Nummer 34: Pim, kom alsjeblieft naar de Military

Ik heb een paar keer meedogenloos in mijn rubriek uitgehaald naar Pim Polman, over al zijn streken, zijn flauwe en stomme grappen om onder zijn bureau te gaan zitten alvorens het bezoek zijn kamer werd binnengebracht. Zijn aandachttrekkerij met zijn gele sportautootje op de Military, zijn gore seksisme toen hij (terwijl we hem interviewden) aan zijn dochter ooit vroeg wie zij aantrekkelijker vond, mij of mijn collega. Hij pakte een honkbalknuppel onder zijn bureau vandaan toen hij onze vragen te kritisch vond. Maar hij erkende dat hij zijn concern overeind hield met de Almelose meubelboulevard. Zijn ijdeltuiterij met de vrachtwagens, zijn naam op het stadion in Almelo…

Maar ik maakte hem ook mee toen hij zachtjes zei hoezeer de ondergang van het houtbedrijf hem aan het hart ging, want hij heeft zo graag mensen om zich heen. En het moet gezegd, het opdoeken van het transportbedrijf heeft hij netjes gedaan, dat maak ik vaak anders mee. Al meer dan een jaar geleden schreef ik op deze plaats dat een deel van zijn vastgoedportefeuille door zijn Duitse financiers onderhands werd aangeboden aan een aantal vastgoedjongens. Maar die zagen bloed en roken geld en de maandenlange onderhandelingen ketsten af.

De regionale krant gaf hem nog een flinke trap na toen Polman al op de grond lag. Duitse methoden zijn ruim zestig jaar na dato nog steeds schering en inslag bij Tubantia. Schoppen naar beneden en likken naar boven, las ik onlangs weer in een slijmerig commentaar (om vooral de economieredacteurtjes te sparen, I presume..) over mijnheer Montgomery, topman van Mecom, zo goed als zeker de nieuwe eigenaar van Wegener en dus van al de nare regionale kutkrantjes waar de NSB-geur nog altijd penetrant aanwezig is. Schandalige opmerking? Nee hoor, ik was pas in het gebouw van De Stentor waar posters hingen met kreten als landverrader met de Duitse vlag erbij over iemand van de commerciële dienst die overstapt naar de divisie huis-aan-huisbladen.

Ik vind Duitsland overigens een mooi land, was pas in Berlijn en ben onder de indruk. Ik kan nooit nalaten dat te melden bij Louis Frankenhuis, topman van OAD. Frankenhuis is gevlucht als topman van TUI voor de Duitsers toen die honderd van de aandelen kregen; geef Frankenhuis een borrel en hij roept de meest vreselijke dingen over de buren. Ik heb het ooit bij de regionale omroep gezien waar de grondvesten op rancune (met dank aan de vroegere katholieke Twentsche Courant) zijn gebouwd. Frankenhuis gaat pas weer rentenieren (met dank aan Ferdinand Fransen die ooit zijn bedrijf Kras kocht voor Arke) als hij de OAD groter heeft gemaakt dan TUI (binnen drie jaar, schat ik).

Polman had overigens hulp kunnen krijgen van Dik Wessels die zich vertwijfeld afvroeg waarom Polman hem had ontboden. Daarom dus. Loek de Vries heeft grof geld over om de stadionnaam af te kopen. Hoe dan ook, Pim, kom alsjeblieft naar de Military, anders is er niets meer aan.