Battumse Revue nu wel goed, maar ik mis Harm

Ik ben niet zo van de revue, jaren geleden ging ik bij de voorstelling in Rijssen al in de pauze weg, want ik verstond de helft niet en de grappen die ik wel begreep, hadden wat mij betreft een baard van een meter. Ik woon sinds een paar jaar in Bathmen en een paar buren (onder wie directeur Grotenhuis van de Rabobank in Enschede) zijn nogal druk met de Battumse Revue. Van het schminken tot het naaien van de kostuums en van het bouwen van de decors tot het beheersen van de rollen. Twee jaar geleden ben ik voor het eerst geweest; ik vond het te lang, een slechte opbouw van de sketches (en de volgorde) en de decors die allemaal zelf worden geschilderd waren prachtig, maar in mijn herinnering vond ik de 25 decorwisselingen te veel van het goede. Ik had die avond Harm oet Riessen meegevraagd. Het was alsof ik met Johan Cruijff bij Sparta Enschede was binnen komen lopen… Tot voor kort zat ik (met collega Martin Steenbeeke) in het voorprogramma van Harm oet Riessen op zaterdagochtend bij Radio Oost. Regelmatig worden de luistercijfers gemeten en Harm had vaak de beste luistercijfers en trok ons mee. Zo voelden en zeiden we dat altijd. Tot een jaar of twee geleden het voorprogramma Ochtend humeur het bestbeluisterde radio – programma bleek te zijn. Het was eenmalig, maar Martin en ik konden ons geluk niet op en trakteerden op taart. Harm vond dat geweldig, feliciteerde ons van harte en zei ons programma veel leuker te vinden dan zijn eigen programma. Na mijn bezoekje aan de Battumse Revue nodigde ik Harm uit in Ochtendhumeur om over de revue in het algemeen en die van Bathmen in het bijzonder te praten; hij serveerde de show af als ik in mijn beste dagen mocht doen in deze krant. Ik werd vervolgens nog net niet met pek en veren het dorp uitgejaagd, maar mijn buurvrouw vond het niet leuk, liet ze weten, mijn buurman (die al 25 jaar een jonge vrijgezel speelt…) haalde zijn schouders op en stapte op zondag zoals op veel zondagen met mij (en anderen) op de mountainbike om in de omgeving een rondje te maken en bij Boode een biertje te drinken. Er is nadien veel veranderd: Harm is met zijn programma gestopt, werd ernstig ziek en vorige week vrijdag vielen de puzzelstukjes op hun plek. Harm was weer even bij Oost (ik mocht hem interviewen voor het radioprogramma PuntKomma) en ’s avonds ging ik naar de zilveren uitvoering van Wie gaot veur gold van de Battumse Revue, een verwijzing naar de wens om over 25 jaar nog steeds te bestaan. Harm kon niet mee, dat zag ik ook wel, een zak met botten is te onaardig, maar hij is flink afgevallen; 67 jaar en ongeneeslijk ziek. Hij verloor zijn vrouw een paar jaar geleden, vond een nieuwe vriendin en staat met meer plezier in het leven dan veel andere mensen die ik ken. Hij stak een sigaret op, ik vroeg of hij met die onhebbelijkheid ooit nog zou ophouden. “Dat heeft nu geen zin meer, Jan”, zei hij grijnzend. Je kan met Harm over de dood praten. “Ik heb een mooi leven gehad, het is goed zo”, liet hij weten. Ik mis hem op zaterdagochtend nadat hij ook uit rancune na precies 24,5 jaar met zijn succesvolle radioshow stopte, ik miste hem vrijdagavond in zaal Braakhekke in Bathmen bij de Revue. Of het nou om de kritiek van Harm was, of omdat andere mensen zich met de nieuwe show hebben bemoeid, ik heb een leuke avond gehad vanwege een geweldige voorstelling (en ik schrijf dit niet uit angst het dorp uitgezet te worden). Vooral om de kleine Marius in ’t Hof heb ik erg gelachen. Het blijven revuegrappen, niet echt mijn genre, maar decors, kostuums, opbouw van de show en spel kwamen professioneel over. Verdomme, ik wou dat Harm mee had kunnen komen…