Freek de Jonge blijkt in Goor weer op z’n oude niveau

Van de periode van Neerlands Hoop tot recente datum was ik een groot fan van Freek de Jonge, maar ik vond de laatste tijd dat hij begon te zeuren, zoals wel meer oudere mannen doen als ze hun positie en prestige dreigen te verliezen. Natuurlijk kocht ik gewoontegetrouw kaarten voor zijn nieuwe voorstelling Neven, die hij deze week in Goor opvoerde. En toen hij zijn show begon met “Ik wil dat u kijkt alsof dit mijn allerlaatste voorstelling is” vermoedde ik dat er weer een reprimande aan het adres van Youp van ’t Hek zou volgen. En hij leek ook te sneren naar Herman Finkers’ voorstelling Na de pauze. De Jonge is van 1944, hij is meer met de dood bezig dan ooit te voren, maar door de energie waarmee hij de voorstelling speelt lijkt hij niet op een cabaretier die dit jaar 67 wordt. De voorstelling begint als een echte conference. De Jonge speelt in op de actualiteit. Zo heeft hij het over een meisje van twaalf dat op schoolkamp bevalt van een kind van haar vader, haalt hij Johan Cruyff erbij die een coup pleegt bij Ajax (“Johan Cruyff is ongeneeslijk beter”) en behandelt hij de training in Kunduz. En dat op de wijze van het populaire nummer Er is leven na de dood. Ook het lokale nieuws dat hij presenteert via zijn iPad komt aan bod: een botsing in Goor en de vele bekeuringen die de politie uitdeelt. Hij kan fantastisch beeldend vertellen, zoals over het bericht van een man die zijn vrouw uit een rijdende auto gooit. De Jonge staat in een pakhuisachtig decor met jutezakken, touwen aan katrollen. De symboliek druipt er af. De Jonge vertelt vervolgens grappen in een serieus verhaal over de familie. De lesbische tante Kerel, neef Raf, een neger met één been en oom Fred met een tatoeage op zijn arm. De verhalen van Freek zijn vaak zo ingenieus verweven dat ze iets magisch hebben, bijna iets sprookjesachtigs. Tot de rauwe feiten van de geschiedenis je uit die sfeer halen. Indonesië, de Molukkers die in Nederland kwamen, soldaten die naar Nieuw-Guinea moesten… Het verhaal van De Jonge over zijn familie komt zo geloofwaardig over dat ik me begin af te vragen of het echt gebeurd is. We hebben het hem niet kunnen vragen. Ik ben weer een fan van De Jonge geworden. Neven is één van de beste voorstellingen die ik het afgelopen seizoen heb gezien. Toch zit ik in de auto met het zeurende gevoel dat ik iets heb gemist. Heb ik naar zijn laatste show gekeken (hij eindigt met zijn hoofd in een strop), is dit zijn afscheidstournee?