Nummer 1/2

Willem Alexander heeft een paar foto’s van zijn kinderen op een website geplaatst omdat de Argentijnse pers zich zo netjes heeft gedragen tijdens het bezoek van de Oranjes aan Argentinië. Joepiedepoepie, wat zijn we blij. Willem IV zou zo’n type zijn, schat ik in, die nu in de bakken van het CWI zou zitten met het predikaat ‘volstrekt kansloos’ als zijn wieg niet op zo’n uitzonderlijk goede plek had gestaan. Een compleet peloton kruiwagens staat dagelijks voor die sukkel klaar om hem overal binnen te loodsen. Hij zal wel de zoon van Beatrix en Claus zijn, maar hoe hij dan aan dat inteeltkoppie komt, is mij een raadsel.

Hij neukt een erg leuk wijf dat natuurlijk ongeveer zelfs geen millimeter aandacht voor hem zou hebben gehad als hij zoon van bij wijze van spreken een hardwerkende stukadoor was geweest. Maar goed, op dat punt wijkt Máxima in de liefde weinig af van het gros van de dames op zoek naar rijke makelaars, projectontwikkelaars of tandartsen.

Zijn opa had op zijn minst een dubieus oorlogsverleden, net als zijn vader trouwens die met een doodshoofdteken op zijn pet vocht; zijn schoonvader flikkerde in de gouden ouwe tijd van Videla andersdenkenden uit een vliegtuig boven zee onder het mom van wie niet horen wil moet maar voelen. Daarmee geconfronteerd meldde Willem Alexander droog dat dat ‘maar één mening is’. Maxima noemde die uitspraak van haar oogappeltje ‘een beetje dom’, zonder haar waren we waarschijnlijk al lang af van dat hele koninklijk huis. Hoe kunnen we moslims achterlijk noemen als we zelf zo’n zooitje overeind houden, riant bekostigen en in sommige gevallen zelfs aanbidden?

Natuurlijk bedoelde Beatrix onze Geert toen ze in haar kersttoespraak sprak over tolerantie en onverdraagzaamheid. Donder toch op koninklijke doos, wat weet u nou van achterstandswijken? Ga een paar dagen wonen in de Amsterdamse Diamantstraat. Verblijf eens voor de gein een paaar dagen in Slotervaart.

Toen Bolkestein de Antillen jaren geleden een dievenbende noemde, hield iedereen zich stil. Nu mijn Hero uit Almelo – zelf oud-politieman in de hoofdstad geweest en weet ongeveer wel waar hij over praat – datzelfde zegt, breekt de hel los. Nodig staatsscretaris Bijleveld eens uit voor een kopje thee, zou ik onze majesteit willen adviseren; Bijleveld heeft die overzeese gebieden in haar portefeuille.

Die hele teringfamilie heeft ons nu vele eeuwen geknecht, uitgewrongen, verraden. Ik zou zeggen, het wordt tijd eens op te stappen. Wegwezen met dat Duitse en Argentijnse addergebroed; na 1974 en 1978 heb ik sowieso al de pest aan die landen. De familie mag de buit van de afgelopen eeuwen houden, maar ik wil dat belerende geneuzel nooit meer met de kerst horen. En die gouden koets nooit meer zien. Weg, weg, weg. We zijn toch helemaal gestoord mensen te onderhouden die op ons neerkijken, op ons spugen, ons achter onze rug uitlachen.

(naar aanleiding van deze column ontstond beroering; ik zag mij genoodzaakt daarop te reageren via deze ingezonden brief in De Roskam van 25 januari, nummer 4)