In mijn brommerschuurtje de halve nacht zoenen

Een nichtje van mij werd afge- lopen zondag gedoopt. Klein probleem, ze woont onder Maastricht. De doopplechtigheid zou plaatsvinden in Wittem, in het klooster aldaar. En ik vind het een eind rijden voor zo’n feestje, waar in feite niemand iets aan heeft, zonder drank, paaldanseressen of andere leuke mensen.

Bovendien, ik heb het niet zo op het geloof in zijn algemeen- heid en de katholieke kerk in het bijzonder. Het geloof is een bedenksel omdat we de wereld en het heelal niet begrijpen. We slaan anderen de hersens in die andere fabeltjes hebben bedacht. Daar hebben de moslims echt het alleenrecht niet op. Kijk de geschiedenis er maar op na, te beginnen in Ierland.

Ik ben ook gedoopt, kan me er weinig van herinneren, ben (voor een deel) hervormd opge- voed, maar heel veel inspannin- gen hoefde ik me daar in mijn verdere leven ook niet voor te getroosten van mijn ouders. Waar vriendjes voor zaterdag- avond twaalf uur thuis moesten zijn, mocht ik van hen in mijn brommerschuurtje de halve nacht zoenen.

Soms bestaat God, heb ik gemerkt. Het was een mooie dag, de wegen waren praktisch leeg, ik was ruim op tijd en werd opgevangen door een leuke pastoor, Jan Janssen. Hij gaf ons allemaal een hand en ging ons voor naar een kleinere zaal. Hij hield daar eigenlijk een prima voordracht zonder gedoe. Hij had zich goed voorbereid, betrok de andere kinderen erbij (op een prettige amusante manier, ook wel eens leuk…) en vroeg natuurlijk aandacht voor de collecte. De collecteschaal stond op een lastige plek op de piano. De man stal mijn hart, heb hem een hand gegeven en bedankt en op een goede manier (voor mijn doen) de schaal mee helpen vullen.

Ik ben al jaren klaar met God, Jezus, de onbevlekte Maria, Mo- hammed, Apollo, Aphrodite, Zeus of hoe ze ook allemaal mogen heten. Je mag van mij alles gelo- ven, als je mij maar niet probeert te overtuigen. En als je wilt dat ik op je feestje in de kerk of moskee kom, prima, ik mijd het echt niet. Ik kom tenslotte ook wel eens in een circus of een pretpark. Maar die Janssen heeft er in elk geval voor gezorgd dat ik bijkans de hele terugweg niet alleen naar Langs de Lijn heb geluisterd en heb zitten bellen, maar met iets meer interesse naar de wereld om me heen (de wereld langs de A73 en A50 wel te verstaan) heb zitten kijken. Ik weet dus zeker dat God, als hij inderdaad zou bestaan, zich de tering lacht om al die flauwekul die wij mensen hebben bedacht, zoals dat do- pen, maar toch…