Aruba is armoedig en vooral erg smerig

Ik heb vrienden/kennissen op Aruba wonen die daar drie restaurants exploiteren en een paar appartementen verhuren. ‘One happy Island’, natuurlijk, het is daar (voor mij hier omdat ik dit stukje in de fijne strandtent ‘Moomba’ type) twaalf maanden per jaar feest. Mijn verjaardag en hun onafhankelijkheid vieren we op dezelfde dag, maar ik zie op dit eiland, niet groter dan Texel, weinig reden om het nationalisme zo uitbundig te vieren.

Aruba is armoedig en vooral erg smerig. En inmiddels zo crimineel als de pest. Niet alleen een miljoen toeristen per jaar, ook de eigen bevolking is de pineut. Niet voor niets staat om praktisch elk huis een hoge schutting. Mijn kennissen zeggen dat het eiland in de afgelopen jaren een enorme economisch ‘boost’ heeft gehad. Dat geld is dan vooral in auto’s gaan zitten, want op Aruba rijden werkelijk de mooiste, grootste en duurste pick-ups en jeeps. Een idioot heeft zelfs een Hummer aangeschaft.

In de reportage van Peter R. de Vries over Natalie begreep ik niet zo goed waarom Patrick van Eem en die halve gek van een Joran van de Sloot zo veel rondrijden. Nu wel. Het is hier de nationale sport. Het is praktisch 24 uur één grote glimmende file langs de hotels en de strandjes. Van der Eem zegt dat hij Van der Sloot erbij gelapt heeft omdat die (met de moord op die Amerikaanse) de naam van ‘zijn’ mooie eiland besmeurd heeft. De toeristen blijven gewoon komen, de Nederlanders kijken vooral even op het strand naast de Marriot (het laatste hoge hotel in een lange rij) waar Natalie zou hebben liggen trillen en de Arubanen zijn eigenlijk zelf alleen van streek geweest in 2005 toen de ‘national bridge’ instortte.

Overigens logisch dat Peter R. de gymschoenen van Van der Sloot niet gevonden heeft, de wegen liggen hier vol met troep en inderdaad ook veel gymschoenen. Ik heb die Van der Eem in de afgelopen weken een paar keer gesproken. Als die vent een doorsnee Arubaan is, komt het nooit meer goed met dit eiland. Een smerige, onbetrouwbare leugenaar die alles voor geld doet. Ik heb me een ongeluk gelachen toen hij in dezelfde valkuil trapte (verborgen camera van Tele Aruba) als Van der Sloot.

Ik heb ooit een paar verhalen voor Peter R. geschreven in de tijd dat hij nog hoofdredacteur was van Actueel en recentelijk heb ik hem in Zwolle een paar keer ontmoet waar hij onder meer een spreekbeurt hield: die man is echt goed! Maar hij kan toch ook niet tevreden zijn over de domheid van zijn belangrijkste informant. Lees de artikelen in Nieuwe Revu van de afgelopen weken van de hand van Stan de Jong (die ook fantastische verhalen over de Deventer moordzaak heeft geschreven) en je weet dat je met een ordinaire oplichter en crimineel te maken hebt. Dat je het weet als je bij Pirtec in Almelo hydraulische slangen koopt. Zijn verzamelde leugens zijn in juni in drukvorm te verkrijgen.