Curator Jack Daniels stapt verontwaardigd op bij failliete OAD

Je hebt Jacques Daniels de advocaat annex curator en je hebt Jack Daniels de whisky-distilleerderij uit Lynchburg, een dorp in Tennessee met zeshonderd inwoners. Niet met elkaar te verwarren. De ouders van Jacques zullen hun zoon met een knipoog zijn voornaam hebben gegeven. Als je Worst heet, noem je een zoon ook eerder Mans dan Hans… Hoe dan ook, onze Daniels uit Goor is verontwaardigd opgestapt als curator van het failliete OAD omdat hij ervan beticht wordt vriendjespolitiek te bedrijven. Een curator is iemand die door de rechtbank wordt aangesteld zodra een persoon of bedrijf meer schulden heeft dan activa. De curator is een soort dictator die er in principe voor moet zorgen dat er zo veel mogelijk opbrengst is voor de crediteuren. Omdat een curator erg veel macht toebedeeld krijgt om te zorgen dat hij zijn taak zo goed mogelijk kan vervullen moet een rechter-commissaris een oogje in het zeil houden en die vraagt aan de curator de afhandeling van het faillissement in een verslag te publiceren. Maar zoals bij zoveel toezichthouders (van pakweg De Nederlandsche Bank tot de gemiddelde raad van commissarissen van een bedrijf of een gemeentebestuur) laat de kwaliteit op zijn zachtst gezegd nogal te wensen over. Of erger, er zijn (ook) andere belangen. Ik heb geen hoge pet van de gemiddelde rechter-commissaris. Volgens mij is hij niet eens in staat die verslagen te lezen én goed te interpreteren. In vroeger jaren had je mensen als Jan van Hel en Rob Wilderink als curatoren in Twente, die lieten zich niet in de maling nemen, die keken niet alleen naar de schuldeisers, maar ook naar de werkgelegenheid die behouden kon worden. Als er een bedrijf failliet ging, dan pakte Wilderink de telefoon en vroeg ondernemers te kijken wat ze konden overnemen. En dat moest vooral erg snel om de schade zo veel mogelijk te beperken. Is dat vriendjespolitiek? De laatste tijd zie ik veel curatoren die er ogenschijnlijk vooral voor zichzelf zitten, die de tijd nemen, want hún rekening wordt namelijk in elk geval betaald (ze krijgen ook nog een percentage van de opbrengst), dus laat maar duren… Ik weet niet hoeveel van die rechter-commissarissen er in Twente zijn, maar mij valt bijvoorbeeld op, bij het lezen van een paar faillissementsverslagen waar Kolkman uit Almelo bij betrokken is, dat een zekere Eertink bijna altijd de hoofdprijs krijgt. Als ik dat lees en het valt mij op, dan zal dat zo’n toezichthouder toch ook opvallen…