Manchester City

Ik ben opgegroeid in de prettige gedachte dat clubs als Manchester United, Real Madrid, AC Milan niet deugen: geldmachines, geen echte clubs, vooral ‘Ajax’-supporters als achterban. Ik vind het stadion van dat rooie United erg mooi, genoot van de rondleiding en de kleedkamer, at een hamburger op de stoel in het restaurant waar de naam van Stam op geschilderd was (Stam, die later door die vakman aan wie ik een intense hekel had, is genaaid), ik ken de meest onderschatte keeper van Nederland Raimond van der Gouw redelijk goed die ooit als stand-in voor Peter Schmeichel nog wel even een halve finale Champions League speelde tegen Dortmund. En ik vond Van Nistelrooij een genot voor het oog. Maar echt liefde voor de club, nee. Ik ben besmet geraakt met het City-virus. Een vriend van mij is zelfs lid van de club en koopt regelmatig kaarten. En soms mag ik mee…

In de goede ouwe tijd was het niet moeilijk om fan van City te zijn. Het overgrote deel van de stad Manchester is trouwens fan van City. United is een soort Ajax, een soort koopclub als PSV, daar wil je niet bij horen. In Eindhoven is Eindhoven overigens minstens zo populair als PSV en in Amsterdam werden de lieverdjes vroeger niet voor niets zo genoemd. Utreg, Twente, ADO Den Haag, ze kunnen de naam tien keer veranderen, het blijven ordinaire fusieclubs die moeten teren op de roem en verhalen van hun rechtsvoorgangers. Daarom kijk ik op mijn telefoon eerst naar de uitslagen van Heracles en Go Ahead. Echte clubs!

Paul Bosvelt speelde een paar jaar voor City, Gerard Wiekens, Michel Vonk, Alphons Groenendijk, ‘need I say more’, echte voetballers voor wie je natuurlijk niet speciaal naar een stadion gaat maar met wie je je wel identificeert. En toen kwamen de Arabieren en zij kochten het succes in 2012. En daar heb ik moeite mee. Ik vond het bijna een opluchting dat United afgelopen seizoen weer gewoon volkomen ten onrechte op de hoogste tree stond.

Ik woonde afgelopen seizoen de FA-finale bij op Wembley. Onze jongens kwamen even het cupje ophalen, maar werden verrast door Wigan. Eigenlijk was dat best leuk. Dit weekend staat de stadsderby weer op het programma, de ploegen staan op een gedeelde vierde plaatst met zeven uit vier, er staat dus wat op het spel. Maar inmiddels vraag ik me af welke ploeg er meer geld geïnvesteerd heeft in spelers. Zaterdagavond zal ik stiekem pagina 818 in de gaten houden, ik heb voorzitter Jan Smit gebak beloofd als er minstens een punt wordt behaald. En vanavond komt Cambuur naar Deventer. City-United is toch verworden tot een soort PSV-Ajax: geldklotsende van de supporters vervreemde organisaties waar toevallig nog tegen een bal wordt geschopt.

En toch weet ik niet hoe snel ik een vliegticket moet bestellen als ik hoor dat er een kaartje voor me is geregeld.