Volkshuisvestingdictator; incompetente commissarissen

Jan Sinke was tot voor kort directeur van de woningstichting De Veste in Ommen; een omhooggevallen man, een nare man ook, die er schijnbaar plezier aan beleefde zijn medewerkers als voetveeg te gebruiken en de wereld om hem heen te schofferen als hem dat zo uitkwam. Hij werkte bij De Veste sinds 1993 en kon doen en laten wat hij wilde, want zoals zo vaak bleek ook hier de Raad van Commissarissen niet echt competent, en dat zal Sinke direct met mij eens zijn. Daar zat hij vermoedelijk niet mee, want die toezichthouders hebben ooit wel goedgekeurd dat hij meer dan twaalf mille per maand toucheerde voor het beheer van ruim zesduizend woninkjes…

De gemeente Ommen liet 24 maart aan de Raad van Commissarissen weten niets meer met Sinke te maken te willen hebben en 27 maart schreef de gemeente Hardenberg een vergelijkbare brief. Daarna werd Sinke geschorst, maar hij stuurde 4 april nog wel even zelf een persbericht rond over zijn vertrek. En zoals dat gaat: er kwam een rechtszaak en dankzij die rechtszaak krijgt Sinke nog 180.000 euro overgemaakt van De Veste.

Rechters in dit jaar…

Als je het dossier leest, trek je bij tijd en wijle wit weg. Hoe heeft zo’n onderofficiertje ruim twintig jaar een schrikbewind kunnen uitoefenen? Het gros van de mensen bij De Veste heeft een andere baan gezocht, maar het is onbegrijpelijk dat zo’n directeur nooit serieus enige tegenstand heeft gehad. Het leert dat leden van Raden van Commissarissen helemaal geen toezicht kunnen houden en dat ook niet willen; Ondernemingsraden zitten er vooral voor de show en de lunch…

Het verhaal doet soms denken aan dat van voormalig topman Cees van der Hoeven van Ahold die op een gegeven moment niet gehinderd door toezichthouders of zelfkennis ook dacht dat hij God was.

Wat mij betreft moeten de toezichthouders van De Veste dat bedrag van 180 mille uit eigen zak betalen, want zij hebben alles altijd goed gevonden, dat Sinke in Enschede aan het werk ging, dat hij serieus mocht onderzoeken uit het bestel te stappen toen de overheid woningcorporaties belasting wilde opleggen en dat ze volstrekt niets wisten van zijn schrikbewind of erger: de andere kant opkeken. Mensen als Sinke zijn de doodsteek voor de sociale woningsector.