Dance entrepreneur Dennis Brugman heeft haat-liefdeverhouding met Saxion

In het kort
Naam: Dennis Brugman
Leeftijd: 27 jaar
Functie: directeur DB Label
Opleiding: Hoger Toeristisch en Recreatief Onderwijs
Afgestudeerd: 2009

Zijn eerste keuze was politicologie (‘Ik was goed in maatschappijleer en geschiedenis’) maar je kunt het je nu nauwelijks voorstellen: Dennis Brugman als politicus. Hij koos voor evenementen (‘Ik kan altijd nog iets met politiek gaan doen’) en is nu een van de invloedrijkste dj’s en danceorganisatoren van het land.

Muziek is er thuis bij Dennis Brugman (27) niet met de paplepel ingegoten. “Ik sportte veel, kon wel aardig voetballen. Mijn ouders draaiden wel veel Italiaanse muziek.” De Hospitality Business School van Saxion voor het Hoger Toeristisch en Recreatief Onderwijs leidde hem naar de muziek. Hij liep stage bij een bedrijf in Apeldoorn. “Zwaar onder mijn kunnen.” Hij werkte daar samen met een weliswaar getalenteerde muzikale jongen maar organisatorisch had die zijn zaakjes niet goed voor elkaar. Werken bij een grote danceorganisatie uit de Randstad was een feest voor Brugman. Van studeren en stage lopen kwam
weinig. Over de periode bij deze organisatie wil hij weinig vertellen, behalve dat hij zich in die tijd definitief heeft afgekeerd van drank en drugs. “En ik leerde er ook dat ik nooit meer afhankelijk wil zijn van andere mensen. Ik wil gewoon zelf het initiatief hebben en dat kan ik maar op één manier doen: voor mezelf werken. Daarom ben ik weer naar school gegaan.” Het klinkt volwassen, maar het moet een onvoorstelbare stap zijn geweest, een jonge gozer die dankzij zijn werk bij een grote danceorganisatie een enorme status had, bij alle hippe tenten gratis en voor niets naar binnen mocht met gratis drank toe en veel vrouwelijke aandacht.

Burgerweeshuis

“Mijn zus werkte als vrijwilliger bij het Burgerweeshuis in Deventer. Zij vroeg of ik daar niet wat kon doen. Daar kwam ik in contact met Pascal Bouma, hij is inmiddels overleden. Pascal was in Deventer een bepalende man op cultuur-gebied. Ik had hem wel eens ontmoet bij het Amsterdam Dance Event. Pascal was indrukwekkend: twee meter lang, haar tot aan zijn kont.” Hij stond aan de basis van Brugmans eerste succes. “Hij wilde dat ik een brede dansavond zou creëren waar zowel hockeymeisjes als rockers zich thuis voelen.” Dat werd Dirk Deluxe. “Nu voor de vijfentwintigste keer op rij uitverkocht.”

Saxion

Op zijn studententijd bij Saxion kijkt Brugman met plezier terug, Saxion zelf heeft voor hem afgedaan. “Saxion was al mijn cijfers kwijtgeraakt. Het was een zooitje. Het begon al bij de instroom. We kregen twee studentidentificatienummers. Een voor de opleiding waarmee je was begonnen en een voor de opleiding die je uiteindelijk koos. Dus je had cijfers op twee accounts staan. Om je propedeuse te halen, moest je een aantal punten hebben en bij het overzetten zijn ze al mijn cijfers uit mijn oriëntatiefase kwijtgeraakt. Dus ik mocht niet naar het derde jaar omdat ik in het eerste jaar niet genoeg punten zou hebben gehaald. Maar ik had alles gehaald. Uiteindelijk hebben bepaalde leraren voor mij garant gestaan.” Later liep het in de relatie tussen Brugman en Saxion opnieuw mis. “Ik had wel eens contact gehad over gastcolleges, dat had ik erg leuk gevonden om te doen. In mijn tijd als student kregen we ook af en toe gastcolleges, maar nooit uit het werkveld, altijd van Arke of zo, nooit uit de recreatie. Nu weet ik dat ik slechts een van de zes, zeven Nederlanders ben die zijn brood kan verdienen met wat ik doe, zo groot is die markt niet. Saxion heeft toen bij mijn management geïnformeerd naar de kosten. Nou daar ben ik niet de moeilijkste in. Nooit meer wat van gehoord. Jammer. Ik heb bij Saxion ook nog een minor pabo gevolgd omdat ik het leuk vind om voor een klas te staan en om interactie te hebben met studenten. Het grappige is dat ik het wel voor het
Burgerweeshuis doe. Dan vertel ik over mijn werk.”

Dennis Deluxe

Zijn bedrijf heeft hij toepasselijk DB Label genoemd. Het bedrijf ondersteunt dance-georiënteerde organisaties bij het realiseren van evenementen, ontwikkelt en organiseert concepten onder eigen label (Dirk Deluxe, University of Dance, FokTop!, Yellow Claw, Giocatori, en Welle Village) en behartigt als management en boekingskantoor de belangen van artiesten (o.a. Sjaak, Strijder Systeem, Apster, Victim of House, Dennis Brugman). Brugman is zelf een redelijke goede dj, maar zijn toegevoegde waarde zit in zijn creativiteit en organisatietalent. “Ik merkte dat ik veel voor elkaar kon krijgen bij jongeren door mezelf als gezicht te profileren van een organisatie. Dus omdat ik zelf altijd promotors aan het werven was voor mijn evenementen, hadden die mensen mijn kaartje. Ik was de spil binnen de organisatie. Ik was de contactpersoon voor het Burgerweeshuis, de contactpersoon voor de promotors. Op de avond zelf ben ik actief in beeld voor de mensen. De dj’s kennen mij en zeggen wel ‘Dennis Deluxe’ in plaats van ‘Dirk Deluxe’. Ik ben bij alle evenementen aanwezig – tot tevredenheid van de promotor, dan hebben ze een aanspreekpunt.” Zeker de oudere generatie heeft het niet helemaal in de gaten, maar op dance heeft Nederland internationaal een grote naam, inmiddels omgezet in een niet te versmaden deel van het bruto nationaal product. “Ik doe het management van een act die onder het label van Afrojack zit. Deze jongen kan in Nederland gewoon over straat lopen, maar in Amerika niet. Dj’s hebben in Amerika de status van popster. Bepaalde producties die hier drie jaar geleden uitkwamen, zijn daar nu een hit. Amerika is het niet gewend, die hele sound niet.”

Het grote geld

Het is een wereld van glitter, glamour en het grote geld. Is hij inmiddels financieel onafhankelijk? “Er komt veel geld binnen, maar alles kost ook veel. Ik heb ook altijd veel risico’s genomen. Ik ben eerlijk, ik zou met dat dj’en genoeg geld kunnen pakken zodat ik niet meer hoef te organiseren, want organiseren is een dure grap.” Maar Brugman wil zijn dromen verwezenlijken. Het overlijden van zijn oma twee jaar geleden heeft hem wat dat betreft de ogen geopend. “Ik heb niet het eeuwige leven en die dingen die ik doe zijn leeftijdgerelateerd. Ik wil nu de dingen doen die ik echt wil doen en als dat betekent dat ik als vijfendertigjarige geen euro meer over heb en ergens in loondienst moet werken, so the f… be it, maar dan heb ik wel de dingen gedaan die ik heb gedaan.”