Terug naar de jeugdjaren met Focus in Hellendoorn

Focus was één van de allerbeste Nederlandse bands ooit. Met onder meer Thijs van Leer en Jan Akkerman. Topmuzikanten die hun tijd ver vooruit waren. Waar toentertijd de hitjes zo’n twee en een halve minuut duurden, maakten Van Leer en Akkerman rustig composities van tien minuten of langer. Nota bene met Van Leer op dwarsfluit, niet het eerste instrument waaraan je denkt bij rockmuziek. De band viel eind jaren zeventig na een daverende ruzie uit elkaar. In 2003 en 2006 presenteerde Van Leer met Focus nieuw werk (in 2006 werd ook weer getoerd), maar die cd’s konden qua scoringspotentie niet tippen aan het gouden decennium van Focus. De populariteit van de band werd echter weer naar grote hoogte gestuwd dankzij het WK-voetbal in 2010 toen de ouwe hit Hocus Pocus als achtergrondmuziek werd gebruikt in de prestigieuze Nike-spot met Cristiano Ronaldo, Wayne Rooney en Franck Ribéry. Van Leer en drummer Pierre van der Linden haalden de jonge gitaristen Bobby Jacobs (bas) en Menno Gootjes bij de band. Ze verstaan hun vak. We hebben afgelopen zaterdagavond in De Lantaarn te Hellen – doorn echt geen moment naar Akkerman terugverlangd. Voor de pauze werd de hele riedel (Hocus Pocus, House of the King, Sylvia) afgewerkt voor slechts enkele tientallen grijsaards die als gebiologeerd naar het podium staarden waar hun favoriete band uit lang vervlogen dagen stond te spelen alsof de tijd stil had gestaan. Bij de bezoekers werden de nostalgische gevoelens al bij binnenkomst opgewekt, want op het podium stond toch echt de oude originele houten ombouw van het Hammond orgel. Het zag er aftands en tegelijkertijd authentiek uit. Er misten hoeken en de zilverkleurige letters Focus zagen er nog net zo oubollig uit als toen ze er veertig jaar geleden werden opgeplakt. Daarachter een behoorlijke uitgedijde Thijs van Leer die zich enorme bakkebaarden bleek te hebben aangemeten en laarzen die hij op de Military in Boekelo gekocht moet hebben. Maar spelen kan hij nog steeds, zo liet hij horen. Zowel op het orgel als op de fluit. Konden de ouwe rockers en enkele meegebrachte vrouwen genoeglijk met het bierglas op de statafel meetikken of met de punt van de schoen meetappen en hier en daar wiegde zelfs een hoofd mee op de muziek. Sommige nummers werden door Van Leer uitgebreid aangekondigd: “Wat we allemaal gemeen hebben zijn emoties. En soms heb je twee verschillende emoties in je hoofd. Als die gelijktijdig opkomen, dan knalt je kop uit elkaar. Dat is waar Eruption over gaat, over de verschillende emoties. De 25 belangrijkste emoties zitten in dit stuk.” Een iets jongere meid met een tatoeage (prikkeldraad?) over de linkerborst verstoorde het concert met haar kale vriendje herhaaldelijk met gegil en geschreeuw. Op een gegeven moment werd het stel mee naar buiten genomen. Waar maak je nog mee dat mensen op hun storende gedrag worden aangesproken. Chapeau Lantaarn! Van Leer attendeerde het publiek ook op zijn vrouw Annelies die achter in de zaal bij een tafel met allerlei “spullies” bleek te staan, zoals Van Leer dat noemde. Hij bood de kopers van de T-shirts en cd’s aan om na het optreden met hen op de foto te gaan. In maart verschijnt er volgens Van Leer een nieuw album van de herrezen band, Focus 10. Hellendoorn kreeg een voorproefje van die cd (na de pauze), het nieuwe nummer Le Tange is meer jazzy dan rock ’n roll, het doet in de verte denken aan Gare du Nord. Prima, maar niet voor mij. Focus staat voor mij vooral voor de muzikaal sterke composities, met name erg leuk om even naar mijn jeugdjaren terug te keren.