Oude rockheld doet het nog goed op het podium

De beste rockgitarist van Nederland en mondiaal ook zeker een top tien notering waard (niet voor niets hengelt David Coverdale regelmatig naar een terugkeer van hem naar Whitesnake) Adje Vandenberg, is deze week 61 jaar geleden geboren in Den Haag als Adriaan van den Berg. En daar sloot hij vooralsnog ook de tour van de naar hem genoemde Moonkings af. In muziektempel het Paard van Troje, een schitterend verbouwd herenhuis aan de Prinsegracht. Tot mijn verrassing was hij daar als artiest noch als bezoeker eerder geweest. Dus de tijd dat je daar in een soort huiskamer naar de bands luisterde en op de trap een stickie rookte, is aan hem helemaal voorbij gegaan. Hoewel de herinneringen ongetwijfeld mooier zijn dan de werkelijkheid, doet in vrijwel niets de huidige accommodatie denken aan het onderkomen in mijn jeugd. Wanneer was ik daar voor het laatst? Eind jaren zeventig, in de jaren tachtig misschien nog een keer, ik weet het niet meer. Het Paard kan tegenwoordig moeiteloos concurreren met Paradiso, Atak, Metropool. Het geluid klinkt als een klok, de toiletten zijn schoon en het rookverbod heeft het wietgebruik geen goed gedaan… Vandenberg is overal waar de band komt de held, waar zijn polsgewricht tot voor kort zijn virtuoze gitaarspel in de weg zat, lijkt hij daar helemaal van genezen. Een genot om naar hem te kijken en te luisteren. Voor het geld hoeft de blonde god het allang niet meer te doen. Het is oprecht plezier. Overdrijf ik? Ik wist niet wat ik zag toen ik na afloop van het concert op weg naar de kleedkamer Rinze van der Wal, vriend, tourmanager en in het dagelijks leven directeur van Atak een paar dames van naar ik schat eind twintig met de intentie ’s Neerlands echte rockheld fysiek beter te leren kennen, zag tegenhouden. Was het hen ontgaan dat Vandenberg op het toneel net een taart ter gelegenheid van zijn 61ste verjaardag had ontvangen? Vandenberg’s Moonkings deugt muzikaal wel, de solo’s van drummer Mart Nijen zijn indrukwekkend, eierboer Jan Hoving heeft een geweldige stem en Sem Christoffel (basgitaar) doet weinig verkeerd, maar de muziek is heel stevig. Voor mij waren Burning Heart (Vandenberg), Here I go again (Whitesnake) en All Right Now (The Free) hoogtepuntjes. Jan Medendorp