Noomen, het kwaakt als een eend, het waggelt als een eend

Het kwaakt als een eend, het waggelt als een eend en het ziet er uit als een eend, maar van voorzieningenrechter Koopmans in Almelo mag ik het dan toch geen eend noemen. Dus noem ik Noomen, de huidige voorzitter van Terra Vitalis (een club die belegt in teakplantages op Costa Rica) en oud-directeur/eigenaar van Net8, geen… eend. Nooit meer. Tenzij hij natuurlijk veroordeeld wordt voor het zijn van een eend, maar dat sluit ik inmiddels volstrekt uit.

Ik heb een artikel geschreven in het maartnummer van businessmagazine Twentevisie over de jeugdzonden van Noomen. En dat gaat verder dan belletje trekken, zal ik maar zeggen. De geïnterviewden hebben allen een verklaring afgelegd dat zij uitstekend door mij zijn geciteerd in het artikel, maar een conclusie vindt de rechter desalniettemin ongepast. Opvallend, want in het vonnis schrijft mijnheer Koopmans zelf (in punt 4.7, 4.8 en 4.9) dat ik mijn huiswerk goed gedaan heb. Ik lig er niet wakker van, zal me keurig aan het vonnis houden, maar een paar dingen kloppen gewoon niet.

De voorzieningenrechter van vorige week was dezelfde man die een paar jaar geleden tijdens nota bene het voorlezen van een uitspraak van zijn eigen rechtbank in huilen uitbarstte. Daar heb ik me toen op deze plaats over opgewonden, want het mooie aan ons rechtstelsel (als het werkt) is een rechter die boven de partijen staat. Stond er soms nog een rekeningetje open?

Mijnheer Koopmans zou afgelopen woensdag uitspraak doen, maar de uitspraak lag er maandag al en haastige spoed is zelden goed, blijkt ook nu weer, want het vonnis stikt werkelijk van de fouten. Nog los van het inhoudelijke, dat zetten we in hoger beroep in Arnhem wel weer recht. ‘Arnhem’ wordt aldus zo langzamerhand beschouwd als helpdesk van de rechtbank in Almelo. Ik heb het ook niet over de zeer dubieuze beslissing om bijlagen van mij te weren, zogenaamd omdat ze te laat waren; flauwekul, een half uur daarvoor werden paperassen van Noomen nog wel toegelaten. Toen had ik eigenlijk al moeten weglopen: kansloze missie! Nee, ik heb het gewoon over blunders, schrijffouten. Koopmans legt mij (in punt 4.6) een conclusie in de mond, waar het in het artikel een citaat van een geïnterviewde is. En in het vonnis zelf tel ik op twaalf regels al drie storende type- en stijlfouten.

Na de wijze waarop dit kort geding tegen mij is verlopen en na het lezen van het vonnis kan ik niet anders dan concluderen dat iedereen die nog wat met mij te verhapstukken heeft, zich nu in Almelo moet melden en moet vragen naar kortgedingrechter Koopmans. Rectificeren, doodmartelen (schijnbaar een nieuwe straf, met dank aan de politie in Pernis), aan de schandpaal als leuke alternatieve taakstraf, er zal weinig onbespreekbaar zijn, schat ik zo in. U denkt dat ik overdrijf? Het complete vonnis is hier te lezen. Ik zie u wel in Almelo.