Robin Hollander heeft horecacarrière te danken aan opleiding Small Business

Bedrijfsleider van Aspen Valley

Als de opleiding Small Business een PR-man zoekt, moeten ze Robin Hollander (26) bellen. Hollander is sinds een paar jaar vestigingsmanager van feesttent Aspen Valley in Enschede en is dolgelukkig over zijn vier jaar bij Saxion.

“Het allerbelangrijkste wat je bij Small Business leert, is initiatief nemen. Studenten van die opleiding kan ik alleen laten. Die mensen denken zelf, die hoef je niet alles voor te kauwen.” En Robin Hollander zoekt regelmatig personeel voor ‘zijn’ discotheek aan de Oude Markt.Waar vooral veel jongeren komen, veel studenten omdat ze van de muziek houden en omdat de prijs van een pilsje laag is. Er is kritiek op met name Aspen Valley die af een toe een wat eigenwijze visie heeft en met stuntprijzen jongeren trekt. Minister Klink overweegt (in zijn algemeenheid) maatregelen tegen zogenaamde ‘happy hours’ waarbij bezoekers voor half geld mogen drinken of voor een vast bedrag net zoveel mogen drinken als ze willen. Daarom is het (ook) interessant dat de eigenaar van Aspen Vally (Khalid Oubaha) op 14 mei een lezing geeft bij Saxion (Lokaal F 1.11, om 12.00 uur). Oubaha heeft in de afgelopen jaren een horeca-imperium opgebouwd van dertien zaken. Hij heeft plannen om in Enschede meer bedrijven te openen.

Sleepvaart

Aspen Vally zit naast SamSam waar vroeger La Conga zat. Het pand stond drie jaar leeg voordat Oubaha (in 2002) er een prachtige uitgaansgelegenheid van maakte: veel hout, diverse bars waaronder een draaiende. Hollander heeft de dagelijks leiding. Een eigen zaak is zijn droom, maar vooralsnog gaat hij er vanuit dat hij in de komende jaren Oubaha helpt met het opzetten van meer zaken in Enschede. “Ik wil wel blijven groeien.” Die planning van de naaste toekomst klinkt wat raar uit de mond van een man wiens nog korte doch heftige carrière van toevalligheden aan elkaar lijkt te hangen. Te beginnen bij zijn ouders die besloten toen Robin 7 jaar was te verhuizen van Vlaardingen naar Hellendoorn. Dat hoeft niet raar te zijn, maar is op zijn minst opvallend als je weet dat pa Hollander op de sleepvaart in Rotterdam werkt… “Mijn ouders vonden het oosten mooier en schoner dan Vlaardingen. We gingen wonen onderaan de heuvel bij het Avonturenpark. Mijn vader moest iets verder reizen naar huis, maar dat was niet zo heel erg omdat ze in de sleepvaart drie weken op en drie weken af werken.”

Over mensen

Op 15-jarige leeftijd ging Robin werken bij Lucky in Rijssen als discjockey. “Daar ben ik besmet met het horecavirus. Ik was al een nachtmens, maar vanaf dat moment leefde ik alleen nog ’s nachts.” Saillant detail, hij bleef op het vwo nooit zitten. “Ik slaagde met zesjes. Ik was heel goed in tekenen, dus ik wilde eigenlijk naar de kunstacademie.” Ma Hollander herkende (ondanks zijn nachtleven) artistiek in elk geval geen tweede Jan Cremer in haar zoon en lijmde hem voor Saxion door te attenderen dat Small Business geen vaste lestijden had en weinig tot geen huiswerk. Met andere woorden: hij kon thuis blijven wonen en zijn echte interesse in zijn werk bij Lucky hoefde er niet onder te lijden. Zijn defensieve keuze voor Small Business bracht hem meer dan hij ooit had durven dromen. “Over het opzetten van een onderneming heb ik weinig geleerd, maar over hoe mensen in een groep functioneren heel veel. Daar heb ik tot op de dag van vandaag plezier van. Het voeren van functioneringsgesprekken en hoe je mensen de waarheid moest vertellen.”

Lucky

Het plan dat Lucky onlangs bij de gemeente heeft ingediend voor de uitbreiding is een paar jaar geleden al geschreven (als scriptie) door student Hollander. Hij liep stage bij Michel Menzing van Metaalbedrijf Menzing in Haaksbergen. Eigenlijk was dat een ontevreden klant van Saxion die wel onder de indruk bleek van het werk Hollander. “De deal was dat als ik tijdens mijn stage voor hem een nieuw bedrijfsplan zou schrijven, hij mij in contact zou brengen met Ton Lenting.” Lenting is een gepensioneerde horecagoeroe, vooral in de omgeving van Nijmegen waar hij diverse zaken heeft gehad en nu horecaondernemers adviseert. Bij Menzing zag hij hoe het in de praktijk werkt. “Alles wat ik tot dan had geleerd over marketing, over personeelsbeleid, over bedrijfsplannen was één op één te gebruiken in de horeca, maar ook in de metaalsector. Het verhaal is in elke branche precies hetzelfde.” En hij was waarschijnlijk anders nooit bij Lenting terecht gekomen. Voor Lenting moest hij (als tweede stageplek) een opleidingsprogramma voor ondernemers schrijven. Daar heeft hij weinig van gebakken, erkent Hollander, maar hij zat er met zijn neus bovenop als horecaondernemers met problemen Lenting om advies kwamen vragen. “Daar heb ik veel van opgestoken.”

Bedrijfsleider

Lenting bracht Hollander in contact met de Marokkaanse ondernemer Khalid Oubaha. Bij hem kon hij beginnen als ober. Via een kennis in Enschede hoorde hij dat Aspen Valley van nota bene diezelfde Oubaha in Enschede een assistent-bedrijfsleider zocht. “Ik zei tegen Khalid: ‘Jullie zoeken een assistent-bedrijfsleider, hier ben ik’. Anderhalf jaar had Oubaha zijn hoofdober in Nijmegen over het hoofd gezien, met enige terughoudendheid stelde hij hem aan als assistent-bedrijfsleider van Aspen Valley. “Ik heb vervolgens direct mijn spullen ingepakt en ben verhuisd van Nijmegen naar Enschede. Toen de bedrijfsleider na het aantreden van Hollander binnen 1,5 jaar een eigen tent in Groningen begon, vroeg Oubaha hem bedrijfsleider te worden. Hollander was op dat moment pas 23 jaar. Er staan bij Aspen Valley zo’n veertig mensen op de loonlijst. “Ik dacht op dat moment dat ik er niet klaar voor was, bovendien had ik dit niet aan zien komen en wilde ik eigenlijk net eens gaan kijken wat horecaland nog meer te bieden had. Ik werd dus op het juiste moment gevraagd, anders was ik weg geweest.”

Controle

De voorganger van Hollander was een charismatische man, maar wel wat chaotisch. Hollander begon dus met structuur aan te brengen: werkoverleg, barhoofdenvergaderingen, draaiboeken en een evenementenplanning die wat verder dan twee weken vooruit liep. Aspen Valley is open van woensdag tot en met zaterdag, van negen uur ’s avonds tot vier uur ’s ochtends. “De donderdag en zaterdag waren topdagen, maar op woensdag en vrijdag liep hier niemand.” Dat veranderde onder leiding van Hollander. “Dat is puur en alleen door planning en structuur die ik heb aangeleerd bij Small Business waar ze altijd zeiden,‘je moet plannen, je moet vooruit denken, je moet nadenken over wat je doelstellingen zijn met je zaak’. Van Oubaha leerde ik controle. Je moet delegeren, maar alles controleren. Als je iemand vraagt een lampje te vervangen, controleer ik later of dat gebeurd is. Als ik dat niet doe, bestaat de kans dat het niet gebeurt. En op deze manier probeer ik mensen te bewegen ook zonder opdracht dat lampje te verwisselen.” Werken in de horeca is geen vetpot.“Als ik met mijn hbo-opleiding in een andere branche was gaan werken, had ik een veel hoger startsalaris gehad. Inmiddels is dat bijgetrokken en heb ik een auto en telefoon van de zaak.” En Hollander hoopt betrokken te worden bij de uitbreidingsplannen van zijn baas.

Feestcafé

Achter de façade van ‘feestcafé’ gaat een echt bedrijf schuil. “Er wordt hier geen drank weggegeven. Als dat wel gebeurt, volgen er maatregelen, desnoods ontslag. Elk flesje dat uit het voorraadhok wordt gehaald, wordt genoteerd.” We organiseren maandelijks een personeelsvergadering. Alle contracten zijn netjes ondertekend, we hebben van alle medewerkers kopieën van hun legitimatiebewijs. Omgekeerd krijgt iedereen zijn loon netjes overgemaakt elke vier weken. Niets contant, niet een week later, alles op tijd en conform afspraak. De mensen die hier komen werken, doen het niet voor het geld, we betalen het minimumloon. En toch heb ik een groep van veertig superenthousiaste medewerkers. Nee, van de tip moeten ze het ook niet hebben.We krijgen hier vooral studenten en die willen zo goedkoop mogelijk uitgaan. Het is voor bijna iedereen een bijbaantje. Je moet hier komen werken voor je lol. Maar je staat wel achter die bar, moet je eens kijken hoeveel aandacht je krijgt…”.