Oud-studente Hbo-v Sabine Uitslag heeft een missie

‘Ik wil er toe doen’

“ Drie jaar geleden werd ik er zo zat van dat er heel veel over de zorg en verpleegkundigen werd geschreven, maar nooit door de mensen zelf.” Drs Albertje Sabine (roepnaam) Uitslag (33) zit na 22 november in de Tweede Kamer. Daar is ze heilig van overtuigd, ook al staat ze 50e op de CDAlijst. “Ik heb een missie.”

Uitslag komt uit Vriezenveen, woont tegenwoordig op een boerderijtje in het fraaie Welsum, studeerde (onder meer) Hbo-v bij Saxion en werkt nu bij de Isala Academie in Zwolle. Haar stem lijkt sterk op die van zangeres Ilse de Lange. Sabine Uitslag zingt ook, in de rockband Zipper, maar verder houdt de vergelijking op. Uitslag zet je onbedoeld steeds op het verkeerde been. Op basis van het telefoongesprek voorafgaande aan dit interview, vermoed je een naïef nietwereldwijs meisje. Als je haar puur op haar cv zou beoordelen, denk je aan een nerd. Niet veel meiden zullen ‘even’ naast Hbo-v ook nog wiskunde studeren. Ze heeft aan de universiteit van Maastricht Verplegingswetenschap gedaan, verder heeft ze nog (onder meer) Opleidingsmanagement Gezondheidszorg gevolgd (Hogeschool Arnhem/Nijmegen) en Top Class Bestuurskunde aan de Erasmus Universiteit (Rotterdam). En ze overlegt met Saxion over het geven van gastcolleges.

Een beetje hoogleraar zou trots zijn de tientallen presentaties tijdens symposia die zij gegeven heeft, de vele publicaties en notities van haar hand en de projecten die zij heeft begeleid. Onderaan haar vier pagina’s curriculum vitae bundelt nog een zestien punten tellende lijst van nevenactiviteiten (vice-voorzitter ‘Karel de V’, verpleegkundigen in de politiek, lid Raad van Toezicht Vérian Apeldoorn, bestuurslid Vereniging ter bevordering voor wetenschappelijk onderzoek in de V&V). Maar Sabine Uitslag is gewoon een ‘gaaf wijf’, blijkt als we haar een op avond treffen in haar geboorteplaats. Bij het verlaten van het etablissement (waar ze later die avond een vergadering heeft) staat ze er op de koffie te betalen, als er beloofd wordt in het artikel te benadrukken “dat ze zoveel heeft geleerd tijdens haar studie Verpleegkunde op de Hogeschool in Enschede. Het was zo’n leuke tijd.”Waarvan acte.

De keuze voor de politiek komt niet uit de lucht vallen. “Vroeger thuis zeiden ze dat al.” Drie jaar geleden kwam het er van. Uit frustratie over het Nederlandse zorgbeleid schreef ze een plan en stuurde dat aan het CDA-kamerlid Siem Buis, nu nog woordvoeder gezondheidszorg. Tijdens één van haar studies werd de nadruk gelegd om meer verpleegkundigen en verzorgenden op invloedrijke posities te krijgen en daarop baseerde ze haar ideeën. Via Buis kwam haar notitie in handen van fractievoorzitter Verhagen. Niet veel later werd Uitslag gevraagd met drie andere verpleegkundigen de kerncommissie van de fractiebegeleidingscommissie verpleging, verzorging van het CDA te vormen. Uitslag vindt dat ze de Kamer in moet, omdat zoveel anderen bij wie ze kennis van zaken over de zorg herkent (Buis, Ross) na de komende verkiezingen de Kamer verlaten. “Er zijn minder mensen in de Kamer die weten waar het over gaat. Ik weet hoe het voelt om verpleegkundige te zijn die tegen regelgeving en bureaucratie aanloopt.” Het kamerwerk is veel vergaderen. “Ik heb als motto: onderzoek alles, beproef alles en behoud het goede.” Bovendien heeft ze al aan de hand van Siem Buis een dag in de Kamer meegelopen. “Ik vond het heerlijk.” Maar waarom zet het CDA haar dan niet meteen op een verkiesbare plaats? “Ik was al zo verbaasd dat ik zo hoog werd gekandideerd. Behalve een jaar in het bestuur van het CDA in Deventer heb ik geen politiek bestuurlijke ervaring.”

Ook de wijze waarop ze in de zorg is beland, is weer een typisch Uitslag-verhaal: “Als vijftienjarige schoonmaakster in het Twenteborgh Ziekenhuis vond ik het daar wel heel leuk. Ik maakte ook de kamer schoon van de docente verpleegkunde, daar lag een keer een moduleboek in de vuilnisbak en toen heb ik aan die mevrouw gevraagd of ik dat boek mocht hebben.” Het was het begin van een (nog) korte doch indrukwekkende carrière. Als verpleegkundige werkte ze onder meer in het verpleeghuis P.W. Janssen in Deventer, in ‘t Bouwhuis in Enschede, bij de Thuiszorg Den Ham en in de drie grote Twentse ziekenhuizen. Ze was docent verpleegkunde bij het ROC in Hengelo, praktijkopleider bij Verpleeghuis Krönnenzommer in Hellendoorn, Hoofd Opleidingen Adhesie GGZ Midden Overijssel en sinds september van dit jaar is ze consultant Isala Academie Zwolle. “We bekijken hoe we alle medische en verpleegkundige opleidingen kunnen samenvoegen in die academie. Het moet een academie worden waar alle kennis en kunde wordt verzameld.” Ze staat niet meer aan het bed. En dat is maar goed ook. “Mijn vriend zegt dat ik dan binnen drie weken ruzie zou hebben met de leiding.”

Het is jammer voor het CDA als ik niet in de Kamer kom

Ze denkt niet alleen het beter te weten, ze weet het ook vaak beter. Terwijl Uitslag zeker geen recalcitrant type is. Integendeel.Waar veel andere pubers rebelleren, ging ze vroeger op zondag twee keer naar de Nederlands Hervormde kerk, ze zat zelfs in de jeugddienstcommissie. “Wij organiseerden jeugddiensten voor randkerkelijke jongeren, om hen bij het geloof te betrekken; hadden we een bandje in de kerk en dan stond ik met getoupeerd haar op de preekstoel de kerkgemeenschap toe te spreken.” Ze kent de Bijbel van voor naar achteren. Ineens zegt ze wat geks: “Ik geloof in reïncarnatie.” Dat staat toch niet in de Bijbel? “Er staan veel zaken in de Bijbel. Ik heb het goed gelezen en ben daar over gaan nadenken en dan kom ik hier op uit.” De mondiale ellende, de problemen in de zorg, de echt ellendige dingen die je ziet die mensen meemaken, elkaar aandoen, het brengt haar niet van haar geloof. “Ik heb op de aidsafdeling gewerkt, een zware terminale afdeling. Als je vrijdag naar huis ging, lagen er maandag heel andere mensen omdat een groot deel van de patiënten was overleden. Daar heb ik gezien dat het geloof voor mensen heel veel kan betekenen.”

Ze moet en zal de Kamer in. “Ik heb echt het gevoel dat ik er klaar voor ben. Maar stel dat het niet lukt? Raak ik dan zwaar depressief? Nee hoor. Als het niet gebeurt, dan moet het nog niet zo zijn. Nee, ik geloof niet in lotsbestemming, dat is zo depressief. Mensen kunnen keuzes maken. Als ik niet in de Kamer kom, dan richt ik mijn pijlen op wat anders.” Bij de Isala klinieken ligt haar toekomst niet, althans… “Ze weten hier dat ik wil managen, besturen. Het liefste in de politiek, maar anders een instelling. Ik denk er ook wel eens over een eigen organisatie op te richten. Ondernemersschap heb ik ook wel in me. Ik heb tegen het CDA gezegd tijdens het selectiegesprek: “Het is jammer voor het CDA als ik niet in de Kamer kom.” Zo voel ik dat echt. Jammer voor hun.”

Ik erken het ruiterlijk, aan een man had ik deze vraag niet gesteld: je hebt een leuke vriend, je woont op een boerderij, je bent Godsvruchtig. Wordt het niet tijd dat de liefde niet alleen geconsumeerd wordt? “Moeder zijn vind ik het zwaarste beroep van de wereld, het wordt onderschat. Ik vind echt dat de competenties voor moederschap zwaar worden onderschat. Ik heb heel veel respect voor vrouwen die én moeder zijn én die ook werken. Ik heb nu niet het gevoel van: dat is aan mij besteedt. Ik bestuur liever een ziekenhuis in mijn eentje dan moeder zijn”.