Nummer 22: Den Oudsten vindt mij kortweg een lul

Nee, het was mijn week niet.

Het traditionele voetbalpartijtje tussen journalisten van de regionale media en Ten Cate ging opnieuw verloren (4-3). Het veld in het Polman Stadion was niet besproeid, dus het was erg link om een sliding te maken. Het hoogtepunt (voor mij) was toen sportverslaggever Frans Leushuis ex-topper Hoogma dolde door een bal onder zijn voet door te halen. Ik voelde me zoals burgemeester Den Oudsten zich tussen zijn wethouders Bleker, Goud en Helder moet voelen: we bakken er weinig van, de omgeving houdt ons overeind. Het grote verschil is dat ik me dat terdege realiseer.

Loek de Vries, altijd goed voor een paar invalminuten, voetbalde niet mee, hij zat in Den Haag aan tafel bij minister Van der Hoeven van Economische Zaken zijn plannen met de regionale luchthaven toe te lichten. Bij het Innovatieplatform en door Den Oudsten wordt niet naar De Vries geluisterd. Zijn gemopper had de burgemeester blijkbaar wel bereikt, want die probeerde een gesprek te krijgen met De Vries, maar die was de afgelopen weken vooral in het buitenland.

En dus pakte Den Oudsten mij afgelopen vrijdag in de studio van RTV Oost eens flink aan. De boodschapper had er weer eens niets van begrepen en als ik echt wilde weten hoe hij de regie bepaalt, moest ik hem maar bellen. Hoe is een raadsel, want koningin Beatrix beter bereikbaar dan de afdeling Voorlichting van Enschede.

Ik ben eigenlijk een beetje vies van Den Oudsten die nogal met consumptie spreekt, hij spettert in het rond en zijn opgefokte aardappel in de keel wekt de indruk dat hij elk moment over zijn nek kan gaan, zeker als hij kwaad is.

Den Oudsten vindt mij kortweg een lul en gelijk heeft’ie, dat vind ikzelf inmiddels ook na afgelopen zondag toen ik met een vriendinnetje naar de Dolly Dots ging. D’r huidige vriendje wilde niet mee en toen belde ze mij. Uitgelachen? Ik heb zelfs meegezongen en meegedanst in een vol Ahoy. Op Angela Groothuizen na kunnen ze volgens mij niet eens zingen. En ik word ook niet geil van de dames. Hoewel, die Groothuizen daar straalt wel een spirit vanaf en Jezus, wat een stem, wat een energie. Toen ik overigens om me heen keek, bleek ik nog wel de minst sneue man te zijn.

Jaren terug gaf Doe Maar ook zo’n soort reünieconcert. Een ander vriendinnetje was helemaal door het dolle toen ik twee kaarten had kunnen regelen; de seks die nacht was helemaal top. Ze bedankte me van de week door te bellen dat zij nu twee kaarten voor Doe Maar De Musical had geregeld. Leuk. Fijn joh. Maar wil niet één van je vriendinnen mee? Dat was niet de bedoeling.

Hopelijk kan de vrijpartij aansluitend (als zij met haar gedachten bij Henny Vrienten en Ernst Jansz zit) nog wat van deze week goedmaken