Nummer 50

Gisteren (donderdag 14 december) nam Gerard Driehuis afscheid. Hij vertrekt als directeur van de Twentsche Courant Tubantia en volgens veel van zijn collegae aan de Getfertsingel in Enschede is dát verreweg zijn beste beslissing geweest in al die jaren dat hij bij de regionale krant werkte. Hij had in de eerste vijf jaar (als hoofdredacteur van de krant) al met zoveel mensen ruzie gemaakt dat hij zijn knopen telde en snel directeur werd toen die mogelijkheid zich voordeed. Ik kan me nog heugen dat bij zijn vorige werkgever HP/De Tijd ook de vlag werd uitgehangen toen hij vertrok.

Zijn drankgebruik was overigens legendarisch (ooit moest hij een tijdlang met de taxi naar zijn werk omdat zijn rijbewijs ingevorderd was), net als zijn ruzie met Joop Munsterman, directeur van de huis-aan-huiskranten van Wegener en in hetzelfde gebouw gevestigd. Wat zeg ik, de heren hadden op de begane grond twee kamers praktisch naast elkaar en wisten de laatste jaren letterlijk geen woord met elkaar te wisselen. Volgens Driehuis liegt Munsterman bij elke ademstoot van hem, volgens Munsterman is Driehuis jaloers omdat de huis-aan-huiskranten wél succesvol zijn. Zit wat in, de nieuwste stunt van Munsterman is het eerste gratis Wegener-dagblad in Barneveld; niets over gelezen in het dagblad. In dat dagblad wordt Munsterman nota bene door een stadsredacteur afgemaakt op basis van foutieve informatie. Het is niet de eerste keer dat Munsterman door het dagblad echt wordt genaaid: hij mocht ooit een verhaal lezen, daarna werd er een smerig commentaar aan toegevoegd.

Onder Driehuis is het geen feest geweest bij de krant. Het werd alleen maar slechter: de werksfeer, de oplage, de inhoud. En Driehuis zelf was zo dom te zeggen dat hij zelf ook liever de Volkskrant las. Het rare is dat ik hem best wel mocht. En als ik was uitgenodigd, zou ik een biertje zijn gaan drinken in de Holtweijde in Lattrop. Alle journalisten zijn per brief uitgenodigd, vorige week kwam daar nog een mailtje overheen, er reed zelfs een bus. Volgens mensen op de krant (ik schrijf dit stukje op woensdag) was de opkomst klein. “Hij had beter een telefooncel kunnen afhuren om al zijn vrienden de hand te schudden.”

Waar Driehuis Munsterman wegzet als achterbakse leugenaar, is mijn ervaring juist dat zijn hoofdredactionele opvolger André Vis zich alleen staande kan houden met liegen, manipuleren en marchanderen. Hij zet met leugens journalisten tegen mij op. En met de komst van Van den Biggelaar heeft Driehuis ook aangetoond dat hij desnoods met schorem en dieven zaken wil doen. Bij Twentevisie als nitwit en rover ontmaskerd, liet Driehuis hem proberen datzelfde Twentevisie op te kopen en maakte hij op basis van de Twentevisie-beurs een eigen beurs.

Nee, toch fijn dat je me niet uitgenodigd hebt, ik weet niet of ik me had kunnen inhouden bij dat tuig. Je hebt werk nodig, begreep ik, ik nodig je graag uit als medewerker van Twentevisie. Bel me voor een afspraak.