

Het PR-offensief van De Vries gaat zelfs zover dat hij de regionale krant het bedrijfsnieuws als eerste geeft in ruil voor een positieve recensie. De krant was dus prompt afwezig bij de persconferentie; de uitputtende voordracht van De Vries was al in de krant gedicteerd. De overige journalisten namen het voor lief en hadden eigenlijk maar één vraag: hoe staat het met het zoeken naar een partner? ‘Er zijn heel veel bedrijven in de wereld die ik heel graag wil kopen’, meldde De Vries. Moeilijker blijkt het vinden van een goede partner die het beleid van De Vries ondersteunt. Zo heeft Nesbic (zie het interview elders in dit blad) met Ten Cate gesproken. De tweede serieuze partner is CVC Capital Partners. “Ze moeten zich aansluiten bij ons beleid van ‘buy&built’. Bedrijven verkopen waardoor het geld deels terugstroomt naar de financier heeft geen zin.” En daarin heeft hij natuurlijk gelijk.

CVC

De Vries heeft alle tijd. Hij doet het goed, zijn beleid deugt, zo blijkt vooral in de sectoren textiel en rubber. Hij heeft de CEO’s Schreve en Pruntel en zelfs commissaris Nelissen overleefd/overwonnen. Het idee van een partner (van voor zijn tijd) is niet expliciet zijn idee, maar hij laat het over zich heen komen; de opdracht aan de ABN-AMRO is niet goedkoop en het wordt in die wereld niet op prijs gesteld als een opdracht snel wordt ingetrokken. De Vries wacht, stelt zijn eisen, en als die ingewilligd worden, zit hij goed. En als ze niet ingewilligd worden, zit hij ook goed. Veenman heeft zijn handen vol aan Stork, van die tijdelijk president-commissaris heeft hij weinig te duchten. Nesbic heeft belangstelling. Die zien het licht tussen beurs- en intrinsieke waarde. Investeringsmaatschappij CVC is niet alleen een strategische partner (met Acordis voor de textiel en Wavin voor de kunststof), maar ook een partij die bulkt van het geld. CVC is geen verlengstuk van de ABNAMRO (de partnerzoeker) maar beide organisaties werken heel nauw samen. Ten Cate zit zeker niet aan de grond. Het bedrijf heeft een leencapaciteit van zeker twee tot driehonderd miljoen. Het belang in kunststofbedrijf Synbra (voor nul gulden geactiveerd in de boeken) is volgens kenners zeker meer dan 200 miljoen waard. Er is nog een compensabel verlies van 80 miljoen en er is een overwaarde van gebouwen van minstens 35 miljoen (geeft Ten Cate zelf aan op pagina 34 van het jaarverslag). Maar een miljardenacquisitie (waar De Vries over rept) lijkt niet haalbaar, daarvoor is CVC nodig. De lijntjes zijn heel kort. Topman Van Rappart van CVC is een huisvriend van Boudewijn Molenaar, tot voor kort directeur bij de participatie-afdeling van de ABN-AMRO en onlangs overgestapt naar investeringsfonds Gilde; inderdaad de partner van Ten Cate in de deelneming Synbra