Nostalgische gevoelens: TT Assen

De TT Assen heeft voor mij iets magisch. Assen lag in mijn jeugd aan de andere kant van de wereld. En ik had de pech als tiener dat mijn vader geen idee had wie Wil Hartog, Boet van Dulmen en Jack Middelburg waren. Mijn eerste bezoek aan de TT was eindjaren tachtig. Ik heb dus deze Nederlandse lefgozers nooit in Assen zien rijden, laat staan winnen. Dat betreur ik nog steeds. Ik las in een programma dat er ook dit jaar Nederlanders aan de start verschijnen, maar ik ken ze geen van allen. En dat ligt inderdaad aan mij…

Vroeger gingen we net voor de laatste races weg en dan gingen we bij een tankstation langs de A28 in het zonnetje zitten en kijken naar die duizenden motorrijders die zelf even meenden een goede coureur te zijn. Ik sta dit weekend in mijn nette kleren op het ereterras met een paar vrienden te slempen. Lekkere wijven vragen of ik nog wat drinken…. Ik zal de race vanaf het dakterras helemaal kunnen zien. Ik zal komende nacht (vrijdag op zaterdag) een paar biertjes drinken in het centrum, de motoren bewonderen en dan bij een vriend in een logeerbed slapen.

Soms ben ik erg blij dat ik niet meer laveloos op een camping overnacht met gore douches en smerige wc’s (zoals bij Pinkpop en de TT), soms heb ik nostalgische gevoelens bij die tijd…