Roy van den Berg heeft zijn eigen school
Iedereen die jong is wil de wereld verbeteren. Iedereen heeft grote plannen met zijn leven. De werkelijkheid pakt meestal anders uit. Roy van den Berg (27) wilde het onderwijs veranderen. En hij doet het. In Nijverdal, bij ’t Heem.
In het kort
Naam: Roy van den Berg
Studie: pabo
Afgestudeerd: 2008
Werkt: als leerkracht groep 8 aan ’t Heem, Nijverdal
Van den Berg groeide op in Borne. Pa was vrachtwagenchauffeur. Na de mavo aan het Twickelcollege deed Roy – min of meer automatisch – de mbo-opleiding Transport en Logistiek. Mensen uit de regio zullen hem misschien herkennen, want tien jaar lang werkte Van den Berg naast zijn studie in de hotelbar van Van der Valk in Hengelo. Hij heeft zelfs serieus overwogen zijn toekomst niet op de vrachtwagen maar in de horeca te zoeken. Bij Saxion schreef hij zich in voor zowel de pabo als de horeca-opleiding. “Bij beide opleidingen werd ik aangenomen.” Maar de horeca werd het toch niet. “Werken in de horeca doe je op het moment dat iedereen vrij is. En het is bikkelhard werken.”
Anders, beter
Tijdens zijn stage op de Tormentil in Nijverdal en de Alexanderschool in Denekamp dacht Van den Berg na over een betere manier van onderwijs geven. Hij ontmoette Charlotte en Yvonne met wie hij brainstormde en plannen ontwikkelde om een nieuwe school te beginnen. De visie is niet heel ingewikkeld: “We hebben de goede elementen uit het Daltononderwijs en uit andere onderwijssystemen bij elkaar gestopt. Uitgangspunt is het individuele kind, onderwijs waarbij het talent vrij is. Dus jij mag jouw talent gebruiken. Dat doen we ook met de leerkrachten. Mij moet je niet aan het zingen zetten. Maar laat me iets met computers doen en ik kom er wel uit. Zo ben ik de ict’er hier op school. De jongedame die net de koffie bracht is de Dalton-specialist. En zo heeft iedereen zijn eigen specialiteiten. We werken met meervoudige intelligentie. Je hebt acht kamertjes bovenin: doen, ik, samen, taal, rekenen, natuur, muziek en kijken. Daarvan worden er door de meeste mensen gemiddeld drie gebruikt. Die kamertjes nemen we als uitgangspunt voor de werkeilanden die we hebben ingericht. Het is gestructureerd, maar kinderen mogen toch kiezen. Vandaag hebben we als
opdracht een wereldbol maken en daarop de reis van Columbus uitstippelen. Als ik dit klassikaal vertel aan de leerlingen ben ik een week bezig en na deze opdracht vergeten ze het nooit meer.” ’t Heem werkt met vier pilots. Naast Dalton en meervoudige intelligentie zijn dat groepdoorbrekend werken en een continurooster. “Een continurooster is bij ons vijf dagen in de week naar school, om half negen beginnen en om twee uur vrij, dus ook op woensdag. Het onderwijs in de ochtenduren is meer traditioneel. Maar we kijken wel goed naar het niveau waarop de kinderen zitten. Dat doen we door middel van Daltononderwijs. In het groepdoorbrekend werken kan iemand in groep 6 aansluiten in groep 7. Zo wordt elke maandagochtend in elke groep op hetzelfde tijdstip spelling, taal en rekenen gegeven. Kinderen kunnen dan terugschakelen of naar een hogere groep overstappen.” Allemaal vanuit de gedachte: het kan anders, beter.”
Voetbalkantine
In 2008 werd op een voorlichtingsbijeenkomst voor ouders van schoolgaande kinderen bovenstaand verhaal in de kantine van de plaatselijke voetbalclub uit de doeken gedaan. De eerste bijeenkomst werd bijgewoond door zestig mensen, de tweede door 120. “Plus heel veel individuele gesprekken.” Het initiatief kreeg in 2010 de wind in de rug toen Stichting Roos (met op dit moment veertien scholen) de nieuwe school ’t Heem omarmde en aanbood op de plaats waar ’t Lochtersnest zat verder te gaan. ’t Lochtersnest leidde een kwijnend bestaan en was teruggezakt naar zestig leerlingen. “We hebben de ouders van de kinderen van ‘t Lochtersnest onze visie, ons verhaal verteld en ze kregen uiteraard de mogelijkheid hun kind van school te halen of met ons in zee te gaan. Er is welgeteld één leerling weggegaan…” Hetzelfde aanbod gold natuurlijk voor de leerkrachten, met dien verstande dat die natuurlijk wel de nieuwe onderwijsvisie zouden omarmen. Slechts één zag het niet zitten.” Inmiddels werken er elf leerkrachten op ’t Heem.
Regioschool
Hoewel ’t Heem pas in het tweede schooljaar van haar bestaan zit, trekt de school zich niets aan van de vergrijzende samenleving met veel minder jongeren. Tegen de trend in groeit de school. Dit schooljaar volgen 170 leerlingen de lessen van Van den Berg (groep 8) en zijn collega’s. Het nieuws over de nieuwe school ging als een lopend vuurtje. “We proberen een regioschool te worden. We hebben nu ook kinderen uit Haarle, Rijssen en uit Daarleveen hier op school.” Voor alle duidelijkheid, ’t Heem wordt financieel op dezelfde manier ondersteund als alle andere basisscholen in Nederland. Het enige wat anders is, is de onderwijsvisie. Dan is de hamvraag: levert het wat op, die nieuwe visie? Worden de kinderen er inderdaad beter van? “Dat kun je eigenlijk pas over acht jaar zeggen als de eerste kinderen doorstromen naar het middelbaar onderwijs. Maar de onderwijsinspectie is natuurlijk al meteen in het eerste jaar wezen kijken. We kregen nog net geen tien veren in onze hoed gestoken, maar het inspectierapport was erg positief. We hebben het natuurlijk direct op onze website gezet”, aldus een trotse Van den Berg die overigens zelf geen kinderen heeft. Zijn ‘partners in crime’ (Charlotte en Yvonne) zijn inmiddels weg bij ’t Heem en hebben een ander toekomstbeeld uitgestippeld. Zelf heeft Van den Berg de ambitie directeur te worden van ’t Heem of een vergelijkbare basisschool. Nu is dat nog Erwin Vos die dat combineert met het directeurschap van De Peppel, de basisschool waar Van den Berg weleens als invaller (voor een zwangere collega) heeft gewerkt. “Ik wilde niet onmiddellijk directeur worden, ik was een groentje in het onderwijs toen we met ’t Heem begonnen. Maar ik heb in de afgelopen twee jaar wel heel veel geleerd, dus ja, ik wil hier wel graag directeur worden. Volgende ambitie? Ik zou heel graag willen dat onze onderwijsvisie wordt doorgezet in het voortgezet onderwijs.”
Nog geen reacties