FC Twente 1, 2, 3 en 4

Het was wel een raar gezicht die twee voorzitters langs de kant van het veld, afgelopen weekeinde. De eerste die McClaren een hand gaf was uitgerekend voorzitter Jan Smit van Heracles. Tom van ’t Hek zei ’s avonds in Studio Voetbal dat bestuurders lekker op de tribune moeten blijven zitten en eigenlijk ben ik het wel met hem eens. Maar voor zowel Jan Smit als Joop Munsterman geldt dat ze het werken met die jonge voetballers diep hun hart het allerleukste vinden van hun hele baan. Van Smit weet ik dat hij zelfs de trainer erop uitzoekt. Bosz heeft in een vroeger leven een keer een bekende sponsor zo ongeveer met kop en kont de kleedkamer uitgeflikkerd, maar nu is het omgekeerd. Smit zit bij elke wedstrijd voor en na de wedstrijd in de kleedkamer. En niet zelden vraagt Bosz of hij wil meerijden met de spelersbus naar een lastige uitwedstrijd als extra motivatie.

Maar het bleef een raar gezicht die huppelende Almelose voorzitter langs de lijn in Enschede. Als je niet beter weet, zou je zeggen dat hij extra zout in de wonden wilde strooien, ook al in de wetenschap dat Smit en Munsterman elkaar respecteren, maar beslist niet op elkaars verjaardag komen, laat staan gezellig een biertje gaan drinken. Ze stonden bij het fluitsignaal naast elkaar, zagen elkaar niet, Smit iets naar voren – hij wachtte op het laatste fluitsignaal, dat klonk voor zijn Enschedese collega ongeveer als het schot van een Almelose ‘sniper’ en zo dook hij ook in elkaar, zag ik op tv. Hebben Smit en Munsterman elkaar een handje gegeven, wellicht, maar ik heb het niet gezien.

Munsterman mopperde nog uren na afloop van de wedstrijd dat deze nederlaag voor het eindresultaat in de competitie wel eens beslissend kon zijn. Maar hij heeft de week daarvoor ook geen gebak gestuurd toen FC Twente 2 (zoals Heracles wel een geringschattend in de Groslch Veste wordt genoemd) PSV twee punten afpakte. En FC Twente 3 (Go Ahead) was ook niet blij toen daar bekend was dat Emmen (FC Twente 4??) ook toetreedt tot de jeugdopleiding van het oostelijk voetbalbolwerk.
Zowel in Enschede als in Almelo zijn ze niet enthousiast over de regionale pers. Daarom kon Hendrie Krüzen na afloop van de wedstrijd in de persruimte niet nalaten hardop te vragen of er iemand was overleden, zo stil was het zijns inziens. En iedereen van FC Twente die hem feliciteerde vroeg hij te herhalen wat hij zei, want hij kon hem zogenaamd niet verstaan.