Twentse luchtjes na een bezoek aan de Scala in Milaan

Ik heb afgelopen week 224 euro voor een kaartje betaald om de opera Attila in de Scala in Milaan te zien. Nee, niet op de zwarte markt. En nee, het waren er ook geen twaalf, ik heb 224 euro per stuk betaald en ik had er twee nodig. Nee, de Staatsloterij heeft mij in de afgelopen weken ook geen vrolijke brief bezorgd. Er zat ook geen maaltijd vooraf bij en ik mocht de aansluitende nacht niet met de hoofdrolspeelster doorbrengen. Het zijn prijzen die gewoon gevraagd worden voor een opera van twee en een half uur. Het waren wel de duurste, maar 113 euro was altijd nog de prijs voor de goedkoopste rang. Ik geloof dat ik 180 euro moest betalen, maar daar kwamen nog belastingen en reserveringskosten bovenop: of ik effe 448 euri wilde aftikken. De duurste kaarten gaan altijd als eersten weg, vertelde de verkoopster. Het was uitverkocht en voor de deur vroegen zwarthandelaren (het leek wel of er een wedstrijd van het Nederlands elftal of een optreden van Sting gepland stond) of ik kaarten wilde aan- of verkopen. De Scala is werkelijk fantastisch, om de zaal heen een ovale muur met tot zes hoog loges. Een orkest van zeker vijftig man in de bak, en op het podium op een bepaald moment meer dan honderd medewerkers. Ook allemaal met studerende kinderen en hypotheek, vermoed ik. Ik heb genoten van de voorstelling. Ik voelde me als het hoertje (Julia Roberts) in de film Pretty Woman, ik zat ook zo ongeveer in dezelfde loge. Ondertussen bezuinigt het kabinet in Nederland flink op cultuur. Dat vind ik een slechte zaak. Cultuur is geen luxe van de elite. Maar er moeten me wel een paar dingen van het hart. In het buitenland zijn mensen het gewend flink te betalen voor cultuur. Waarom moet het dan in Neder – land voor een habbekrats? En als Sting komt, of Youp in zijn goede dagen, of als er belangrijke voetbalwedstrijden zijn van Oranje, dan is half Neder land ineens bereid een godvermogen neer te tellen, desnoods op de zwarte markt. Een goede vriendin nam mij een paar jaar geleden mee naar de Matthäus Passion in Oldenzaal, dat kostte géen drol, maar ik zag weinig arbeiders. Kunst en cultuur moet voor iedereen bereikbaar blijven. Mee eens, maar als mijn inkomen verslechtert en ik keuzes moet maken, betaal ik eerst mijn huur, dan mijn energierekening, eten en drinken, kleding en als er wat overblijft ga ik uit. Ik begrijp dit kabinet Rutte goed als het ongeveer dezelfde lijn volgt. Ik heb Orkest van het Oosten-baas Harm Mannak bij herhaling gevraagd uit te leggen waarom dit gezelschap zoveel beter is dan al die provinciale orkesten het land, waarom het van belang is dat de Nationale Reisopera in Enschede blijft? Ik heb nooit goed antwoord gekregen – wel ruzie, al is dat weer bijgelegd overigens. Ik daag Mannak (opnieuw) uit om creatief te worden. De hele wereld doet wat met Junkie XL, hij geeft nota bene les in Enschede, maar ik heb hem daar nog nooit zien optreden. Mag ik een voorstel doen waar ik veel geld voor over zou hebben: een avondvullende muziekshow met Junkie XL, Ilse Delange, Adriaan Vanden – berg, Thomas Berge én het Orkest van het Oosten. Maar ja, daar haalt de zelf benoemde elite in Twente natuurlijk het neusje voor op. Dat zijn dezelfde types die rondschallen dat ze nog even naar de Scala in Milaan zijn geweest en naar de Arena in Verona gaan…