Kim Wilde blijkt nog steeds geweldig in Metropool

Ik schreef op Twitter dat ik mijn jeugdliefde Kim Wilde zou bezoeken in Metropool en kreeg van alle kanten bijval. Ze was indertijd een icoon. Het was eigenlijk de eerste keer dat ik de nieuwe poptempel Metropool in Hengelo bezocht. Mooi, ik kan niet anders zeggen, maar het recalcitrante uit mijn jeugd (met het Haagse Paard van Troje, O16, Paradiso en andere omgebouwde pandjes, zoals ook het vorige Metropool, aan de Weemenstraat) herken ik niet meer. Ik vind Kim Wilde geweldig, net als die honderden andere ouwe lullen, maar spreekt het vijftien- en zestienjarigen van nu aan? In mijn tijd was de jeugd de baas en aangezien Nederland vergrijst staat mijn generatie nog steeds aan het roer, dus verrijzen links en rechts comfortabele poptempels waar de muziek uit onze jeugd wordt gedraaid en de artiesten uit die tijd weer op de podia worden uitgenodigd, soms gewoon voor de poen, vaak omdat ze veelal niets anders kunnen. Soms gênant lelijk en slecht, vaker eigenlijk wel heel leuk, nostalgisch. Ik draai veel muziek uit de jaren zestig en zeventig, maar ik realiseerde me afgelopen zaterdagavond dat de jaren tachtig muzikaal eigenlijk ook heel leuk waren. Dat leert Kim Wilde me eveneens als ze tussen haar ouwe en nieuwe werk een paar covers uit die tijd speelt. Het optreden begint met iemand in een leren rok en lang blond haar die met de rug naar het publiek toe staat. Ziet er Kim Wilde er anno 2011 zo uit? Het blijkt de basgitarist te zijn in typische jaren tachtig outfit. Die dame daarachter dan? Met rood geverfde haren, hoge hakken en een hansopje uit de vlag van Groot-Brittannië dan? Nee. Veel te jong en ze ziet er veel te ‘cheapy’ uit. Dan zien we de blonde krullen en het bekende gezicht van Kim Wilde met haar wat nasale stemgeluid. Misschien iets voller dan twintig jaar geleden, maar wat wil je, deze dame is de vijftig al voorbij. En ze is nog steeds sexy. Kim Wilde rocks! Niet alleen veel ouwe hits, zoals Cambodia, View from a Bridge, Kids in America, You Came, Keep me Hangin On, maar ook covers van The Pretenders (“Toen ik de kunstacademie deed, wilde ik de rockchick worden die Chrissy Hynde was”), Alphaville (Forever Young) en Plastic Bertram… Slim, de zaal staat op de kop. Waarschijn – lijk heeft ze heel goed in de gaten dat dit publiek niet alleen komt om de liedjes van de laatste cd te horen. Dit publiek wil zich weer even voelen als die pubers die ze waren in de jaren tachtig toen tot ergernis van de ouders de volumeknop van het cassettedeck omhoog ging als You Came was te horen. Mijn vader draaide dan vaak de stop in de meterkast om… Nee, het is inderdaad nooit meer helemaal goed gekomen… Het laatste wat ik van Kim Wilde hoorde, was de hit Anywhere, anytime in 2003 met Nena Anyplace, maar Kim Wilde zat niet stil. Ze gaf haar leven na het moederschap een nieuwe wending. De rockchick van weleer studeerde tuinbouw en ze presenteerde een tuinprogramma voor de BBC (Garden Invaders). Sexy is Kim Wilde nog steeds. Maar een rockchick? Ze oogt wat gewoontjes op het podium van Metropool in Hengelo met haar zwarte broek en zwarte jasje. Het is dan ook haar veel jongere nichtje dat fungeert als achtergrondzangeres dat vooral de aandacht trekt met haar lange slanke benen en korte broekje. Ik heb meteen weer wat muziek uit die tijd gedownload, lekker voor de in de auto op weg naar Italië.