Dameswaterpoloteam uitgestippeld naar Olympische Spelen

Als we geen goud halen, heb ik gefaald

Jan Mensink tussen ‘zijn dames’: Desnoods laat ik een bal in eigen doel werpen.

Jan Mensink heeft tot aan de finaledag op 23 september 2000 de route naar goud uitgestippeld voor zijn dames van het waterpoloteam. “Op 4 september vertrekken we naar Sydney, twaalf dagen voor onze eerste wedstrijd, dan spelen we zeven wedstrijden in acht dagen, dat is eigenlijk absurd.” Mensink is oud-trainer van Damixa het Ravijn uit Nijverdal. Hij heeft uit die ploeg geselecteerd Karin Kuipers, Jorieke Oostendorp, Carla Quint, Hella Boering en Mariëtte Koehorst. Jan Mensink heeft niets aan het toeval overgelaten. Na de Spelen vertrekt hij als fulltime bondscoach: “Maar als we geen goud hebben, heb ik gefaald.”

We ontmoeten Mensink in het Sportcentrum van de KNVB in Zeist. Daar traint hij twee maal per week met zijn selectie. Tijdens de laatstgehouden EK werd hij tweede, achter gastland Italië, maar daar ligt hij niet wakker van. “We hadden ons al eerder geplaatst voor de Spelen door de Fina-cup te winnen. Het lukt niet om de topvorm een aantal maanden vast te houden. Bovendien gebeurden er in Italië dingen die straks in Sydney niet zullen gebeuren.” Zo werd de finale gefloten door een Joegoslaaf die eerder al gestraft was voor omkoping en zaten in de jury van negen mensen zeven Italianen. En daarom is Mensink ook niet erg gelukkig dat de Spelen zo laat in het seizoen worden gehouden. “De tijd tussen de competitie en de Spelen is daardoor lang.”

Slechts 6 teams

Er doen slechts zes damesteams mee aan de Olympische Spelen. “Het is een nieuwe sport, ze willen het eerst aanzien.” Tot nu toe hebben Nederland, Australië en Canada zich gekwalificeerd. De verwachting is dat Italië, Rusland en Bulgarije zich daarbij zullen voegen. Tijdens de Olympische Spelen wordt eerst een halve competitie afgewerkt, dus vijf wedstrijden. Daarna spelen in de halve finales de nummer 1 tegen de nummer 4 en de nummers 2 en 3 tegen elkaar. En daarna dus de finale. “Daar hoop ik Australië te treffen. Desnoods verliezen we expres een wedstrijd in de poule om Australië te ontlopen, dat zie ik als de beste ploeg na ons, van de andere ploegen winnen we. Ik ga voor goud, dan is alles geoorloofd, ja, desnoods laat ik een bal in eigen doel werpen.”

Voorbereiding

Het Nederlandse dameswaterpoloteam is een serieuze medaillekandidaat. En er is in dit land ten behoeve van de topsport het nodige veranderd. Voor Mensink is bij NOC*NSF de vroegere volleybalcoach Joop Alberda het aanspreekpunt. “We kunnen bijna alles voor elkaar krijgen. Joop zegt altijd dat we het goud niet mogen missen omdat de voorbereiding niet optimaal was. Dus als ik een keer extra wil trainen, kan dat. Ondanks de hoge kosten. Ook de begeleiding is tiptop in orde, ik hoef me eigenlijk alleen druk te maken om het technische gedeelte. De rest wordt door andere mensen gedaan.” De dames zijn zogeheten A-sporters. Voor hen is veel geregeld, zoals overleg met hun baas zodat ze bijkans dagelijks kunnen trainen. Zij hebben ook allemaal een auto van NOC*NSF. Binnenkort wil Mensink het aantal trainingen verhogen naar tien keer per week. “Ik zorg er ook voor dat ze hier eten, anders rijden op weg naar huis langs McDonalds.”

Competitie-aanpassing

In andere sporten zijn de spelers soms uit de competitie gehaald. Daar ziet Mensink geen brood in. “Ik wil graag dat ze in de sterkste competitie spelen. We vinden zelf de Nederlandse competitie heel goed. Ik heb wel geregeld dit seizoen dat in de competitie de sterkste teams elkaar een aantal malen ontmoeten.” “In december gaan we in Long Beach in Amerika het Olympisch spelschema oefenen. Dan onderzoeken we wat de jetlag doet en hoe dat dames zich houden als ze op verschillende tijdstippen, ’s middags en ’s avonds, dagen achtereen moeten spelen. We hebben een paar weken geleden al in het Olympisch bad in Sydney gespeeld om te kijken welke omstandigheden we zullen aantreffen.” Het moet uiteindelijk goud opleveren.