Vier dagen over voetbal, auto’s en vrouwen praten

Pasen is ook mijn jaarlijkse opstanding. Al jarenlang ga ik met een paar vrienden tijdens de Paasdagen naar Engeland. We vliegen naar Manchester, Londen of Leeds, huren een auto en bezoeken een aantal voet- balwedstrijden. Het maakt mij niet zo heel veel uit of dat de wedstrijden in de Premier League zijn, de Championship, League One of League Two. Het niveau is vaak niet om over naar huis te schrijven, maar de Engelsen klap- pen echt voor alles, in sommige wedstrijden wordt de bal zeker vier keer letterlijk het stadion uitgeschoten, tellen we. En er wordt voor geklapt. Als een bal een keer gericht gespeeld wordt en ook nog aankomt is er laaiend enthousiasme om ons heen.

Complete gezinnen die in de rust picknicken op de tribune. De tas gaat open, koffie uit de thermos- fles, een sandwich uit een trommel; het is geweldig om te zien. Mid- dlesbrough-Wigan Atletic, Doncas- ter tegen Bradford City en Barnsley tegen Sheffield United waren de wedstrijden dit jaar. We hadden heel graag bij de derby Sunderland (met Advocaat op de bank) tegen Newcastle op de tribune gezeten, maar dat was zelfs voor Bert Mirra, de man die desgewenst kaarten kan regelen voor een onderhoud met Obama of Poetin, schier onmo- gelijk geweest. Die wedstrijd keken we in een pub.

Het gaat vier dagen lang in de auto en de pub alleen maar over voetbal, auto’s, vrouwen en na- tuurlijk over muziek: vier dagen lang alleen maar The Kinks, David Bowie, Oasis, The Stones en dat soort bands, alleen maar naden- ken over de naam van de speler die in 1983 de winnende treffer in een bepaald duel maakte. Je knapt er zo van op…

Engeland is het land van de hoo- ligans, maar ik kan me eigenlijk alleen herinneren dat de sfeer bij Bury niet geweldig was toen we daar een paar jaar geleden waren, en ik heb een keer in een pub in de kustplaats Blackpool tussen gillende dames moeten wegduiken toen daar een ordi- naire vechtpartij uitbrak. Verder eigenlijk nooit gezeik.

Engelse dames maakt het nage- noeg niets uit wat voor weer het is en welke tijd van het jaar, zij hebben veelal te weinig aan in fluorescerende kleuren.

Vier dagen door het geweldig fraaie Lake District, door de Yorkshire Dales, lunchen in de hoogst gelegen Engelse pub Tan Hill Inn. Ik kan er weer een jaartje tegen.