Oud-student regelt zorgeloze vakanties

Anne van der Hulst start reisbureau voor zieken en gehandicapten

Anne van der Hulst (23) uit Veessen (dorpje bij Heerde met achthonderd inwoners) wilde ‘weddingplanner’ worden. Dat wilde ze al als jong meisje toen ze bruiloften alleen van televisie kende. Tijdens haar studie aan de Hogere Hotelschool van Saxion in Apeldoorn schreef ze een businessplan voor gehandicapten op vakantie: zorgeloosweg.nl. En dat voert ze nu zelf uit.

Ze heeft inmiddels één klant gehad, vertelt ze eerlijk aan de tafel van het appartement in Wapenveld waar ze samen met haar vriend woont. “Mijn zus werkt in het ziekenhuis van Groningen. Daar hadden ze een crisisopvang van een meisje. En haar ouders die uit Maastricht komen, moesten in de buurt worden opgevangen. Dat heb ik geregeld.” In de zomer van 2009 studeerde ze af en sinds 1 december 2009 is ze online (www.zorgeloosweg.nl). Ze runt geen reisbureau voor gehandicapten, zegt ze nadrukkelijk. “Nee, zorgeloosweg.nl is een reisbureau voor iedereen met een zorgbehoefte. Iedereen die ook maar een beetje zorg nodig heeft, al is het hulp bij het aantrekken van een steunkous, kan hier terecht. Ook al is het maar vijf minuten zorg, die vijf minuten moet je wel op je vakantieadres krijgen.”

Rompslomp

Het is wel wat anders dan ‘weddingplanner’. “Ik vind organiseren van evenementen ontzettend leuk om te doen. Ik zag een keer een bruiloft op televisie en toen leek het me heel leuk dat te gaan organiseren. Toen ik met die vraag bij Saxion kwam, werd ik geadviseerd de Hogere Hotelschool te doen, omdat je daarbij ook heel veel over organiseren leert. Als ik dan geen ‘weddingplanner’ zou worden, kon ik nog alle kanten uit.” Dat klopte. “Het is een heel brede opleiding.” En ze koos bewust voor Apeldoorn, niet alleen omdat het dichterbij was, maar ook omdat ze in Leeuwarden “niet prettig, niet gemotiveerd werd ontvangen.”

‘Toch blij met wat ik op school geleerd heb’

Het Amersfoortse bedrijf Quest liet door Van der Hulst en haar afstudeerpartner uitzoeken wat de latente behoefte is aan zorg in hotels. “We kwamen uiteindelijk bij de thuiszorg uit waar bleek dat je thuiszorg kosteloos mag meenemen op vakantie. Maar dat weet bijna niemand. Het wordt ook niet gepromoot. Waarschijnlijk omdat ze het teveel rompslomp vinden.”

Nieuwe doelgroep

Van der Hulst is in de afgelopen maanden hard aan het werk geweest om (in Nederland) te inventariseren welke bungalowparken, hotels en andere vakantiebestemmingen geprepareerd zijn om minder valide mensen te ontvangen. En die vakantiebestemmingen hebben zich nu bij zorgeloosweg.nl aangesloten. “Inclusief RCN, Recreatie Centrum Nederland.” Niet vreemd, zeker nu ook deze branche behoorlijk last heeft van de economische recessie en een nieuwe doelgroep dankzij Van der Hulst hoopt te kunnen ontvangen. “Ze hoeven er eigenlijk niets eens veel voor te doen: de gebruikelijke gastvrijheid, want de thuiszorgorganisaties leveren de zorg. En daar hoeven zij ook niet te weten welke zorg er geleverd hoeft te worden.” Van der Hulst gaat nu promoten dat je als hulpbehoevende ook gewoon recht hebt op thuiszorg op je vakantieadres. “Ik haal de rompslomp weg bij die mensen: zij moeten een vakantiebestemming zoeken en hun thuiszorg regelen; hun vaste thuiszorgorganisatie moet een thuiszorgorganisatie zoeken in de buurt van het vakantieadres. Ik sta bij een heleboel patiëntenorganisaties als reisbureau, als intermediair geregistreerd.” Logisch dat de thuiszorgorganisaties enthousiast zijn, het bespaart hen een hoop werk en de patiënt betaalt Van der Hulst: tien euro voor hulpmiddelen en twintig euro voor het organiseren van de thuiszorgverplaatsing, dat lijkt overkomelijk. “En ik krijg als reisbureau een commissiebedrag van de accommodaties. Als ik alleen door de klant betaald wordt, zou dat bedrag veel hoger moeten liggen, want ik ben met iedere klant ongeveer een uur bezig om die thuiszorg te verplaatsen. Het is veel bellen, overleggen en controleren.”

Vakantietijd

“Ik heb inmiddels met meer dan twintig thuiszorgorganisaties in het land contacten. En er staan nu negentig accommodaties op de website en bij elke accommodatie heb ik een thuiszorgorganisatie waarmee ik een contract heb. Dus als ik bel, wordt het meteen geregeld.” De kosten voor de accommodaties zijn voor iedereen hetzelfde. “Daarbij komen de gewone boekingskosten, die ook iedereen moet betalen.” Het kan ver gaan. “Ik bel na of de noodzakelijke zorgbehoefte ook werkelijk in die bungalow kan. Sommige mensen hebben een tillift nodig en daar moet heel veel ruimte om het bed zijn. Ik heb met alle accommodaties afgesproken dat als ik bel, zij voor mij de bungalow gaan opmeten. Dus de gasten komen dan niet voor verrassingen te staan. Maar mensen die alleen een steunkous nodig hebben, kunnen natuurlijk in een standaardkamer net als u en ik.” Van der Hulst heeft een gat in de markt en met de vakantietijd voor de boeg, zijn er inmiddels al zeker twintig telefoontjes om informatie binnengekomen.

Ondernemen

Internet is een belangrijk medium voor zorgeloosweg.nl. Maar voor mensen zonder internet heeft Van der Hulst folders gemaakt. Die liggen bijvoorbeeld bij thuiszorgorganisaties, zorginstellingen, bejaardenhuizen, revalidatiecentra en huisartsen. Nee, niet bij reisbureaus, die beschouwen mij als concurrent. En naast de reisbureaus wordt ze niet overal met open armen ontvangen. “Ik moet er wel veel voor doen om de folders overal te mogen neerleggen en aangezien ik het in mijn eentje doe, is het ook veel werk.” We praten over een doelgroep voor wie internet nog niet altijd gesneden koek is. De eerste kosten voor Van der Hulst zijn inmiddels al fors opgelopen. Ze heeft een computer aangeschaft, een website laten ontwikkelen, de folder laten drukken en heel veel reiskosten om vakantiebestemmingen, thuiszorgorganisaties en huisartsen en anderen te bezoeken. “Ik had 4500 euro aan spaargeld, dat is nu wel zo’n beetje op. Vooral de website was met 1300 euro een behoorlijke aanslag op het budget, en daarmee ben ik nog goedkoop uit, want de man die de website gebouwd heeft, is zelf ook een startende ondernemer. Ik heb wel gehoord dat andere bedrijven zomaar het tienvoudige betalen voor zo’n website.”

Saxion

Achteraf is ze blij met haar opleiding. “Toen ik op school zat, dacht ik wel eens, ‘wat leer ik hier eigenlijk?’ Ik had ook het gevoel dat ik meer van mijn stages heb geleerd, dan dat ik op school leerde. Ik had ook maar heel weinig les. Maar nu ik bezig ben en alles zelf moet doen, realiseer ik me dat het toch wel fijn is geweest dat ik wat geleerd heb over administratie, marketing, communicatie en acquisitie. Ik heb natuurlijk een heleboel communicatielessen gehad waarin je leert te onderhandelen, waarin je leert een salesgesprek te voeren. Persberichten schrijven, van alles kwam aan de orde. Dat komt nu goed van pas.”