Saxion-studenten en Nedap ontwikkelen bewegingsmonitor voor Parkinson-patiënten
“Student is bij Nedap directeur van product”
De kranten en vakbladen hebben al uitvoerig melding gemaakt van de ‘micro movement monitor’, een apparaatje dat trillingen registreert in frequentie en intensiteit van Parkinson-patiënten. Die gegevens kunnen draadloos via internet doorgestuurd worden naar de arts, die deze data kan gebruiken om de aard, de ernst en het verloop van de ziekte te volgen om daar vervolgens de medicatie en behandeling op af te stemmen. De ‘micro movement monitor’ zit verstopt in een polshorloge. Het is in opdracht van Nedap in Groenlo ontwikkeld door Koen Klein Tank (21) en Tom Hendrixen (20). Zij wonnen er en passant ook de Saxion-prijs Enschede 2008 mee.
Bij Nedap werd het tweetal begeleid door Hasse Muller (35), die in het verleden ook technische natuurkunde studeerde bij de voorloper van Saxion in Enschede. Hoewel, begeleiden is een groot woord, maakt Muller meteen duidelijk. Nedap is een hoogwaardig technologisch bedrijf waar veel innovaties geschieden zonder dat direct grote investeringen nodig zijn. “Zodat we gemakkelijker kunnen bijsturen op voortschrijdende marktinzichten.” Om samenwerking tussen bedrijfsleven en universiteiten te bevorderen is het project Modiac opgezet. “Tom en Koen kwamen bij ons binnen op het moment dat ik in dat kader met de Universiteit Twente en het Universitair Medisch Centrum in Nijmegen in gesprek was over het monitoren van Parkinson.” Het objectief vaststellen welteverstaan, want dat wordt nu gediagnosticeerd door een arts. Er lag al een Ipod-achtige sensor uit een eerdere epilepsieafstudeerproject. “Hun concrete afstudeeropdracht was om binnen een halfjaar vanuit die Ipod een ‘micro movement monitor’ te ontwikkelen. Het was eigenlijk een onmogelijke opdracht, omdat ze daarbij ook de communicatie moesten doen, de database opzetten, de ‘user-interface’ op internet maken én ze moesten dat horloge kleiner maken en de veldtest met een aantal proefpersonen begeleiden.” Ook de marketing kwam voor hun rekening. “Ze hebben ook reclamefolders gemaakt. Ik heb ze zelfs geadviseerd om mensen in te huren als het niet zou lukken.” Maar zover is het niet gekomen.
Directeur
Eigenlijk een onmogelijke taak, weet Muller. “Toen ze binnen kwamen, heb ik ze de hand geschud en gezegd, ‘gefeliciteerd, jullie zijn de directie van dit product’. Telkens als ze bij mij kwamen met een probleem, heb ik gezegd, ‘los het op, je bent de directeur van het product’. Deze jongens konden daar erg goed mee omgaan.” De werkwijze past precies in de filosofie van Nedap waar medewerkers als ondernemers in het bedrijf werken in de gedachte dat de Nederlandse industrie steeds meer ontwikkelaar en regisseur wordt. “Met verstand van de markt en de eindgebruikers.” Je zou ook kunnen zeggen: lekker goedkoop voor Nedap. “Stel dat ik mensen voor honderd euro per uur had moeten inhuren, dan had ik een enorme businesscase moeten opbouwen. Zo werken wij bij Nedap niet. Dan was het hele project niet van de grond gekomen. We gaan knutselen, met weinig middelen aan de gang om zo vroeg mogelijk kennis van de markt en de gebruikers op te doen. En die strategie lukt met studenten heel goed.” Niet iedere student is geschikt om op deze wijze te werken. “Daarom doen we hier een heel zorgvuldige selectie. We houden altijd een heel stevig gesprek voordat ze hier aan de slag mogen. Als ze niets doen, doen ze niets, wij zitten ze niet achter hun broek aan. Nedap is een bedrijf waar je heel veel kan doen, maar het hangt voor honderd procent van je eigen inzet af.” Kortom, als je bij Nedap slaagt, slaag je overal in de maatschappij. Muller kan niet zeggen of studenten van de verschillende opleidingen te ‘herkennen’ zijn. “Ik zie geen opleidinggekoppeld verschil, het is heel individueel. Soms heb je heel goede studenten zoals in dit geval van Saxion, maar dat kan volgende keer anders zijn.” Met Saxion heeft Muller weinig contact. “De studenten moeten wel regelmatig aan hun begeleiders bij Saxion rapporteren, maar daar bemoei ik me weinig mee. Soms moet ik een formuliertje tekenen, soms moet ik wat opschrijven; er komt ook wel eens een docent langs om te kijken, soms neemt hij wat andere studenten mee, dan doen we een rondleiding. Dat was het wel.” Voor alle duidelijkheid, Tom en Koen hebben een prestatie van formaat neergezet, maar dat is nog maar het begin. “Alle gegevens uit de testen moeten nog geïnterpreteerd worden. Dat doen we samen met de Universiteit Twente. Daarna moet het Universitair Medisch Centrum Nijmegen een wetenschappelijke onderbouwing schrijven.” Daarna kan het overigens nog niet direct op de markt gebracht worden, hoewel Nedap al wel een businessmodel aan het maken is. “We willen het apparaat en die service die erbij hoort als een abonnement gaan verkopen.” Alle Parkinson- patiënten binnenkort met een horloge van Tom en Koen? Muller heeft vaker met het bijltje gehakt: “We komen nu in een proces waarbij belangrijk is wie de ‘stakeholders’ zijn, wie nemen de beslissingen? Die mensen kunnen tegenstrijdige belangen hebben, daar zit altijd een hoop onzekerheid.”
Nog geen reacties