We zitten op de eerste rij (precies in het midden) en dus durf ik geen aantekeningen te maken bij de voorstelling van Dolf Jansen. Dat is sowieso ongemakkelijk als je zo dichtbij het podium zit. Maar bij iemand als Dolf Jansen laat je dat natuurlijk helemaal wel uit je hoofd. Net als te laat komen bij de voorstelling. Tot drie keer toe (drie keer!) kwamen bezoekers vorige week toch te laat in de zaal van het Wilmink theater in Enschede. Deze laatkomers zijn de volgende keer wel op tijd, schat ik zo in… Als ik het niet doe, doet niemand het is de titel van de voorstelling, maar volgens mij gaat de voorstelling over hoop. The Promised Land van Bruce Springsteen waar de kleine Dolf vroeger naar luisterde. De hoop van de Arabische lente en de hoop van Occupy. Tenminste, de cabaretier beschrijft de Occupy-beweging als een groep mensen die voelt dat het anders moet, maar alleen nog niet weet hoe. Ze blijven echter zitten tot er wat verandert, volgens Dolf Jansen. Dat klinkt mooi, mensen die het belang van een betere wereld laten prevaleren boven het comfort van een warm huis en een warm bed. Toch lijkt de Occupy-beweging die ik in Nederland zie meer op een verzameling zwervers die met Occupy als excuus hun tentje op een plantsoen middenin de stad hebben geplant. Maar goed, dat is het verschil tussen Dolf en mij, want Dolf heeft hoop. Prettig aan Dolf Jansen is zijn opgewekte en vrolijke toon en ook dat je hem niet op zuur cynisme kunt betrappen. De voorstelling biedt een terugblik op 2011. Mauro, de PVV, het CDA en natuurlijk Laura het zeilmeisje komen voorbij. Leuk was dat de cabaretier na de voorstelling nog enkele grappen op het publiek in Enschede uitprobeerde, grappen die hij al crowdsourcend had verzameld. In de foyer lagen namelijk formulieren die theaterbezoekers de kans gaven om mee te schrijven aan de oudejaarsconference die Dolf Jansen voor de Vara gaat maken. En ook via internet konden natuurlijk grappen worden ingezonden. Op verzoek van Pauw & Witte man maakt de cabaretier een conference die geheel gebaseerd is op crowdsourcing, oftewel een Conference van het Volk. De voorstelling in Enschede was de laatste voorstelling voor de televisie-uitzending van afgelopen dinsdagavond. Overigens is het asfalt rondom de Grolsch Veste sinds het optreden van Dolf Jansen in Enschede omgedoopt tot Fristi-plein. Hij liet namelijk weten verbijsterd te zijn over het alcoholverbod – niet in het stadion maar in de krappe cirkel om het stadion heen, terwijl aan de overkant (als de zon schijnt) op terrassen bier gedronken kan worden. Vak P heeft daarom maar voor de zekerheid een terrasvergunning aangevraagd op de plek voor het eigen home. Dat mag voorzitter Joop Munsterman wel eens uitleggen. Munsterman heeft wat mij betreft nog wat uit te leggen, niet aan Dolf Jansen, maar aan Vak P. Hij bezwoer de supporters van Vak P onlangs dat, als zij niet naar een wedstrijd in Polen zouden gaan, hij evenmin zou afreizen. Tot de dag zelf aanbrak en hij met een fraaie metafoor over offi cieren die soldaten niet in de steek laten, liet weten toch te gaan, in de regionale krant die hij als bestuursvoorzitter van Wegener verfoeide.