De huisnummers van Theo Janssen en Mark Tuitert

Ik had vorige week woensdag net toegezegd mee te gaan toen ik Theo Janssen op Radio 1 hoorde zeggen dat het Europa Cup-avontuur voor hem eigenlijk niet zo heel belangrijk was. Dat hoor of lees je dan nooit bij de regionale media; wat Janssen betreft gaat om het kampioenschap en de beker. Maar goed, ik had toegezegd en reisde af. De uitlatingen van Janssen waren niet echt leuk voor die bijna duizend supporters die met het vliegtuig waren gekomen naar dat kleine stinkdorp tussen Barcelona en Valen cia. Daar is ook aan de kust geen reet te doen, dus het grootste deel van de middag heb ik op het ongezellige plein voor het stadion een biertje gedronken met andere Twente-supporters die toch allemaal voor vlucht, toegangskaart en wellicht hotel en auto zomaar een paar honderd euro kwijt waren. De groep die meegaat naar alle uitwedstrijden van FC Twente is behoorlijk groot, valt me elke keer weer op. Zouden de spelers dat weten, dat er mensen zijn die na die nederlaag niet slapen en een paar dagen chagrijnig zijn. In Gelderland heeft Janssen tegen de regionale media gezegd dat hij zijn carrière graag wil afsluiten bij Vitesse. Voor hem is FC Twente bijkans een buitenlands avontuur; na de twee doelpunten tegen PSV weet ik zeker dat hij aan het einde van dit seizoen naar een volgende topclub gaat, gelijk heeft hij – als maar niet Ajax is. Janssen weet waar zijn roots liggen, doet zijn kunstje bij de club die hem op dat moment een lucratief contract gunt. Daarom heb ik zo de balen van een man als Mark Tuitert. Schaatst jarenlang als een drol, de regionale media willen graag zijn verhaal horen. Dan wint het knulletje op fantastische wijze de 1.500 meter op de Olympische Spelen. Het koningsnummer waarop Rintje Ritsma elke vier jaar struikelde en sinds Ard Schenk was het geen Nederlander meer gelukt die afstand te winnen. Knap, dat vindt Tuitert zelf ook. Hij gaat graag naar Studio Sport en De Wereld Draait Door mag altijd bellen, maar de regionale media zijn alleen goed genoeg als hij een boekje moet verkopen. Ik mocht Tuitert altijd graag, maar hij belt nooit meer terug – heeft sterallures gekregen: weet je wel wie ik ben? Ik wed dat het Holtense knulletje in de rest van zijn carrière geen deuk meer in pakje boter rijdt. Ik heb zijn boek aan een zieke vriendin gegeven en die was er blij mee. Ik vergeet nooit meer dat de man die nu Unilever in de vaart der volkeren opstuwt (Paul Polman uit Enschede die eerder bij Nestlé in de Raad van Bestuur zat) eens zei: “Vergeet nooit je huisnummer.” Janssen weet het, Polman weet het, Jan van Halst in dienst bij Ajax vergat het nooit. Maar Tuitert is het vergeten en daardoor nu de weg kwijt. En als hij niet blijft winnen ook z’n nieuwe vriendjes.