Violet Falkenburg onderzoekt tienerjaren in een boek

Violet Falkenburg (1948) is een ontwapende interviewster. Dat bleek wel uit de 115 afleveringen ‘Rondom Tien’, een journalistiek discussieprogramma, die ze in opdracht van de NCRV heeft gemaakt. Ze kreeg mensen over moeilijke zaken als opvoeding, jeugdzorg en liefde op een prettige manier aan het praten. Dat kon ze ook goed op radio met ‘Adres Onbekend’ van de KRO en ‘Met het oog op Morgen’ van de NOS. Maar de mediabazen vinden haar te oud en dus werd ze bedankt voor haar diensten. Ze werd opgevolgd door Cees Grimbergen, die ook te oud werd volgens de televisiebazen en is inmiddels vervangen door de zeker niet talentloze Ghislaine Plag, al kan die voorlopig nog niet in de schaduw van Falkenburg staan.

Die menselijke manier van interviewen van Falkenburg blijkt op papier opvallend genoeg ook goed uit te pakken. Want ze is na haar onvrijwillige vertrek bij radio en televisie gaan schrijven.

Eerder (in 2006) verscheen van haar ‘Ik ben om zes uur thuis’ en in 2008 ‘Later is vandaag – Bekende Nederlanders over ouder worden’. Haar nieuwste boek heet ‘Van Hoelahoep tot Hyves’ vertelt het verhaal van zeventien min of meer bekende Nederlanders over hun tienertijd.
Falkenburg krijgt mensen aan het praten over hun jeugd en jonge jaren. Ze vertellen soms zo openhartig dat je je als lezer bijna een voyeur voelt. Bijvoorbeeld als acteur Frederik Brom (1975) vertelt dat hij op het internaat De Holterhoek in Diepenveen een andere scholier verraadde. Je hoort bij wijze van spreken bij het lezen de uitnodigende stem van Falkenburg om zijn ziel en zaligheid bloot te leggen.

Ik was altijd al onder de indruk van Judith Ploegman uit Daalerveen die tegenwoordig als directeur bij de stichting VNB/FNV werkzaam is, maar eerder voorzitter was van Jong FNV en vanuit die hoedanigheid ook in de SER zitting had. Ze vertelt openhartig over haar jeugd met twee gezichten, de gastvrijheid en de geslotenheid van het dorp en de kerk.

De zeventien geïnterviewden zijn niet helemaal toevallig gekozen, het zijn negen ‘jongens’ en acht ‘meisjes’ uit verschillende tijdvakken van de vorige eeuw, maar ook geselecteerd op stad en platteland, arbeids-, middenklasse en elite. De oudste (Sinie Strikwerda) zag in 1921 het levenslicht, Marloes van der Wel uit 1992 is de jongste van het stel. Verder onder anderen Paul van Vliet, Marjan Berk, Jan Kruis en de deftige Boele Staal uit Apeldoorn. Prachtig opgeschreven met veel herkenning over de eigen jeugd.