Jan Cremer: veel gelul en meer interessantdoenerij

Het Zwolse theater Odeon zat mudvol voor Jan Cremer. Die zat zelf trots op de eerste rij. Nadat het Cremer-museum in Enschede was mislukt, was Ralph Keu- ning van De Fundatie er als de kippen bij om Cremer voor een fraaie overzichtstentoonstelling (Cremer in Verf, tot 23 augustus) naar Zwolle te halen. Niet voor het eerst overigens, eerder had Keuning al werk van Cremer naar Zwolle gehaald voor de tentoon- stelling Van Gogh tot Cremer, Ne- derlandse kunstenaars in Parijs.

Dat Keuning nog niet door grote musea in den lande is gestrikt, verbaast me zeer. Een innemen- de man met verstand van zaken. Door hem en door hem alleen is De Fundatie een heel prettig museum geworden. Met een fraai blauw ei als dak. Hij verdient goed geld voor de stad, want veel men- sen blijven dankzij hem, Waanders en De Librije een nachtje slapen, eten en drinken in Zwolle. Voor alle duidelijkheid: ik vind Cremer een bijzonder mens en dat vindt vooral hijzelf ook. Als schrijver niet heel excellent, maar wel heel choquerend op de goede mo- menten. Hij stuurde desnoods zelf boze brieven naar kranten over de draak van een Cremer… Alles voor de handel… Een hoop blabla en zo zijn z’n schilderijen ook, maar ik heb wel de catalogus gekocht en ik ben wel op een rustig mo- ment naar hem toe gegaan om die te laten signeren. Zo dubbel ben ik dan ook wel weer.

Toen iedereen vanuit de schouw- burg naar De Fundatie ging om het werk te bekijken, ben ik op het terras van Grand Café Public (aan de overzijde van De Funda- tie) alle BN’ers gaan spotten. De mensen van Jiskefet, Jan Mulder, advocaat Hiddema, Rogier van Boxtel, Ad Visser, ja de vrienden- kring van Cremer is groot. En hij is ook nogal aan verandering onderhevig, want door de jaren heen zie je op foto’s dat sommi- gen er niet meer bij zijn in zijn gevolg en duiken er weer nieuwe vrinden op.

In de hal van de studio van RTV Oost in Hengelo heeft Cremer jaren geleden voor heel veel geld een landschap op één van de muren geschilderd. En er zou een metershoge spoel komen ter ere van de Twentse textiel- industrie waar hij eigenlijk op spuwt… Om dat te bekostigen werden er zeefdrukken verkocht van De Spoel. Er hangt er al jaren een in mijn werkkamer, maar De Spoel zal er nooit komen. Er staat nu een gewone mast. Dat is voor mij typisch Cremer: veel praatjes, veel gelul, veel interessantdoenerij maar toch heeft het wel iets…