SAX

Directeur online vriendennetwerk studeerde op Saxion

‘Nu moet Hyves volwassen worden’

Goud moet het waard zijn, die informatie die de meer dan zeven miljoen Hyvers over zichzelf op het (Nederlandse) virtuele vriendennetwerk schrijven. Over favoriete vakantiebestemmingen, merkenvoorkeur, winkels, sommigen houden weinig geheimen voor zichzelf. Saxion stuurde één van de oudste redacteuren (46) naar oud-Almeloër Marc de Vries (38), directeur van Hyves.

De redacteur is opgegroeid met Van Kooten en De Bie die uit angst voor de voorschrijdende technologie protesteerden tegen een overheid die ‘alles van hun onderdanen weten’. Maar Dylan zong al dat de tijden veranderen. En dus is de
techniek al lang zover dat je een sms zou kunnen ontvangen dat een McDonalds-vestiging drie straten verderop waar jij bij jouw favoriete Big Mac vandaag gratis en voor niets frietjes ontvangt. De rillingen lopen over de rug van de verslaggever. De Vries lacht.“Wij hebben het vertrouwen van onze Hyvers gekregen, dat vertrouwen mogen wij niet schenden. Je vindt bij ons geen gsm-aanbieders, niet de ringtone-kickers. Of advertenties van lenen.nl. Daar zouden wij inderdaad heel veel geld mee kunnen verdienen. Toen we ruim twee jaar geleden begonnen met advertenties, dat wij bij ons ‘hyvertising’ noemen, hebben we tien beloften gedaan. We hebben onder meer beloofd dat Hyvers geen spam krijgen en dat we op maximaal 10 procent van de pagina’s advertenties zetten.” Hyves heeft wel een beetje geld nodig, want inmiddels werken er bijna honderd mensen (alleen het afgelopen jaar werden er al tientallen nieuwe medewerkers aangetrokken) en draaien er een kleine tweeduizend servers van drie mille per stuk om de website in de lucht te houden.

Oud medium

Hyves is in 2004 opgezet door drie vrienden. Het succes van Hyves werd opgemerkt door De Vries, die tot een jaar geleden bij Monsterboard.nl werkte. Bijna iedereen die een baan zoekt, gaat naar deze site. Maar De Vries wilde ook mensen bereiken die niet actief op zoek zijn naar een baan. Monsterboard was voor dergelijke innovaties te log geworden. In tien jaar tijd was het bedrijf uitgegroeid tot een beursgenoteerde onderneming, in 34 landen actief, met vijfduizend werknemers en een omzet van ruim een miljard dollar. Daarom stapte De Vries naar de heren van Hyves. “We zagen onze doelgroep deels naar andere bronnen gaan. Onze vacaturesite werd door de nieuwe generatie alweer als een oud medium gezien. En daarom wilde ik onze marketing op Hyves gaan zetten. Ik wilde daarover met één van de oprichters Raymond Spanjer praten.” Maar in plaats van te praten over een mogelijke samenwerking, gingen de gesprekken alleen over het managen van de groei van Hyves als organisatie. Er volgden meer gesprekken die uitmondden in de overstap. De opdracht van De Vries is de verdere groei van Hyves ‘faciliteren’, zoals hij dat noemt.

More

Marc de Vries is uiteindelijk geworden wat hij als kind al hoopte: directeur. Hij schreef zich in voor de opleiding bedrijfskunde aan de Universiteit Twente. Hij werd uitgeloot, koos via werktuigbouwkunde voor de zogenaamde ‘achteringang’ van bedrijfskunde, maar precies dat jaar gooide het ministerie die sluiproute dicht. De HTS bleek vervolgens ook al vol, ten einde raad vroeg De Vries de studentenadministratie om advies. Zijn vader die het voorlichtingsfoldertje wel goed had gelezen, adviseerde zijn zoon commerciële economie. Wat zoonlief met twee vingers in de neus in vier jaar afwerkte. Daarna studeerde hij in Nijmegen bedrijfskunde. De heao vond De Vries geweldig: “Ik had veel tijd over om te werken.” Hij liep stage bij het gerenommeerde More (reclamebureau in Deventer, waar toevalligerwijs Saxion sinds kort zaken mee doet), en dat bleek later de springplank voor zijn boeiende carrière. More had namelijk een deelneming in Mandate, een arbeidsmarkt-communicatiebureau waar De Vries onder meer in zijn vakanties voor werkte. Mandate is vervolgens gekocht door TMP Worldwide, een Amerikaans bedrijf, dat zich had voorgenomen wereldwijd de grootste te worden op het gebied van arbeidsmarktcommunicatie. Die kocht links en rechts alles op. Bij TMP werkten op een bepaald moment wereldwijd meer dan vijfduizend mensen van wie tweehonderd in Hilversum. Eén van de (Amerikaanse) bureaus die werden opkocht, was van Jeff Taylor die al in 1994 een website had gemaakt: The Monster Board. Bij de overname
eiste Taylor een hoekje waar Monsterboard verder zou worden uitgebouwd. “Ik werd samen met Martijn van de Heuvel gevraagd om de Nederlandse versie neer te zetten en uit te bouwen.”

Twingo

De rest is bekend: tien jaar later is Monsterboard groter dan TMP ooit geweest is. “Dat hadden we bij de start voorspeld.”Toentertijd hilariteit alom. De lachsalvo’s waren helemaal verdwenen toen uitgerekend De Vries een paar jaar geleden werd gevraagd om het verlieslijdende bedrijf in Nederland (waar toen nog maar zeventien man zat) te saneren en te verkopen (aan het management). Maar juist de sfeer van toen, met twee man in een kamer in Amsterdam, geen dikke TMP-jaguar voor de deur, maar een Twingo, keihard werken en progressie maken tussen de plastickoffiebekers, naar die sfeer verlangde De Vries terug. “Toen ik in het najaar van 2007 bij Hyves begon, werkte er al twintig man, dus ik heb niet echt aan de basis gestaan.” En bedrijven die groeien, hebben ontegenzeggelijk structuur nodig: overlegvergaderingen, meetings, functioneringsgesprekken. “Het is mij tot nu toe wel gelukt, ook bij Monsterboard, om een ‘down to earth’-cultuur te houden.”

Vriendengroepen

Bij Hyves zal De Vries zich bezighouden met het op de juiste manier laten groeien van de organisatie. “We zitten nu in de fase waarin Hyves volwassen moet worden. Zoeken naar nieuwe ontwikkelingen. Zoals gradaties in je vriendenkring, er zijn veel Hyvers met honderden en soms wel duizenden vrienden. Niemand heeft vierhonderd vrienden. Er komen daarom vriendengroepen. Ik had 220 Monster-collega’s in Nederland; dat zijn niet allemaal vrienden, maar wel allemaal Hyvesvrienden, die zet ik straks onder het kopje ‘Monsterboard’ neer. Je kunt dus per categorie aangeven wie wat mag zien. Mijn echte vrienden mogen mijn privé-foto’s van afgelopen weekend zien, de andere vrienden niet. Voor hen schrijf ik af en toe een blog, die mogen ook best zien wanneer ik jarig ben, zodat ze een kaartje kunnen sturen.” Deze innovatie is ook een reactie op de kritiek dat op internet niets verborgen blijft. Niet altijd handig om iedereen je zuipfoto’s te laten zien, vooral niet het bedrijf waar je solliciteert… Overigens was Hyves altijd al een site waar je kunt aanklikken wat je wel en niet wilt laten zien en ontvangen. “Bijna alle uitgevers verkopen hun adressenbestand. Dat doen wij dus niet. Als je van een producent geen aanbiedingen wilt, vink je het desbetreffende hokje niet aan. Ja aan, want bij ons staat het
standaard uit. Bovendien krijgen bedrijven van ons niet te horen of te zien bij wie hun aanbiedingen per mail of sms terecht komt. De jongere generatie heeft met Big Brother minder problemen dan jij. Ik krijg elke week een dik pak reclamefolders in de bus. Als ik op zoek ben naar een bed, zit er precies geen folder tussen. Als ik dat op mijn Hyvespagina aangeef, krijg ik juist die aanbieding door en voor de rest niets.”

Vorige bijdrage

Jan Medendorp: de laatste Moordkuil

Volgende bijdrage

Emiel Nikkels als trainee aan de slag bij bouwbedrijf Aan de Stegge

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *