Eric Wentink gaat Saxion-studenten begeleiden naar het ondernemerschap

‘Om zes uur avondeten? Waar heb je het over?’

Het is een raadsel hoe Eric Wentink (50) zo’n succesvolle ondernemer is geworden. Hij is geen telg uit een traditioneel ondernemersgezin en tijdens zijn studie toegepaste huishoudwetenschappen was er nul aandacht voor dat onderwerp. Zijn ondernemerschap in zijn jonge jaren brachten hem de ervaring voor succes: een internationaal schoonmaakbedrijf met 60 miljoen euro omzet en 3500 medewerkers.

Dat Wentink op de opleiding toegepaste huishoudwetenschappen terecht is gekomen is ook al een speling van het lot geweest. Hij ging op zestienjarige leeftijd het huis uit en werkte al bij de belastingdienst, waarna hij toch weer terug ging naar de schoolbanken. Eerst twee jaar mbo, daarna vier jaar hbo. “Die beslissing had te maken met drang naar onafhankelijkheid, het zelfstandig kunnen beslissen en dat je je eigen mogelijkheden volledig kunt ontplooien en onderzoeken”, zegt hij 28 jaar nadien.Wentink wilde eigenlijk naar de Hogere Hotelschool, maar die zat vol. “Toen koos ik voor de opleiding die daar qua niveau het dichtste bij in de buurt kwam. Uiteindelijk is gebleken dat de facilitaire opleidingen veel meer innovatie hebben getoond in de afgelopen jaren dan de hotelscholen, omdat de hotellerie toch een redelijk traditionele branche is. Daardoor denk ik dat ik toch goed gekozen heb.” De breedheid van de opleiding spreekt hem nog steeds aan. “Als je begint als ondernemer doe je bijna alles alleen, van verkoper tot boekhouden, van schoonmaken tot inkopen. Het is typisch een hbo-opleiding: geen enkel onderdeel gaat echt diep. Een beetje marketing, een stukje personeelswerk, wat psychologie en een hapje voedingsleer. Het waren in totaal 28 vakken.” “Ik had toen trouwens nog niet het idee dat ik de opleiding zou gebruiken als basis van mijn ondernemerschap. Daarom vind ik het nu wel interessant om jonge ondernemers te stimuleren en na te denken over het ondernemerschap.” Dat was in zijn tijd wel anders, herinnert Wentink zich. “De hele opleiding was in het kader geplaatst van het zoeken van een baan.” Hij grinnikt dat Saxion hem onlangs op een voetstuk heeft geplaatst als de meest succesvolle ondernemer die de instelling heeft ‘voortgebracht’.

Karate

Het ondernemerschap was toch wel te danken aan zijn jeugd. Feit is dat hij in Zutphen zelfstandig woonde (zijn ouders woonden ook in Zutphen), hij studeerde in Deventer en hij gaf (voor zijn levensonderhoud) les op sportscholen in karate. “Ik had er ook allerlei handeltjes naast zoals het verkopen van karatepakken en scheenbeschermers. Daarnaast organiseerde ik ook toernooien.” Terugkijkend op die tijd, waarin hij ook één van de oudere studenten was (van zijn 22ste tot zijn 26ste jaar), zegt hij: “ Het was een tijd die ik door moest, een middel om mijn doel te bereiken.” Na zijn studie kon hij naar Golden Tulip in Amsterdam. “Daar kon ik ‘housekeeping manager’ worden.” Maar hij koos, tegen alle verwachting in, voor een minder betaalde baan bij het schoonmaakbedrijf Wepi van Tinus Pit. Pit is (voor de ouderen onder ons) een beruchte naam in het oosten van het land. Hij heeft in de jaren negentig een spoor van ellende achter gelaten en duikt nu nog regelmatig op in vooral de Friese media. Meestal in de rubriek oplichting, schulden en faillissementen. Wentink kent het verleden van zijn voormalige patron. “Een heel aparte vent, ik ben met hem op pad geweest en dan kwam je bij klanten… Hij lulde ze de portemonnee uit de zak.” Wentink voelde zich later bedrogen, want na Wepi zette hij Imago (ook voor Pit) op de kaart. Die zei ‘dankjewel’, verkocht de tent (in 1991) voor veel geld en liet Wentink in de kou achter. “Dat was het moment dat ik besloot om voor mezelf te beginnen.”

Papendal

Wentink ging schoonmaken voor eigen rekening: EW. Simpelweg zijn initialen werden de naam van het bedrijf. Het succes kwam nadat hij er in geslaagd was sportcentrum Papendal als klant binnen te halen. “Papendal was toentertijd al een klant waar de hele schoonmaakbranche achteraan zat. Net als Schiphol nu.” Het binnenhalen van één van de grootste vliegvelden van Europa is vooralsnog zijn laatste ‘grote kunstje’. Schilphol is fantastisch, maar Papendal was echt een keerpunt in zijn leven als ondernemer. “Papendal was destijds de helft van mijn omzet, Schiphol is nog geen 5 procent.” Dat Wentink mee mocht dingen naar Papendal, was al opvallend. Maar dat hij het wist binnen te halen, is te danken aan een andere manier van denken, zoals hij het noemt. “Het was in die tijd baanbrekend om een scheiding te maken in constante en variabele kosten van schoonmaak. De kosten zouden fluctueren met de omzet van het bedrijf.” Het is veelzeggend dat Papendal nog steeds door de medewerkers van Wentink wordt schoongehouden. “Papendal is zo veranderd in de afgelopen jaren, er zijn al vijf directeuren geweest, maar het lukt ons keer op keer om het contract verlengd te krijgen.”

Schiphol

Ook Schiphol is door een andere manier van denken van EW als klant overgestapt. “We hebben oog voor de klant van de klant, dus de gebruiker van het gebouw. Dus ook de passagiers. We hebben een visie ontwikkeld over die passagiers. Als zij tevreden zijn, is Schiphol tevreden. Meestal werden de normen opgesteld door de opdrachtgever. Over hoe vaak iets moet worden schoongemaakt. Maar de gebruiker bepaalt.Als wij twee keer per dag een toilet schoonmaken, maar mensen vinden dat het na verloop van tijd stinkt, dan moeten we het een derde of een vierde keer schoonmaken. Dan moet de opdrachtgever het budget misschien verschuiven door wellicht minder vaak te vegen of ruiten te reinigen. Ik durf te zeggen dat
wij één van de weinige bedrijven zijn die op deze manier werken.Wij weten dus hoe we op die beleving van de gebruiker moeten inspelen. Daarin hebben wij een behoorlijk kenniscentrum ontwikkeld.”

Award

Terwijl EW groeide en bloeide ging Wentink acht jaar geleden eens nadenken over zijn eigen toekomst en hij besloot te doen waar hij goed in is: verkopen, orders binnenhalen. Hij nam de opvallende beslissing om zichzelf tot commercieel directeur te benoemen en hij haalde een algemeen directeur binnen, aan wie hij verantwoording schuldig was. En die op zijn beurt aan hem (als aandeelhouder) verantwoording schuldig was… “Dat kan, als je beiden professional bent.” Inmiddels is Wentink uit het bedrijf.“Ik ben terug in de ondernemersrol.” Naast EW (60 miljoen euro omzet, 3500 medewerkers, vestigingen in Nederland, België, Duitsland en Zwitserland) heeft hij nog een uitzendbedrijf en een vastgoedpoot. Daarnaast maakt hij tijd vrij om studenten van Saxion te adviseren en te begeleiden. “Ik denk dat ik iets kan betekenen, omdat ik die hele weg zelf gelopen heb. Ik vind het daarnaast erg leuk om met jonge mensen te werken, daar krijg ik zelf ook energie van.” Het businessplan is belangrijk, maar Wentink heeft meer oog voor de gedrevenheid van de ondernemer. “Ik weet dat ondernemen heel veel te maken heeft met je persoonlijk incasseringsvermogen, je relativeringsvermogen, de veerkracht die je zelf aan de dag kunt leggen en de energie die je er in wilt steken.” Om zes uur eten avondeten? “Dan denk ik, waar heb je het over?”

Ondernemers prijs voor studenten

De EW/Saxion Ondernemers Award moet studenten stimuleren te kiezen voor het ondernemerschap. Wentink is voorzitter van de jury en sponsor (tien mille aan prijzengeld) en zal tevens de winnaar een jaar lang begeleiden. Deelnemers moeten een businessplan inleveren en er vindt natuurlijk een financiële toetsing plaats. De uitreiking is op 6 oktober.