Zonder Frans Willeme zou Pinkpop er anders uitzien

Zeventigduizend man bezoekers en zevenduizend man voor en achter de schermen aan het werk. Het is een stad aan mensen, apparatuur en onderkomens dat jaarlijks in Landgraaf neerstrijkt. Dit jaar dus niet tijdens Pinksteren. En eigenlijk is er nooit gedoe, zelden heftige vechtpartijen, nooit echt gezeik. Paniek was er eigenlijk afgelopen weekeinde alleen toen duidelijk werd dat de Foo Fighters (als afsluiting op de zondag) verstek moesten laten gaan omdat de zanger bij een optreden in Zweden een gebroken been opliep toen hij van het podium viel.

Jan Smeets is Pinkpop en Pinkpop is Jan Smeets, laat daar vooral geen misverstand over bestaan, maar zonder Mojo Concerts en zonder Frans Willeme zou Pinkpop er heel anders uitzien. Willeme is ooit ‘ingevlogen’ omdat hij als man van de streek en als (oud)burgemeester de communicatie beter kan doen met de gemeentes en de provincie. Hij kan in volzinnen praten, gaat regelmatig naar de kapper en kent op bestuurlijk niveau bijna iedereen. Maar inmiddels is hij de man met een hele dikke vinger in de pap. Nee natuurlijk, Jan Smeets is onmisbaar en de dag dat Willeme het programma gaat bepalen kan Pinkpop beter opgedoekt worden, maar toen Foo Fighters zich afmeldde, kwam het noodcomité bij elkaar onder leiding van jawel: Frans Willeme.

Als het om Robbie Williams gaat ben ik tot aan mijn dood schatplichtig aan mijn dochter. Ik had jaren geleden backstage-kaarten voor een concert van hem in de Amsterdam ArenA, maar ik moest die dag een klus doen die ik niet kon afzeggen. Dat kwam de relatie met mijn dochter niet ten goede, ook niet toen ik kaarten kocht voor Brussel. Ik had een kans op een ontmoeting met de plaatsvervanger van God doorkruist, was ongeveer haar verhaal. Later kon ik ook nog aan topkaarten komen voor Düsseldorf en daardoor is de relatie zó verbeterd dat ik haar af en toe voorzichtig weer een kus mag geven. De Pinkpop-kaarten waren in een vloek en een zucht weg toen Robbie als afsluiter van zaterdag werd gepresenteerd. Ook mijn moeder van 75 jaar was nota bene erg geïnteresseerd in Pinkpop (het oudste nog bestaande openluchtfestival ter wereld!) en Robbie. En toen heb ik Willeme gebeld. Voor alle duidelijkheid: ik heb alle kaarten keurig betaald!

Volgens mij geloofde hij niet helemaal dat ik met mijn moeder naar Pinkpop zou komen, maar toen ik me met mijn moedertje bij hem backstage meldde werd hij bijna emotioneel. Hij maakte tijd voor een toertje, liep met ons over het hoofdpodium (toen er niemand speelde) en we hebben even gekeken bij de artiesten en bij de organisatie die het hele terrein via camera’s in de gaten houdt. Dat is wel indrukwekkend. Het speet mij zeer dat Anouk al weg was, op een videoregistratie van een paar jaar geleden van een optreden van haar in de Gelredome dans ik precies 2,824 seconden met haar. Sindsdien ben ik verliefd. Ik vond het optreden van Robbie prima, mijn dochters en hun oma waren lyrisch.